Bab el-Mandeb
L'estrechu de Mandeb o Bab el-Mandeb (tamién trescritu Mandab o Mandib, y col artículu «el-», y tamién con «al-», con o ensin conexón de guiones) (árabe: باب المندب, bāb al-mandib, que significa «la puerta de los llamentos») ye un estrechu marín qu'enllaza'l mar Roxu, al norte, col golfu d'Adén, al sur, nel océanu Índicu. L'estrechu dixebra'l cuernu d'África, nel continente africanu, al oeste, de la península arábiga, nel continente asiáticu, al este. Alministrativamente, la ribera africana pertenez a Eritrea y Xibuti y l'asiática a Yeme.
| Bab el-Mandeb | |
|---|---|
| Situación | |
 | |
| Tipu | estrechu |
| Coordenaes | 12°35′00″N 43°20′00″E / 12.583333333333°N 43.333333333333°E |
  Bab el-Mandeb Bab el-Mandeb (Yeme) | |
| Datos | |
| Fondura | 310 m |
 | |
Etimoloxía
editarAnguaño, créese que'l so nome deriva de lo peligroso que ye pa la navegación a lo llargo del so percorríu, anque, según una antigua lleenda árabe, el nome derivaría de la gran cantidá de persones que morreríen afogaes nun terremotu que dixebraría Asia d'África,anque tamién se diz que la lleenda árabe ye falsa.
Historia
editarSegún la hipótesis del orixe de los humanos modernos, l'estrechu de Bab-el-Mandeb probablemente foi testigu de les primeres migraciones de los humanos modernos fuera d'África, que se produció hai unos 60.000 años.[1][2] Nesi momentu, los océanos taríen muncho más baxos y los estrechos seríen muncho más superficiales o taríen secos, lo que dexaría una serie d'emigraciones a lo llargo de la mariña sur d'Asia.
Acordies cola tradición de la Ilesia ortodoxa etíope Tewahedo, l'estrechu de Bab-el-Mendeb foi testigu de les primeres migraciones de los semíticos falantes ge'ez n'África, qu'asocedió aproximao na mesma dómina del patriarca hebréu Jacob.[3]
Xeografía
editarL'estrechu tien unos 115 km de llargor, anque na so parte más angosta, dacuando considerada puramente'l mesmu estrechu, tien menos de 30 km d'anchu, dende Ras Menheli, na mariña árabe, a Ras Siyan, n'África. La islla de Perim (de 14 km²) estrema l'estrechu en dos canales: unu al este, conocíu como Bab Iskander, de 3 km d'anchu y 30 m de fondura; y otru al oeste, denomináu Dact el-Mayun, d'unos 25 km d'anchu y pocu más de 300 m de fondura. La corriente de la canal Esti ye superficial y circula escontra'l mar Roxu, ente que na canal Oeste una fuerte corriente submarina mover escontra l'océanu Índicu.
Llegando a la mariña africana atópase un grupu d'islles pequeñes llamaes islles Sawabi («Los siete hermanos»).
Ye una vía importante pol so allugamientu estratéxica (cerca de los ricos pozos petroleros d'Oriente Mediu y de la canal de Suez) y ye anguaño una de les rutes marítimes más transitaes. En 2006, envalórase que 3,3 millones de barriles (520.000 m³) de petroleu pasaron al traviés del estrechu per día, d'un total mundial d'alredor de 43 millones de barriles per día (6.800.000 m³/ día) movíu polos petroleros.[4]
La distancia ente'l cabu Dezhnev, en Rusia, y la mariña d'esti estrechu ye de 10.855 km, la máxima dimensión per tierra d'Asia continental.
Ponte colgante
editarEl 22 de febreru de 2008 revelóse qu'una empresa propiedá de Tarek bin Laden taba pensando construyir una ponte de 28,5 km al traviés del estrechu pa xunir Yemen y Xibuti, llamáu Ponte de los Cuernos o del Mar Roxu.[5] Middle East Development LLC emitió una noticia sobre la construcción d'esa ponte que sería'l más llarga ponte en suspensión del mundu.[6]
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ Spencer Wells, The Journey of Man
- ↑ Stephen Oppenheimer. The Gates of Grief Archiváu 2014-05-30 en Wayback Machine
- ↑ Official website of EOTC
- ↑ World Oil Transit Chokepoints, Energy Information Administration, US Department of Energy
- ↑ BBC NEWS | Africa | Tarek Bin Laden's Red Sea bridge
- ↑ «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2009-02-11.
Enllaces esternos
editar
Datos: Q83318
Multimedia: Bab-el-Mandeb
