Historia de la homosexualidá n'Asia
Atopáronse dellos rexistros históricos de l'antigüedá n'Asia sobre homosexualidá, yá dende les primeres civilizaciones mesopotámiques, chines o de la India. Les opiniones d'estes sociedaes sobre la homosexualidá ye bien diversa que va dende considerala un delitu penáu cola muerte d'Imperiu asiriu, hasta tener una alta aceptación similar a la de la Grecia antigua como na China de la dinastía Han o'l Xapón medieval:
Mesopotamia
editarDescríbense práutiques homosexuales masculines yá dende'l periodu sumeriu tantu ente homes como con rapazos.[1] Na civilización Sumeria (3000 e.C. ) rexístrase la esistencia d'unos sacerdotes cantores llamaos assinu que significaba lliteralmente “home úteru”, lo que s'interpreta como homosexual.
En Babilonia (2100-560 e.C. ) tamién se documenta la esistencia de la homosexualidá, que yera considerada daqué corriente y nun se condergaba.[1] Por casu nel rellatu épicu de Gilgamesh amuésase una rellación erótica del héroe col so compañeru Enkidu. Había cierta conexón ente práutiques sexuales, tamién homosexuales, y relixón. Hai constancia de que dellos sacerdotes d'Ishtar yeren gais y participaben baillando travestidos en determinaos ritos. En dellos templos babilónicos esistía prostitución masculina sagrada, similar a la exercida na India hasta la dómina moderna, anque'l restu de la prostitución masculina nun taba bien vista.[1]
Sicasí los sos vecinos los asirios (1800-1077 e.C. ) yeren intolerantes cola homosexualidá masculina, anque paez que toleraben la femeniana, nel códigu d'Hammurabi, alredor de 1770 e.C., mentar a les salzikrum (fíu-home) que podíen tomar una o delles esposes y teníen derechos d'heriedu y la propiedá asemeyaes a los homes.[2][3] Mientres el reináu de Tiglatpileser I, nel periodu mediu del imperiu, sieglu XII e.C. , esistíen les siguientes lleis qu'amuesen la so negativa considerancia social pola homosxualidad masculina que llegaben a condergar cola capadura según lo atopao nuna tablilla:
- Llei 19:
Si un home bilordió secretamente al so amigu diciendo "Xací con él" o faló sobre él mientres un pleitu en presencia d'otres persones, diciendo "l'home xació contigo", diciendo "Yo afirmo y te acuso", agora si'l nun puede amosar l'acusación contra d'él y nun se-y atopa acusáu, a esti home tienen de se-y infligidos 50 golpes con un cayáu y tendrá de trabayar pal rei mientres un mes completu; va ser depilado y tendrá de pagar 1 talentu de multa.
- Llei 20:
China
editarNa antigüedá en China esistió una tradición d'amor ente homes conocíu como amor masculín o placeres del piescu mordíu, nome deriváu d'una lleenda de la dinastía Zhou, hacia l'añu 500, según la cual el so favoritu, Mizi Xia ufiertó al Duque Ling de Wei un piescu que mordiera y él consideró esti xestu del so amante como un xestu d'amor.
En China hai rexistros de la homosexualidá dende l'antigüedá. Nes investigaciones de Pan Guangdan (潘光旦) amuésase que casi tolos emperadores de la dinastía Han tuvieron unu o dellos amantes masculinos, xeneralmente catamites.[4] Una tradición qu'esplica otru de les espresiones cola que se conoz la homosexualidá en China "la pasión de la manga cortada", fala de como l'emperador Ai Di de la dinastía Han cortóse la manga del so traxe de seda, sobre la que dormía'l so amante, pa nun tener qu'espertalo.
Hai tamién menciones de lesbianes nos rexistros históricos. L'atracción sexual pol mesmu sexu en China consideróse normal y nunca foi escorrida como lo sería n'Europa mientres la edá media.
L'amor homosexual foi frecuentemente representáu nel arte chino y munchos exemplos sobrevivieron a la revolución cultural. Anque nun queden grandes estatues hai munchos dibuxos en manuscritos en rollu y pintures sobre seda que pueden trate en coleiciones privaes.[5]
Esisten numberosos rellatos d'esti xéneru amorosu na lliteratura clásica y nes grandes noveles, como por casu en El suañu de l'alcoba colorada (tamién llamada "Historia de la piedra") nes que la homosexualidá apaez con toa naturalidá.
Sicasí'l confucianismu oficial escluyía cualquier manifestación sexual que supunxera "desorde" o amenaza a una institución familiar bien ríxida y estructurada que perpetuara'l llinaxe y el cultu a los antepasaos, polo que yera una obligación de casase y tener fíos, como sigue siendo un deber social del que ye difícil escaparen la China actual. Pero coles mesmes, l'antigua sociedá china yera bien permisiva coles costumes sexuales masculines y dexaba una alta llicencia extramarital, el costume de tener concubinas, y amantes masculinos, yera xeneral ente les clases altes. Los chamizos masculinos yeren abondosos y escupuliciaron terriblemente a los xesuites que moraben en Beixín mientres los sieglos XVII y XVIII.[6]
Xapón
editarOtra civilización con cierta tolerancia y respetu escontra esta orientación sexual foi la del Xapón, hasta'l sieglu XIX. Según la tradición, Kobo Daichi (774-835), fundador de la secta budista Shingon y a quien la lleenda popular atribúi la creación del silabariu xaponés, foi'l "creador" de la homosexualidá. Creencia que de xuru deriva de lo habitual de les práutiques ente los monxos. Hai munchos poemes amorosos, rellatos y hestories que cunten hestories d'amor ente monxos y rapazos, que lleguen en dellos casos a rellatos sublimes de suicidiu por amor ya inclusive de llume budista.
El Xapón foi tamién hasta 1868 una sociedá feudal na que los guerreros profesionales de la casta de los samuráis vivíen al serviciu del so señor estremaos de la familia y en grupos bien zarraos y viriles. La homosexualidá paez ser una práctica corriente ente ellos, anque non esclusiva pa la mayor parte y llindada a la rellación ente un samurái mayor y esperimentáu y unu más nuevu, magar tamién había otros casos.
Mientres los sieglos XVI y XVII, los europeos, principalmente los misioneros xesuites portugueses quedaron sorprendíos y escupuliciaos por estes costume, y pol fechu de que los sacerdotes budistes tuvieren prohibíu tener tratos con muyeres, anque nengún tipu de prohibición pasaba sobre les restantes formes de sexualidá. [7]
N'India
editarLa homosexualidá tamién foi conocida, practicada y dacuando divinizada na India antigua, ensin que los indios, hindús o musulmanes, tuvieren gran esmolición por ella hasta la penetración de la colonización británica nos sieglos XVIII y XIX. La influencia occidental llevó a munchos indios a avergoñase d'una práctica que los colonizadores vilificaban y atopaben repugnante y, como asocedió n'otros munchos llugares, los movimientos anticoloniales y l'escesu de celu de munchos nacionalistes, que llegaron a interiorizar totalmente los valores de los dominadores, empezando pol mesmu Mahatma Gandhi (que resabiaba fondamente de toa sexualidá), dieron a la homosexualidá la calificación de "viciu occidental", lo que llevó a una destrucción sistemática de los bien de exemplos de práutiques homosexuales esculpíos nos templos o a la "heterosexualización" de delles figures, lo que da a los mesmos indios una visión bastante sesgada del so pasáu.
Referencies
editar- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Karen Rhea Nemet-Nejat, (1998). "Daily Life in Ancient Mesopotamia". Ed. Greenwood Press. ISBN 0-313-29497-6
- ↑ Historia del lesbianismu Archiváu el 8 d'avientu de 2015 na Wayback Machine. (en portugués)
- ↑ Códigu d'Hammurabi. Llei 178 y siguientes; y Llei 184 y siguientes.
- ↑ Pan Guangdan. "Zhongguo wenxianzhong tongxinglian juli" (Exemplos d'homosexualidá nos documentos chinos). En Xing xilu xue (Psicoloxía del sexu). Beixín. 1946.
- ↑ «World history of male love». Archiváu dende l'orixinal, el 2013-05-27.
- ↑ China'l androphile.
- ↑ Xapón medieval en HOMOenHISTORIA)
Ver tamién
editar
Datos: Q5899634
