Wikipedia

Hugo Primas d'Orleans

Hugo Primes d'Orleans foi un poeta llíricu llatín del sieglu XII perteneciente a la corriente de la lliteratura goliardesca. Clérigu eruditu procedente d'Orleans, recibió'l nomatu de Primes, "el Primáu", polos sos colegues de la Universidá de París. Nació na década de 1090, estableciendo la so muerte los autores escontra 1160. Al pie del so contemporaneu más nuevu, el Archipoeta, abrió un nuevu periodu na lliteratura llatina.

Hugo Primas d'Orleans
Vida
Nacimientu Orléans, 1095 (greg.)[1]
Nacionalidá Bandera de Francia Francia
Muerte 1160 (greg.)[1] (64/65 años)
Estudios
Estudios Universidá de París
Llingües falaes llatín
Oficiu poeta, escritor, Goliardo (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata
La rueda de la fortuna nel Carmina Burana (sieglos XI-XIII), manuscritu que tien una coleición de poemes y cantares goliardos, dalgunes de que les sos obres son atribuyíes a Hugo "Primes". L'orixinal atópase na Bayerische Staatsbibliothek de Múnich.

Apuntes lliterarios

editar

La más antigua y meyor conocida fonte sobre la so vida, ye un pasaxe de la Crónica de Ricardo de Poitiers, del añu 1142:

Naquellos díes espolletó en París un académicu llamáu Hugo -que los sos colegues moteyaron "el Primáu"-, esgrazáu n'aspeutu, deforme de cara. Imbuyérase de lliteratura secular dende los sos primeros años, y la so sonadía creció radiante en provincies diverses, gracies al so elegante inxeniu y sensibilidá lliteraria. Ente los sos compañeros foi'l más distinguíu y agudu escribiendo versos, como demuestra'l qu'empresto compunxo pa ser recitáu, provocando les risaes de too aquel que lu arrodiaba, y referente a una esmanganiada capa que ciertu obispu regalára-y: "D'Hugo, Primáu d'Orleans: Hoc indumentum / tibi quis dedit? An fuit emptum?[2]"

Hugo Primes ye tamién nomáu na Crónica de Francesco Pippino, y créese ye interpretáu por "Primasso", unu de los personaxes del Decamerón de Bocaccio.

Otros escritores medievales son espurechos sobre la so biografía, mentando poemes del autor, pero raramente citándolos de forma espresa. Ye por esto que los investigadores modernos fueron incapaces d'atribuyir trabayu dalgunu a Hugo Primes hasta que, en 1906, Wilhelm Meyer afayó un poema que contenía'l nome de "Primes". Meyer estableció que'l manuscritu d'Oxford que contenía esi poema, tenía otros ventidós atribuyibles al goliardu, incluyendo siete que conteníen la firma interna "Primes".

Los ventitrés poemes identificaos por Meyer, y editaos por él en 1907, anguaño son aceptaos como trabayos d'Hugo d'Orleans, magar autores como A. G. Rigg dulden de l'atribución de dalgunos d'ellos.

Rellación de los ventitrés poemes atribuyíos

editar
  1. Hospes erat michi se plerumque professus amicum
  2. Pontificum spuma, fex cleri, sordida struma
  3. Orpheus Euridice sociatur, amicus amice
  4. Flare iube lentos et lenes, Eole, ventos
  5. Ulceribus plenus victum petit eger, egenus
  6. Idibus his Mai miser exemplo Menelai (de amica Flora perdita)
  7. Inquiz luges, lirice, inquiz meres pro meretrice (de eadem et de natura meretricum)
  8. Jussa lupanari meretrix exire, parari
  9. Urbs erat illustris, quam belli clade bilustris (Troia a Graecis capta)
  10. Post rabiem rixe redeunte bilustris Ulixe
  11. Primes pontifici: Bene quod sapis audiu dici (licet pontifici bene potare)
  12. Res erit archana de pellicia veterana
  13. Me ditavit ita vester bonus archilevita
  14. In cratere mexo Thetis est sociata Lieo (de amore et vieno non miscendis)
  15. Vir pietatis inops, cordis plus cortice duri
  16. Iniuriis contumeliisque concitatus
  17. Alta palus, mea parva salus, etasque senilis
  18. Ambianis, urbs predives
  19. Egregius dedit hanc iuvenis clamidem sine pelle
  20. Auxiliu pellis clades inimica puellis
  21. A ducibus Primes petiit duo dona duobus
  22. Dels ego: quinque tulit solíos mulier pelegrina
  23. Dives eram et dilectus

Ver tamién

editar

Bibliografía

editar
  • Hugh Primes and the Archpoet; traducción y edición de Fleur Adcock. Cambridge: Cambridge University Press, 1994.
  • F. Cairns, "The addition to the Chronica of Richard of Poitiers" en Mittellateinisches Jahrbuch vol. 19 (1984) pp. 159-161.
  • F. J. Y. Raby, A History of Secular Latin Poetry in the Middle Ages (Oxford: Clarendon Press, 1934. ISBN 0-19-814325-7) vol. 2 pp. 82-83.
  • A. G. Rigg, "Golias and other pseudonyms" en Studi medievali 3rd series vol. 18 (1977) pp. 65-109.

Referencies

editar
  1. ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 9 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. ↑ "¿Quién te dio esa indumentaria? ¿Atopar?". El poema completu puede consultase en llinia y con una traducción en portugués nel suplementu segundu del númberu 12 de la revista "Soletras", páxina 95 (Departamentu de Lletres de la Universidá d'Estáu de Rio de Janeiro)

Enllaces esternos

editar
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Hugo_Primas_d%27Orleans&oldid=4290834»