Estrella de Van Maanen
La Estrella de Van Maanen (VMa 2 / GJ 35 / WD 0046+051)[7] ye una nana blanca na constelación de Piscis, asitiada al oeste de δ Piscium y al este de ω Piscium. De magnitú aparente +12,4,[7] ye demasiáu tenue pa ser visible a simple vista, pero puede ser reparada con un telescopiu de 150-200 mm d'apertura o con telescopios más pequeños forníos con una cámara CCD. Afayóse nel añu 1917 pol astrónomu Adriaan van Maanen quien, comparando fotografíes tomaes ente los años 1914 y 1917, notó'l so eleváu movimientu propiu añal (2,98").[8]
Carauterístiques físiques
editarLa Estrella de Van Maanen ye un remanente estelar de tipu espectral DZ7 o DF-G/VII.[8] Como nana blanca de tipu DZ, ye relativamente fría y amuesa llinies metáliques pero non llinies d'hidróxenu nin d'heliu nel so espectru. A 14 años lluz del Sistema Solar, ye la nana blanca solitaria —ensin otra estrella acompañante— más cercana. La so temperatura relativamente baxa —6770 K—[9] suxer que se trata d'un oxetu bien antiguu, con una edá envalorada en redol a 10.000 millones d'años; sicasí, estudios recién consideren una edá notablemente inferior, ente 3.700 y 5.000 millones d'años.[9][10]
La Estrella de Van Maanen tien una masa d'aproximao 0,83 mases solares,[9] magar el so diámetru apenes supón el 1,3% del diámetru solar. Les nanes blanques son oxetos increíblemente mestos, con una densidá 50.000 vegaes superior a la del platín: el diámetru calculáu pa la Estrella de Van Maanen ye llixeramente inferior al de la Tierra, colo que la so densidá ye unes 10 vegaes mayor que la de Siriu B, la nana blanca más próxima. Una caxa de fósforos llena d'esti material pesaría más de 10.000 quilogramos. La so lluminosidá ye inferior a 2 diezmilésimes de la lluminosidá solar.[11]
Les estrelles más próximes a la Estrella de Van Maanen son dos nanes coloraes: GJ 1002, a 4,3 años lluz, y TZ Arietis, a 4,6 años lluz.[8]
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ 1,0 1,1 1,2 Afirmao en: SIMBAD.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Afirmao en: Gaia EDR3. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 3 avientu 2020.
- ↑ «UBV(RI)C JHKobservations ofHipparcos-selected nearby stars» (n'inglés). Monthly Notices of the Royal Astronomical Society (4): páxs. 1949–1968. 21 abril 2010. doi:.
- ↑ «Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system» (n'inglés). Astronomy Letters (11): páxs. 759–771. payares 2006. doi:.
- ↑ P. Bergeron (30 xunetu 2015). «Physical properties of the current census of northern white dwarfs within 40 pc of the Sun». The Astrophysical Journal Supplement Series (2): páxs. 19. doi:.
- ↑ P. Bergeron (30 xunu 2017). «The Solar Neighborhood. XXXIX. Parallax Results from the CTIOPI and NOFS Programs: 50 New Members of the 25 parsec White Dwarf Sample» (n'inglés). The Astronomical Journal (1): páxs. 32. doi:.
- ↑ 7,0 7,1 Estrella de Van Maanen (SIMBAD)
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Estrella de Van Maanen (Solstation)
- ↑ 9,0 9,1 9,2 Bergeron, P.; Leggett, S. K.; Ruiz, María Teresa (2001). «Photometric and Spectroscopic Analysis of Cool White Dwarfs with Trigonometric Parallax Measurements». The Astrophysical Journal Supplement Series 133 (2). páxs. 413-449. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2001ApJS..133..413B&db_key=AST&nosetcookie=1.
- ↑ Burleigh, M. R.; Clarke, F. J.; Hogan, Y.; Brinkworth, C. S.; Bergeron, P.; Dufour, P.; Dobbie, P. D.; Levan, A. J.; Hodgkin, S. T.; Hoard, D. W.; Wachter, S. (2008). «The `DODO' survey - I. Limits on ultra-cool substellar and planetary-mass companions to van Maanen's star (vMa2)». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society: Letters 386 (1). pp. L5-L9. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2008MNRAS.386L...5B&db_key=AST&nosetcookie=1.
- ↑ Estrella de Van Maanen. The Internet Stellar Database
Coordenaes: 
0h 49m 9.898s, 5° 23′ 18.994″
Datos: Q868692
Multimedia: Van Maanen's Star
