Eupatoria (en rusu: Евпатория ; en tártaru de Crimea: Kezlev; n'ucraín: Євпаторія; n'armeniu: Եվպատորիա - Yevpatoria) ye una ciudá de la República de Crimea, un territoriu disputáu ente Ucraína y Rusia, y ye unu de los principales puertos del mar Negru. Ta asitiada a 64 quilómetros al noroeste de Simferópol. La so población ye de 106.250 habitantes (2005). Hasta'l 11 de marzu de 2014 esta ciudá perteneció a Ucraína pero col referendu y l'adhesión a Rusia del 18 de marzu, pasó a ser d'esti últimu país. Esto nun foi reconocíu pol gobiernu ucranianu.

Eupatoria
flag of Yevpatoria (en) Traducir coat of arms of Eupatoria (en) Traducir
Alministración
PaísBandera de Rusia Rusia
República República de Crimea
Ókrug urbano (es) Traducir Yevpatoria Urban Okrug (en) Traducir
Tipu d'entidá ciudá/pueblu[1]
Cabezaleru/a del gobiernu Roman Tikhonchuk
Nome oficial Євпаторія (uk)
Nome llocal Евпатория (ru)
Κερκινίτις (grc)
Kezlev (crh)
Гёзлёв (ru)
Códigu postal 97400–97490
Xeografía
Coordenaes 45°12′00″N 33°21′30″E / 45.2°N 33.3583°E / 45.2; 33.3583
Eupatoria alcuéntrase n'Ucraína
Eupatoria
Eupatoria
Eupatoria (Ucraína)
Superficie 65 km²
Altitú 10 m
Demografía
Población 17 900 hab. (1897)
Porcentaxe 100% de Yevpatoria Urban Okrug (en) Traducir
Densidá 275,38 hab/km²
Más información
Prefixu telefónicu +380-6569 y +7-36569
Estaya horaria UTC+02:00 (horariu estándar)
UTC+03:00 (horariu de branu)
Llocalidaes hermaniaes
my-evp.ru
Cambiar los datos en Wikidata

Historia

editar
 
Restos arqueolóxicos de Cercinitis.
 
Catedral.

La ciudá foi fundada polos griegos escontra'l 500 a. C. col nome de Carcinitis o Cercinitis. Ye mentada por Heródoto como la ciudá onde desaguaba'l ríu Hipaciris, na parte sur de la Escitia.[2] La información que contién el Periplu del Ponto Euxino d'Arrianu sobre alloñes de la ciudá a determinaos puntos bien alcontraos ayudó a identificar la ciudá cola posterior Eupatoria, que se denomina asina n'homenaxe a Mitrídates VI, rei del Ponto conocíu como Eupator.[3] Unu de los sos xenerales, Diofanto, construyó a fines del sieglu II d. C. una fortaleza que llamó Eupatoria, pa defendese de los escites, anque los historiadores nun identifiquen esta fortaleza cola ciudá. Hai que señalar que Eupatoria nun llevó esti nome hasta 1784.[4][5]

Ente los sieglos VII - X d. C. la ciudá foi un asentamientu kázaro; el so nome nel llinguaxe kázaro yera probablemente Güzliev (lliteralmente "casa formosa").[6] Darréu foi conquistada polos cumanos, pechenegos, mongoles y tuvo sol dominiu del Kanato de Crimea. Mientres esti últimu periodu la ciudá foi llamada Kezlev polos tártaros de Crimea y Gözleve polos turcos otomanos. El nome rusu medieval Kozlov ye una adautación del nome tártaru.

Mientres un curtiu periodu ente 1478-1485 la ciudá foi alministrada pol Imperiu otomanu. Dempués convirtióse nun importante centru urbanu del Kanato de Crimea. Nel añu 1783, xunto col restu de los territorios de la península de Crimea, Kezlev foi conquistada pol Imperiu rusu. El so nome foi camudáu oficialmente a Eupatoria (Yevpatoria) en 1784. La ciudá foi ocupada de volao nel añu 1854 polos aliaos británicos, franceses y turcos mientres la Guerra de Crimea na batalla de Eupatoria. Adam Mickiewicz visitó la ciudá en 1825, onde escribió unu de los sos Sonetos de Crimea, que foi traducíu darréu al rusu por Mijaíl Lérmontov.

Tres l'adhesión de Crimea per Rusia, Eupatoria #convertir na residencia del gobernante espiritual de los caraítas, el Gakham. Esiste un complexu formáu dos cases d'oración que foi construyíu so la supervisión de los hermanos Rabovich, que combinen arquiteutura renacentista y musulmana de forma inusual.

Población

editar
Evolución demográfica
1897 1911 1920 1926 1939 1959
17.900 30.400 30.200 23.000 47.000 57.000
1970 1974 1981 1989 2001 2005
79.000 88.000 97.000 107.792 105.915 106.250

Economía

editar

El puertu de Eupatoria yera'l 12º más importante d'Ucraína pol so tráficu, que foi de 1.830.000 tonelaes en 2005.


Referencies

editar
  1. Afirmao en: OKTMO. Data de consulta: 11 marzu 2016. Llingua de la obra o nome: rusu.
  2. Heródoto IV,55; IV,99.
  3. Arriano, Periplo del Ponto Euxino 19,5.
  4. Estrabón VII,4,7.
  5. Historia de Eupatoria: Eupatoria dentro de Rusia (en ruso)
  6. Brutzkus, Julius (1944). "The Khazar Origin of Ancient Kiev", Slavonic and East European Review, p. 118.

Enllaces esternos

editar