Estácio de Albuquerque Coimbra (2 d'ochobre de 1872Barreiros (es) Traducir – 9 de payares de 1937Rio de Janeiro) foi un abogáu y políticu brasilanu.[1]

Estácio Coimbra
Gobernadores del Estado de Pernambuco (es) Traducir

12 avientu 1926 - 28 mayu 1930
11. Vicepresidente de Brasil

15 payares 1922 - 15 payares 1926
Bueno de Paiva - Melo Viana
31. presidente del Senado Federal del Brasil (es) Traducir

15 payares 1922 - 15 payares 1926
Bueno de Paiva - Melo Viana
Eleiciones: 32nd legislature of the National Congress of the United States of Brazil (en) Traducir
Gobernadores del Estado de Pernambuco (es) Traducir

6 setiembre 1911 - 13 avientu 1911
Diputados federales de Pernambuco (es) Traducir


Pernambuco senator (en) Traducir

Vida
Nacimientu Barreiros (es) Traducir2 d'ochobre de 1872
Nacionalidá Bandera de Brasil Brasil
Llingua materna portugués
Muerte Rio de Janeiro9 de payares de 1937 (65 años)
Estudios
Estudios Facultad de Derecho de Recife (es) Traducir
Llingües falaes portugués
Oficiu abogáupolíticu
Cambiar los datos en Wikidata

Biografía

editar

Fíu de João Coimbra, miembru d'una familia modesta de llabradores portugueses que vinieron vivir a Brasil,[2] y Francisca de Albuquerque Belo Coimbra, estudió na Facultá de Derechu de Recife onde se graduó en 1892. De vuelta a la so ciudá natal, pasó a exercer l'abogacía en paralelu a la so actividá política. Fundador del Partíu Republicanu de Barreiros, foi escoyíu alcalde del conceyu en 1894, diputáu provincial en 1895, y diputáu federal en 1899, cuando yá taba conectáu políticamente col partíu de Rosa y Silva, un veteranu políticu agora vicepresidente de la República mientres el mandatu de Campos Sales, ente 1898 y 1902. La so trayeutoria señala un fechu interesáu en 1907, Estácio Coimbra atropa dos mandatos, el de diputáu federal y el de diputáu provincial al empar.[3]

Na calidá de presidente de l'Asamblea Llexislativa de Pernambuco asume'l gobiernu estatal ente'l 6 de setiembre y el 13 d'avientu de 1911, mientres se celebren nueves eleiciones en razón del arrenunciu del gobernador y del refugu del vicegobernador p'asocedelo. Nuevos embates llevar tamién a él a dexar el gobiernu. Retornó a la política como diputáu federal los años de 1915, 1918 y 1921, siendo escoyíu vicepresidente de la República na candidatura d'Artur Bernardes, exerciendo'l mandatu ente 1922 y 1926 y atropando el cargu cola función de presidente de Senáu Federal. Retornó al gobiernu de Pernambuco, onde permaneció de 1926 a 1930, siendo destituyíu pola irrupción de la Revolución de 1930, que'l so ésitu lléva-y a abandonar el país con prieses. Embarcó na sablera de Tamandaré con destín al exiliu n'Europa, en compañía de Gilberto Freyre, entós el so secretariu particular. Retornó al país en 1934, yá amnistiáu, pero caltúvose alloñáu de la política.

Bibliografía

editar
  • ALMANAQUE ABRIL 1986. 12ª edición. São Paulo, abril, 1986.

Referencies

editar
  1. Perfil del vicepresidente Estácio de Albuquerque Coimbra
  2. Estácio Coimbra Archiváu 2015-07-06 en Wayback Machine, por Semira Adler Vainsencher, na web de la Fundación Joaquim Nabuco, consultada'l 28 de marzu de 2013.
  3. Perfil de Estácio de Albuquerque Coimbra, na web oficial del Estáu de Pernambuco, consultada'l 17/10/2016.

Enllaces esternos

editar
  Vicepresidentes de Brasil

Floriano Peixoto | Manuel Vitorino Pereira | Francisco de Assis Rosa y Silva | Silviano Brandão | Afonso Pena | Nilo Peçanha | Venceslau Brás | Urbano Araújo | Delfim Moreira | Bueno de Paiva | Estácio Coimbra | Fernando de Melo Viana | Vital Soares | Nereu de Oliveira Ramos | Café Filho | João Goulart | José Maria Alkmin | Pedro Aleixo | Augusto Rademaker | Adalberto Pereira do Santos | Aureliano Chaves | José Sarney | Itamar Franco | Marco Maciel | José Alencar