Helen Sawyer Hogg

astrónoma estauxunidense (1905–1993)

Helen Battless Sawyer Hogg (1 d'agostu de 1905Lowell – 28 de xineru de 1993Richmond Hill) foi una astrónoma pionera na investigación de cúmulos globulares y estrelles variables. Foi la primer muyer en presidir delles organizaciones astronómiques y una científica notable nuna dómina na que munches universidaes inda nun otorgaben graos académicos a les muyeres.

Helen Sawyer Hogg
Vida
Nacimientu Lowell[1]1 d'agostu de 1905[2]
Nacionalidá Bandera de Canadá Canadá
Bandera de Estaos Xuníos d'América Estaos Xuníos
Muerte Richmond Hill28 de xineru de 1993[2] (87 años)
Familia
Casada con Frank Scott Hogg (1930 – 1951)
F.E.L. Priestley (1985 – )
Estudios
Estudios Radcliffe College (es) Traducir
Observatorio Harvard College (es) Traducir 1931) Philosophiæ doctor
Mount Holyoke College (es) Traducir
Universidá de Harvard
Lowell High School (en) Traducir
Llingües falaes inglés[3]
Oficiu astrónomaprofesora universitaria
Emplegadores Universidá de Toronto
Observatorio David Dunlap (es) Traducir
Smith College (es) Traducir
Premios
Miembru de Sociedá Real de Canadá
Cambiar los datos en Wikidata

La so actividá investigadora y en publicaciones científiques inclúi columnes d'Astronomía nel Toronto Star ("Coles Estrelles", 1951–81) y el Diariu de la Real Sociedá Astronómica de Canadá ("Out of Old Books", 1946–65). Foi considerada una "gran científica y una persona atenta" a lo llargo de tola so carrera de sesenta años de duración.[5] Tuvo casada col tamién destacáu astrónomu Frank Scott Hogg.

Primeros años de vida

editar

Helen nació en Lowell, Massachusetts, el 1 d'agostu de 1905, siendo la segunda fía del banqueru Edward Everett Sawyer y la so esposa Carrier Sprague Sawyer, qu'enantes fuera maestra d'escuela. Dotada d'un gran talentu académico, Helen graduar nel institutu de Lowell a la edá de 15 años, pero decidió permanecer ellí un añu más antes d'asistir al Mount Holyoke College en 1922.[6]

Educación

editar

Dempués de graduase de la escuela secundaria, Helen inscribir nel Mount Holyoke College. A pesar d'haber casi completáu un títulu de química, camudó la so especialización en química pola astronomía dempués d'asistir a les clases de iniciación a l'astronomía de la doctora Anne Sewell Young en 1925.[6]

En xineru de 1925, Sewell llevó a la so clase pa ver un eclís total de sol, y un añu más tarde Annie Jump Cannon, una astrónoma que trabayaba na Universidá de Harvard, foi visitar el College.[7] Helen remembró muncho depués estes esperiencies como los momentos definitorios que llevaron la so carrera a dedicase al estudiu de les estrelles.[6] En 1926 completó la so llicenciatura n'astronomía, graduándose con honores.[8]

Dempués de graduase na Mount Holyoke, recibió una beca pa estudios de posgráu nel Observatoriu del Harvard College na seronda de 1926 cola ayuda de Annie Jump Cannon.[6] Una vegada en Harvard, Helen trabayó col Dr. Harlow Shapley, direutor del grau cimeru d'astronomía. Arriendes de les mires y de la ética del trabayu del Shapley, Helen hubo de trabayar intensamente, con llargues hores midiendo'l tamañu y el rellumu de cúmulos globulares, publicáu diversos trabayos.[6] Recibió la so maestría en 1928 y el so doctoráu en 1931, dambos del Radcliffe College, yá que Harvard negar a otorgar maestríes en ciencia a les muyeres naquella dómina.[9]

Gracies a les sos importantes meyores n'astronomía, Helen recibió doctoraos honorarios de seis universidaes canadienses y estauxunidenses, incluyendo'l Mount Holyoke College y la Universidá de Toronto.[7][8]

Trabayu científicu

editar

Al completar el so grau doctoral, Helen enseñó astronomía en Mount Holyoke y nel Smith College.[6] Dempués de graduase, treslladar a Victoria, onde empecipió una investigación nel Observatoriu Astrofísicu Dominion. Empezó a tomar fotografíes d'estrelles variables nel telescopiu reflector de 72 pulgaes (183 cm), catalogando los cambeos cíclicos nel rellumu de les estrelles variables. Con esti preséu, alcontró 132 nueves estrelles variables nel cúmulu globular Messier 2,[6] publicando esti trabayu en catálogos astronómicos qu'inda se siguen utilizando munchos años dempués.[7] En particular, algamó esti llogru trabayando como asistente voluntaria del so home, una y bones l'Observatoriu Astrofísicu Dominion nun-y ufiertó un emplegu.

En 1935 Helen treslladar a la Universidá de Toronto, dempués de que'l so maríu recibió una ufierta pa trabayar nel Observatorio David Dunlap.[9] Mientres el so primer añu ellí, Helen siguió'l so trabayu de fotografiar cúmulos globulares, atropando miles de fotografíes qu'utilizó pa identificar miles d'estrelles variables. Publicó'l Catálogu de 1116 estrelles variables en cúmulos globulares en 1939, el primeru de tres catálogo que completó, con un cuartu ensin rematar nel momentu de la so muerte.[6]

Amás del so trabayu sobre estrelles variables en cúmulos globulares, Helen utilizó la rellación periodo-luminosidad de les estrelles Cefeidas variables (fenómenu descubiertu por Henrietta Swan Leavitt en 1908) p'ameyorar la comprensión de la edá, el tamañu y la estructura de la galaxa Vía Láctea.[6]

Mientres la década de 1930, Helen convertir nuna de les primeres astrónomes nel mundu en realizar viaxes de trabayu p'avanzar na so investigación, yá que los cúmulos globulares que taba reparando vense meyor dende l'hemisferiu sur.[8]

De 1939-1941, Helen volvió a América pa sirvir como Presidenta de la "Asociación Americana d'Observadores d'Estrelles Variables" (1939–1941) y como Presidenta interina del Departamentu d'Astronomía de Mount Holyoke (1940–1941).[6][7] Al tornar al Observatoriu David Dunlap, participó na enseñanza práctica na Universidá de Toronto, en gran parte como resultáu de la falta de personal masculino provocada pola la Segunda Guerra Mundial.[6][8] Calteniendo la so posición dempués de que los homes volvieron de la guerra, foi nomada profesora en 1951, profesora acomuñada en 1955, catedrática en 1957 y Profesora Emérita en 1976 hasta'l so retiru.[6][8] A lo llargo de la so carrera, Helen publicó más de 200 artículos, y yera una autoridá destacada n'astronomía.[7]

Cargos; y promoción y divulgación científica

editar

Nun llindándose solo a publicar los trabayos sobre la so especialidá astronómica (estrelles variables en cúmulos globulares), tamién escribió sobre la hestoria de l'astronomía al traviés de la so columna "Out of Old Books" (De llibros antiguos), publicada nel diariu de la Real Sociedá Astronómica de Canadá.[8][10][11] Asina mesmu, foi bien popular mientres los años 30 la so columna selmanal "Coles estrelles", publicada nel Toronto Star.[9][10] Amás, Helen popularizó l'astronomía col so llibru "The Stars Belong to Everyone" (Les estrelles pertenecen a tol mundu) en 1976; una serie de televisión educativa canadiense en 1970; y el so papel como Presidenta y fundadora de la Sociedá Astronómica Canadiense,[6][10] sofitando viviegamente a les muyeres por que se dedicaren a la ciencia.[6]

Helen presidió delles organizaciones astronómiques y científiques canadienses; y perteneció a la Xunta de direutores de la compañía de teléfonos Bell de Canadá de 1968 a 1978.[6] Foi asina mesma direutora del programa d'Astronomía de la National Science Foundation y dende esti puestu "contribuyó a determinar el meyor allugamientu pal Observatoriu Nacional de Radioastronomía y pal Observatoriu Nacional de Kitt Peak" en 1955.[6] En 1960 convertir na primer muyer "Presidenta de la seición de ciencies físiques de la Real Sociedá de Canadá", según en "la primer presidenta del Real Institutu Canadiense" (1964–1965).[7]

Vida personal

editar

Helen casóse col so compañeru d'estudios en Harvard, el tamién astrónomu Frank Scott Hogg, en 1930. Los dos treslladar en 1931 a Victoria,[6] onde dio a lluz a la fía de la pareya, Sally, nacida en xunu de 1932. Felizmente, Helen foi capaz d'atender a la so fía y de siguir el so trabayu d'observación, llevándola a dormir al Observatoriu pela nueche nuna cesta. El Direutor del Observatoriu, el Dr. J.S. Plaskett, tamién foi un sofitu pa Helen, facilitándola una beca d'investigación de 200 dólares, que gastó en contratar a una asistenta doméstica a tiempu completu mientres un añu enteru pa faer posible el so trabayu d'investigación.[6]

En 1935, la pareya treslladar a Ontario pa trabayar nel Observatoriu David Dunlap de la Universidá de Toronto, onde nació'l segundu fíu de la pareya, David, en xineru de 1936, siguíu llueu por un tercer hermanu, James, nacíu en setiembre 1937.[6] Frank morrió en 1951 d'un infartu, y Helen asumió munches de les sos responsabilidaes profesionales amás de criar a los sos trés fíos.[6][9]

En 1985, Helen casóse con F.Y.L. Priestley, un colega y profesor eméritu d'inglés na Universidá de Toronto, que morrió en 1988.[6][12]

Helen morrió d'un ataque cardiacu'l 28 de xineru de 1993, en Richmond Hill, Ontario.[6]

Reconocencies y honores

editar
 
Observatoriu "Helen Sawyer Hogg"

<o>Premios</o>

<o>Honores y dedicatories</o>

  • Nomada Oficial de la Orde del Canadá en 1968, y promovida a Comendadora en 1976 (consideráu unu de los más altos honores de la nación).[7][14]
  • L'asteroide (2917) Sawyer Hogg recibió'l so nome.[12]
  • El Muséu Nacional de la Ciencia en Ottawa, Ontario, ta dedicáu a Helen, según el telescopiu de la Universidá de Toronto nel so Observatoriu de la Universidá del Sur en Chile.[8]

Referencies

editar
  1. Afirmao en: The Biographical Dictionary of Women in Science. Tomu: 1. Páxina: 608-609. Editorial: Routledge. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 16 avientu 2003. Autor: Marilyn Bailey Ogilvie.
  2. 2,0 2,1 Afirmao en: SNAC. Identificador SNAC Ark: w6t155ch. Apaez como: Helen Sawyer Hogg. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
  3. Afirmao en: catálogu de la Biblioteca Nacional Checa. Identificador NKCR AUT: mub20201095557. Data de consulta: 1r marzu 2022.
  4. «Annie Jump Cannon Award in Astronomy». American Astronomical Society. Consultáu'l 13 febreru 2018.
  5. Shearer, B.F., & Shearer, B.S. (1997). Notable Women in the Physical Sciences: A Biographical Dictionary Westport, Conn.: Greenwood Press.
  6. 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 6,11 6,12 6,13 6,14 6,15 6,16 6,17 6,18 6,19 6,20 6,21 Shearer, B.F., & Shearer, B.S. (1997). Women physical scientists: a biography/dictionary. Westport, Conn.: Greenwood Press.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 Maisel, M., & Smart, L. (1997). Helen Sawyer Hogg. Retrieved from Women in Science: A Selection of 16 Significant Contributors: http://www.sdsc.edu/ScienceWomen/credits.html
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 8,7 Hinds, M. (2006). Helen Sawyer Hogg. Helen Sawyer Hogg, 1.
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 Astronomy Hogg's Lifetime Work. (2002, March 25). Pittsburgh Post - Gazette, pp.C-8.
  10. 10,0 10,1 10,2 Malerbo, D. (2009, March 26). Helen Sawyer Hogg. Pittsburg, PA: Pittsburg Post - Gazette.
  11. 11,0 11,1 RASC Publications Our Printer History; Out of Old Books. (2013). Retrieved from Royal Astronomical Society of Canada: http://www.rasc.ca/outofoldbooks
  12. 12,0 12,1 12,2 Hogg-Priestly, Helen Battles Sawyer (1905-1993). (1998). In The Penguin Biographical Dictionary of Women. Retrieved from http://credoreference.com/penbdw/hogg_priestler_helen_battles_sawyer Archiváu 2016-09-14 en Wayback Machine
  13. Helen Battles Sawyer Hogg, University of Toronto: Web.
  14. Archived copy at WebCite (November 22, 2005).

Enllaces esternos

editar