Eugenio de Toledo
Eugenio de Toledo (fecha desconocida, Toledo – 657 (greg.), Toledo) foi un obispu, escritor y poeta español de la dómina visigoda. Ye unu de los Padres de la Ilesia hispánica.
Eugenio de Toledo | |||
---|---|---|---|
646 - 657 Diócesis: Archidiócesis de Toledo | |||
Vida | |||
Nacimientu | Toledo, fecha desconocida | ||
Nacionalidá | Reinu de Toledo | ||
Muerte | Toledo, 657 (greg.)[1] | ||
Estudios | |||
Estudios | Real Monasterio de Santa Engracia (es) | ||
Llingües falaes | llatín[2] | ||
Alumnu de |
Braulio de Zaragoza (es) Eladio de Toledo (es) | ||
Oficiu | sacerdote católicu, poeta, escritor, obispu católicu | ||
Santoral | |||
13 de payares | |||
Creencies | |||
Relixón | Ilesia Católica | ||
Foi discípulu de Braulio de Zaragoza,[3] estudiando con él na Ilesia de Santa Engracia d'esa ciudá. Supo fundir les enseñances del so maestru y d'Isidoru de Sevilla. Destacó, amás de pola so actividá poética, como músicu y teólogu. Foi nomáu obispu de Toledo y ye consideráu como'l iniciador del arzobispáu d'esta ciudá en siendo designáu nel 649 por Chindasvinto.
Vida y obra
editarLos sos poemes y los testimonios d'Ildefonso de Toledo, amás d'un rellatu martirológico del sieglu IX, son la principal fonte pa conocer la so biografía. Educar con Eladio de Toledo y, más tarde, atraíu pola fama de Zaragoza como focu cultural, ingresó nel monesteriu de Santa Engracia p'ampliar los sos estudios con Braulio de Zaragoza, unu de los personaxes más cultos del so tiempu, amigu y conseyeru d'Isidoru de Sevilla.[4]
Braulio, en siendo nomáu obispu de la sede zaragozana en 626, escoyó a Eugenio por que fuera la so arcedianu.[5] Nel añu 649 foi nomáu arzobispu de Toledo por Chindasvinto, como amuesa la carta del rei visigodu a Braulio, onde espresa'l so deséu de nomar a Eugenio titular d'un arzobispáu en Toledo. Braulio, que vía nél al so socesor na sede cesaraugustana, oponer ensin nengún ésitu. Dende la so nueva cátedra toledana impulsó la cultura y celebró los conceyos VIII, IX y X de Toledo.[6] Foi coles mesmes, nesa see, promotor de la música sacra.[5]
Tocantes a la so actividá lliteraria, escribió llibros de teoloxía, epístoles y poemes. Ta consideráu'l principal poeta llatín del sieglu VII polos distintos metro utilizaos, la variedá de les sos composiciones y el saber lliterario que s'esprende de les mesmes.[7] Ente la so poesía, destaca'l Libellus diversi carminis metro (Llibru de poesíes diverses). Una de les sos composiciones fala de san Ildefonso, anque nun llegó hasta los nuesos díes.[5] Otra, titulada «Lamentum de adventu propriae senectutis» («Llamentu pola llegada de la mio propia vieyera») [1], trata la tema de la vieyera, el pasu del tiempu y la implacabilidad de la muerte. Coles mesmes, Eugenio enseñó Gramática y Sagrada Escritura y foi conseyeru de los reis Chindasvinto y Recesvinto.
La narración martirológica sobre la so vida y reliquies foi compuesta a mediaos del sieglu IX por un autor anónimu, probablemente'l presbíteru del santuariu de Deuil onde, según la lleenda haxográfica, reposaron los restos de San Eugenio. Esisten dos versiones del rellatu. La más estensa caltener en manuscritos de les biblioteques de Bruxeles, L'Haya y París.
Morrió l'añu 657 en Toledo y foi soterráu na basílica de Santa Leocadia.
San Eugenio de Toledo ye'l patrón de la ciudá d'Artigas, Uruguái.
Notes y referencies
editar- ↑ Afirmao en: Corpus Corporum. ID Corpus Corporum de autor: Eugenius_Toletanus. Apaez como: Eugenius Toletanus.
- ↑ Afirmao en: Mirabile: Digital Archives for Medieval Culture. Llingua de la obra o nome: italianu. Editorial: SISMEL – Edizioni del Galluzzo.
- ↑ Di Berardino, Angelo. Patroloxía IV. BAC 2002. ISBN 84-7914-481-5 p. 118
- ↑ (1950) San Braulio, obispu de Zaragoza (631-651): la so vida y les sos obres. Madrid: CSIC, Instituto Enrique Flórez, páx. VII-VIII.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 «San Eugenio de Toledo». Artehistoria.com. Consultáu'l 20 de payares de 2006.
- ↑ «Voz: 'Eugenio de Toledo'». Gran Enciclopedia Aragonesa. Consultáu'l 20 de payares de 2006.
- ↑ Alberto, P. F. (2010). «Epigrafía medieval y poesía visigótica: el casu d'Eugenio de Toledo». Sylloge Epigraphica Barcinonensis 8: páxs. 97-108. http://www.raco.cat/index.php/SEBarc/article/viewFile/254609/341556. Consultáu'l 25 de payares de 2014.
Enllaces esternos
editar
Predecesor: Eugenio II |
Arzobispu de Toledo 646 - 657 |
Socesor: San Ildefonso |