En películes, telefilmes, videos y obres audiovisuales polo xeneral, utilícense los términos imaxe real, imáxenes reales,[1] aición real o aición en vivu pa referise a obres nes que la imaxe foi llograda por aciu la filmación direuta d'actores o elementos reales, ye dicir recurriendo al rodaxe tradicional n'estudiu o n'esteriores, a diferencia de l'animación, que ye una téunica o conxuntu de téuniques nes que'l metraxe llograr por aciu l'animación de dibuxos, l'animación en volume de modelos o marionetes, l'animación per ordenador de gráficos informáticos etc.

Imaxe real
técnica cinematográfica (es) Traducir
película
Cambiar los datos en Wikidata

Pa designar obres audiovisuales n'imaxe real dellos hispanofalantes recurren al anglicismu live action, pero ésti nun ye propiu del español. Otros anglicismos tienen un usu perfectamente integráu na llingua española pero nun ye'l casu de live action y el so usu nun ta almitíu poles academies de la llingua.

El términu «imaxe real» (o «imáxenes reales») emplégase especialmente pa les adautaciones con actores reales de películes o series que orixinalmente yeren d'animación. Exemplos claros de películes que ye necesariu o útil calificar como películes n'imaxe real son, por casu, les siguientes:

Coles mesmes, tamién asocede que d'una obra audiovisual méntese la so propiedá de tar realizada n'imáxenes reales a partir del momentu en que-y la afai a una o más versiones animaes. Dellos exemplos son los siguientes:

  • La serie de dibuxos animaos Lassie's Rescue Rangers (1973-1975) ye l'adautación animada del personaxe canín que protagonizó la serie de televisión n'imaxe real Lassie (1954).
  • La serie d'anime Lassie (1996) ye otra adautación animada de Lassie.
  • La serie de dibuxos animaos Ghostbusters (1986-1988) ye una adautación animada de la película n'imaxe real Ghostbusters (1984).

Tamién se fala d'imaxe real, nel mundu de l'animación, pa estremar a personaxes reales integraos nel metraxe d'una película na que tamién hai personaxes o elementos animaos, como na película Who Framed Roger Rabbit, onde actores reales (como Bob Hoskins) comparten ciertos planos con personaxes animaos (como Roger Rabbit, ente munchos otros). Na mayor parte del metraxe de la película Who Framed Roger Rabbit los personaxes dibuxar y animar fueron inxertaos en decoraos y esteriores reales nos que primeramente fueren rodaos actores reales. Sicasí, escontra'l final de la película, recurrir a un efeutu contrariu, y son los actores reales (concretamente Christopher Lloyd nel papel del xuez Doom y Bob Hoskins nel papel de Eddie Valiant) quien son rodaos n'estudiu y más tarde inxertaos nuna redolada dafechu dibuxada y animáu. Esti insertamientu nuna redolada animada d'elementos d'imaxe real (o lo contrario, l'insertamientu d'unu o más elementos animaos nuna redolada real filmado con anterioridá) pue ser habitual tanto en películes que recurren a efeutos especiales de manera fotorrealista como a películes que presenten al espectador personaxes o elementos non realistes. Por casu, los dinosaurios de les películes de la franquicia Jurassic Park son creaos por aciu animación fotorrealista por ordenador y más tarde inxertaos en decoraos yá seya reales yá seya tamién llograos por aciu animación computerizada. Sicasí, películes como Bedknobs and Broomsticks (1971) o The Pagemaster (1994) presenten al espectador elementos y personaxes d'animación entemecíos a redolaes reales o personaxes llograos por aciu rodaxe pero nun estilu deliberadamente non realista, como los dibuxos animaos de Bedknobs and Broomsticks o la versión animada del actor Macaulay Culkin, convertíu nun dibuxu animáu en The Pagemaster. Nel exemplu de Who Framed Roger Rabbit ye tamién l'estilu de dibuxu animáu (animación non fotorrealista) al que se recurre, y en particular tou la película ye un homenaxe al estilu cartoon de los dibuxos animaos de la primer metá del sieglu XX.

Historia

editar

Una de les primeres incorporaciones de la imaxe real o aición en direuto nel mundu de l'animación llevar a cabu Walt Disney en 1923, colos episodios de Alice's Wonderland, onde s'entemeció l'actuación d'actores y actrices reales col mundu animáu correspondiente a Wonderland. Esto supunxo unu de los primeros trunfos de Disney, y llegar a crear 50 episodios más dempués del primeru, que fuera revolucionariu pa la industria de l'animación.

Tamién, mientres a la popularidá de les películes mudes de los años 20 y 30, los populares dibuxos animaos de Max Fleischer incluyíen episodios onde'l protagonista (Koko the Clown, 1924) interactuaba cola realidá, por casu faciendo un tornéu de boxéu con un gatu real.

Amás, munches películes anteriores combinaben l'aición en direuto con animaciones de stop motion utilizando la retroproyección, como Willis O'Brien y Ray Harryhausen nos Estaos Xuníos o Aleksander Ptushko, Karel Zeman y más apocayá Jan Svankmajer nel este d'Europa. El primer llargumetraxe onde s'aplicó esto foi El mundu perdíu de 1925, darréu, en 1935 fíxose la película The New Gulliver, onde l'únicu personaxe'l cual nun yera animáu yera'l mesmu Gulliver.

Y cuando s'incorporó'l soníu nel cine, los dibuxos animaos de la Warner Bros You Ought to Be in Pictures, dirixíos por Friz Freleng, fueron los predecesores del Rogger Rabbit, que foi estrenada en 1940. La secuencia animada de 1945 de la película Anchors Aweight, onde Gene Kelly bailla col ratoncito animáu Jerry, ye una de les escenes más famoses del actor.

En 1970, Chuck Jones tamién aplicaría l'aición en direuto entemeciendo'l mundu animáu col mundu real na película The Phantom Tollbooth.

Walt Disney, nel añu 1971, vuelve utilizar la imaxe real na comedia musical Bedknobs and broomsticks, protagonizada por Angela Lansbury, que recordaría a la hestoria de Mary Poppins y qu'introduciría elementos animaos p'asemeyar los efeutos máxicos nun mundu aparentemente real.

Una de les películes d'aición en direuto modernes más famoses ye la de Scooby Doo, de 2002, qu'introduz un perru, Scooby, como un personaxe animáu arrodiáu d'humanos interpretaos por actores y actrices reales.

Anguaño, l'aición en direuto evolucionó considerablemente, contribuyendo en películes espectaculares en rellación a los efeutos especiales, como la película de ciencia ficción The Congress Official de 2014, protagonizada pola actriz Robin Wright, na que se fai un usu bien efeutivu de l'animación 2D.

Desenvolvimientu del Live - Action de Disney

editar

Mientres décades, Walt Disney Animation Studios esperimentó cola téunica del live-action, onde entemez elementos reales con personaxes animaos, en munches películes. Estes considérense les primeres n'aplicar esti mecanismu.

A Los Tres Caballeros (1945),[2] apaecen escenes onde'l Patu Donald bailla con distintos baillarinos Llatinoamericanos. Amás, de la escena onde Aurora Miranda (hermana de Carmen Miranda), da-y un besu a Donald.

En 1946, la producción Song of the South, puede vese al Tíu Remus cantando "Zip-a-Dee-Doo-Dah" nun campu animáu y onde se cunten hestories del coneyu Brer con secuencies animaes. Tamién se-y puede ver en Dear to My Heart (1949).

La película Mary Poppins de 1964 ye una de les meyores películes conocíes qu'utilizaron Live-action. Nella puédese ver como Dick Van Dyke y Julie Andrews, como munchos otros actores, viaxen nun país onde los espacios y los personaxes son dibuxos animaos. Una de les escenes más conocíes ye'l númberu improvisáu de Van Dyke, cuando'l personaxe bailla con unos pingüinos mientres Andrews mirar sonriendo.

Otra película ye Bedknobs and Broomsticks (1971)[3] onde s'utiliza Live-action y secuencies animaes onde Angela Lansbury y David Tomlinson baillen xuntos nuna underwater nightclub, cuando Tomlinson tien que soportar la peor parte de l'agresividá y el antropomorfismo de los xugadores de soccer, que son animales, mientres el postreru cuartu.

Inspiráu cola película sueca Dunderklumpen! (1974), Walt Disney esperimenta cola película Pete's Dragon (1977) y fai tou lo contrario de los sos predecesores, volviendo allugar el dragón animáu, Elliot, nuna redolada d'aición en vivu. La película foi bien recibida polos críticos y ye considerada una de les producciones más esperimentales col xéneru animáu y del Live-action de Disney.[2]

Who framed Roger Rabbit (1988) de Disney y Amblin Entertainment ruempe cola manera de faer live-action anterior xenerando imáxenes polos ordenadores avanzaos, que faen que les imáxenes y les semeyes sían más reales, cola interaición de los personaxes animaos y los actores reales . Los momentos más memorables inclúin el dúu de pianu ente'l Coríu Donald y el so rival de los Looney Tunes, el Patu Lucas, la entrada del coneyu Jessica, Bugs Bunny y Mickey Mouse na mesma escena y Bob Hoskins esposado al personaxe del títulu.

Mientres la dómina de la Renacencia de Disney (a partir del filme La Serenita en 1989 y tola década de los 90) atopamos con una ausencia de los live-action. Nun ye hasta l'actualidá, llegáu'l sieglu XXI onde volvemos atopar esti tipu de películes. Sicasí, nun son películes concebíes como filmes reales dende'l so entamu, sinón que son versiones en live-action de películes d'animación de la mesma Diney que tuvieron más ésitu. Ye por eso qu'apocayá se producieron live-actions de películes como 101 Dálmates, Alicia nel País de les Maravíes, El llibru de la Selva y Cenicienta. Tamién hai experiementado na creación live-action dela historia de la protagonista malvada del filme d'animación La Bella Durmiente, produciendo la película Maleficent.

En 2017 Disney creó unu de los live-actions con más ésitu hasta l'actualidá: Beauty and the Beast. Con Emma Watson como protagonista femenina y recoyendo los cantares orixinales, la película estrenada'l 17 de marzu foi unu de los ésitos de taquilla de la temporada.

Podríamos afirmar que la trayeutoria de Disney enfocar escontra esti tipu de remakes, yá que ta programáu pa 2019 la creación de la película Dumbo, dirixida por Tim Burton, y tamién nun futuru más inciertu, el mesmu tipu de producción pa Mulan, Aladdin y The Lion King. Esta estratexa per parte de la productora tien como oxetivu captar a un públicu nuevu y, de la mesma, faer alicar a los adultos les sos películes d'infancia, captando un target más ampliu.

Les adautaciones live-action de les mangues y animes

editar

Por norma xeneral, les adautaciones a imaxe real de mangues y animes suélense rodar con rapideza p'aprovechar la popularidá de la fonte de origeny priorízase esta rapideza a la calidá del filme. Esto nun quitar que nun haya dalgunos live-actions que sían escelentes a pesar de nun siguir de forma cien per cien fiel la trama de la manga o del anime.

Osamu Tezuya, el padre de la manga, yá creo una adautación a imaxe real de Astru Boy, la so manga, que foi emitida en 1959. El mesmu Tezuya penar de crealo. Koushun Tamaki escribió la novela Battle Royale, que s'afixo a un filme real col mesmu títulu. De la mesma, podemos atopar l'adautación de la manga Gantz, de Oku Hiroya o la de la manga Rurouni Kenshin escritu ya ilustráu por Nobuhiro Watsuki.

Una de les adautaciones d'esti tipu que causó más discutiniu recentemente foi'l live-action de la manga y anime Death Note, producida por Netflix. Nesti 2017 tamién se producieron los live-actions de les mangues y animes Ghost in the Shell, Fullmetal Alchemist y Gintama, y anuncióse la futura creación de la película n'imaxe real de Saint Seiya.

Son munchos animar y mangues que se pasaron a la so versión en live-action, y pola puxanza que tán teniendo esti tipu de producciones, lo más posible ye que nun futuru aumenten.

La crecedera continua de les películes de live-action

editar

El direutor de cine y animador Ralph Bakshi combinó'l live-action con l animación tradicional en 1973 en Heavy Traffic, Coonskin (1975), conocíu n'otros países como "Street fight", y Cool World (1992) menos recibida pola mor del calter de la hestoria. Amás, en 1978 afixo'l clásicu de J.R.R.Tolkien El señor de los aniellos onde utilizó la estratexa de combinar l'animación tradicional col retoscopio d'escenes d'aición en vivu. Esto xeneró que dalgunes de les escenes presentaren un aspeutu tridimensional, aspeutu que yera del tou únicu en comparanza con otres películes anteriores d'animación.

Col ésitu tecnolóxico y comercial que tuvieron Who Framed Roger Rabbit y Space Jam, un gran númberu de pleículas animaes y de live-action fueron siguíes por otros estudios, incluyíos Cool World y Looney Tunes: Back in Action, anque nenguna d'elles tuvo'l mesmu ésitu que les primeres.

En 2014 en Los guardianes de la Galaxa, comprometer a realizar la captura en movimientu de Thanos, pero a la fin nun apaeció. Con éses en 2015 créese que volvió llevar a cabu de nuevu la captura de movimientu p'apaecer como Thanos en Avengers:Age of Ultron nuna escena post-creitos.

La combinación de live-action i l'animación ye un aspeutu bien común nos anuncios de televisión y nos programes d'entretenimientu, especialmente naquellos que promocionen productos pa neños.

Ver tamién

editar

Notes y referencies

editar

Enllaces esternos

editar