Ficus pertusa

especie de planta

El Amatillo (Ficus pertusa), ye un árbol perteneciente a la familia Moraceae.

Ficus pertusa
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Orde: Urticales
Familia: Moraceae
Xéneru: Ficus
Especie: Ficus pertusa
L.f.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Descripción editar

Son árboles o arbustos, qu'algamen un tamañu d'hasta 30 m d'altu, empecipiándose como epífitos pero tornándose independientes; cañes nueves glabres, grises a café amarellentáu. Fueyes elíptiques a bien angostamente elíptiques o llanceolaes, 5–12.5 cm de llargu y 2–5.5 cm d'anchu, acuminaes a atenuaes nel ápiz, obtuses a agudes na base, glabres, llises, cartacees y verdes a café claru cuando seques, 10–20 pares de nervios secundarios, bien débiles y difíciles d'estremar de los nervios entemedios, nerviu submarxinal débil, nervios terciarios inconspicuos; pecíolus 0.8–2.5 (–4) cm de llargu, glabros, café claru, estípules 0.5–1.3 cm de llargu, glabres. Figos 2 por nuedu, globosos, 0.8–1.5 cm de diámetru, glabros, verde-amarellentaos, verdes a purpúreo opacos, dacuando enllordiaos, ostíolo fundíu dientro d'un aniellu de texíu, pedúnculos 2–10 mm de llargu, glabros, bráctees basales 2, ca 2 mm de llargu, glabres.[1]

Distribución editar

Planta orixinaria de Méxicu, ta presente en clima templáu dende'l nivel del mar hasta los 1400 m d'altitú, dende'l sur de Méxicu hasta Brasil y tamién en Xamaica. Crez en cañaes, fasteres predreses, acomuñada a vexetación alteriada de montes tropicales caducifoliu, subcaducifolio y perennifoliu, amás de monte de pinu-encino.

Propiedaes editar

Los usos melecinales que se faen d'esta planta son contra'l dolor de mueles y en casos d'inflamación de los pechos de les muyeres que dan de mamar (lactífugo).

Hestoria

Nel sieglu XVI, Francisco Hernández de Toledo reportar como antipirética.[2]

Taxonomía editar

Ficus pertusa describióse por Carlos Linneo el Mozu y espublizóse en Supplementum Plantarum 442. 1781[1782].[1]

Etimoloxía

Ficus: nome xenéricu que se deriva del nome dau en llatín al figu.[3]

pertusa: epítetu

Sinonimia
  • Ficus arbutifolia Pers.
  • Ficus arpazusa Casar.
  • Ficus baccata (Liebm.) Miq.
  • Ficus cerasifolia Kunth & C.D.Bouché
  • Ficus ciliolosa Kunth & C.D.Bouché
  • Ficus complicata Kunth
  • Ficus consanguinea Kunth & Bouché
  • Ficus daphniphylla Miq.
  • Ficus elliptica (Herzog) Herter
  • Ficus erythrosticta (Miq.) Miq.
  • Ficus fadyeni Miq.
  • Ficus fasciculata S.Watson
  • Ficus faydeni Miq.
  • Ficus garcesii Dugand
  • Ficus gardeniifolia Miq.
  • Ficus gemina (Miq.) Miq.
  • Ficus grabhamii Britton ex Fawc. & Rendle
  • Ficus halliana Britton ex Fawc. & Rendle
  • Ficus ibapohi Orb. ex Rojas Acosta
  • Ficus immersa Warb. ex Glaz.
  • Ficus kanukuensis Standl.
  • Ficus lancifolia Hook. & Arn.
  • Ficus morantensis Britton ex Fawc. & Rendle
  • Ficus myrtifolia Link
  • Ficus ochroleuca Griseb.
  • Ficus padifolia Kunth
  • Ficus palmicida Pittier
  • Ficus periplocaefolia Kunth & Bouché
  • Ficus peruviana (Miq.) Rossberg
  • Ficus planicostata Kunth & C.D.Bouché
  • Ficus polypus Schiede ex Miq.
  • Ficus radicans Casar.
  • Ficus rolandri (Liebm.) Miq.
  • Ficus sapida (Liebm.) Miq.
  • Ficus sonorae S.Watson
  • Ficus subtriplinervia Mart.
  • Ficus sulcipes (Miq.) Miq.
  • Ficus tapajozensis Standl.
  • Ficus tarapotina Warb.
  • Ficus trachelosyce Dugand
  • Ficus turbinata (Liebm.) Miq.
  • Pharmacosycea laurifolia Miq.
  • Pharmacosycea peruviana Miq.
  • Urostigma baccatum Liebm.
  • Urostigma cestrifolium var. major Miq.
  • Urostigma complicatum (Kunth) Liebm.
  • Urostigma erythrostictum Miq.
  • Urostigma geminum Miq.
  • Urostigma lancifolium Miq.
  • Urostigma liebmannianum Miq.
  • Urostigma padifolium (Kunth) Liebm.
  • Urostigma pertusum (L.f.) Miq.
  • Urostigma planicostatum Miq.
  • Urostigma populneum f. mexicanum Miq.
  • Urostigma rolandri Liebm.
  • Urostigma sapidum Liebm.
  • Urostigma schiedeanum Miq.
  • Urostigma subtriplinervium (Mart.) Miq.
  • Urostigma sulcipes Miq.
  • Urostigma turbinatum Liebm.[4]

Ver tamién editar

Nome común editar

  • En Méxicu: Amatillo, higuito, inxertu, matapalo, palu de amate.[2]

Referencies editar

Bibliografía editar

  1. CONABIO. 2009. Catálogo taxonómico de especies de México. 1. In Capital Nat. Méxicu. CONABIO, Mexico City.
  2. Correa A., M.D., C. Galdames & M. Stapf. 2004. Cat. Pl. Vasc. Panamá 1–599. Smithsonian Tropical Research Institute, Panama.
  3. Davidse, G., M. Sousa Sánchez, S. Knapp & F. Chiang Cabrera. 2014. Saururaceae a Zygophyllaceae. 2(3): ined. In G. Davidse, M. Sousa Sánchez, S. Knapp & F. Chiang Cabrera (eds.) Fl. Mesoamer.. Universidá Nacional Autónoma de Méxicu, Méxicu.
  4. Dodson, C.H. & A.H. Gentry. 1978. Flora of the Río Palenque Science Center: Los Ríos Province, Ecuador. Selbyana 4(1–6): i–xxx, 1–628.
  5. Forzza, R. C. 2010. Llista de espécies Flora do Brasil http://floradobrasil.jbrj.gov.br/2010. Jardim Botânico do Rio de Janeiro, Rio de Janeiro.
  6. Funk, V. A., P. E. Berry, S. Alexander, T. H. Hollowell & C. L. Kelloff. 2007. Checklist of the Plants of the Guiana Shield (Venezuela: Amazonas, Bolivar, Delta Amacuro; Guyana, Surinam, French Guiana). Contr. U.S. Natl. Herb. 55: 1–584. View in Biodiversity Heritage Library
  7. González Ramírez, J. 2007. Moraceae. In: Manual de Plantes de Costa Rica. Vol. 6. B.E. Hammel, M.H. Grayum, C. Herrera & N. Zamora (eds.). Monogr. Syst. Bot. Missouri Bot. Gard. 111: 635–675.
  8. Hokche, O., P. E. Berry & O. Huber. (eds.) 2008. Nuevu Cat. Fl. Vasc. Venezuela 1–860. Fundación Instituto Botánicu de Venezuela, Caracas.