Islla Santa Catarina
La islla Santa Catarina ye una islla costera de Brasil asitiada nel estáu de Santa Catarina, n'agües del océanu Atlánticu. Tien una superficie de 523 km² nos que viven 315.000 habitantes (2008). Atópase coneutada col continente por trés grandes pontes (ponte Hercílio Luz y una doble ponte rodada, la ponte Colombo Salles y la ponte Pedro Ivo Campos). Amás d'allugar la capital tamién tien balnearios y numberosos establecimientos comerciales.
| Islla Santa Catarina | |
|---|---|
 | |
| Alministración | |
| País |  Brasil |
| Unidá federativa |  Santa Catarina |
| Tipu d'entidá | islla |
| Capital | Florianópolis |
| Xeografía | |
| Coordenaes | 27°33′06″S 48°28′44″W / 27.5517°S 48.4789°O |
 | |
| Superficie | 424.4 km² |
| Puntu más altu |
Q3324430  |
| Altitú media | 229 m |
| Demografía | |
| Más información | |
| Estaya horaria | UTC−03:00 |
 | |
Un 97,23% del conceyu de Florianópolis, capital del estáu, atópase na islla de Santa Catarina.
Ye la mayor islla d'un archipiélagu constituyíu por más de 20 islles.
El puntu más eleváu de la islla ye'l morru de Ribeirão da Ilha, con 532 m d'altitú.
Historia editar
En 1776 el rei Carlos III d'España en respuesta a la meyora portuguesa y tando Gran Bretaña ocupada na Guerra d'Independencia d'Estaos Xuníos, ordenó la unviada d'una espedición entamada por don Pedro de Cevallos al Ríu de la Plata compuesta por un exércitu de 9.000 homes y una poderosa flota, formando parte ya interviniendo na mesma'l II Batallón del Reximientu de Saboya al mandu de don Antonio Olaguer Feliú y constituyíu el batallón por 720 soldaos. El 22 de febreru de 1777 el Saboya tuvo l'honor d'empecipiar el desembarcu siguíu pol restu de los batallones, nun atopando oposición dalguna.
Cuando les guarniciones portugueses de les fortaleces de Ponta Grosa, Mures y Santa Cruz vieron que los españoles disponer a atacalos, retiráronse precipitadamente al continente, dexando l'artillería. Dellos barcos dirixir a atacar el Castiellu de Concepción, que foi prindáu ensin faer nengún disparu xunto con 3 zumaces.
La mayoría de los 4.000 soldaos portugueses al mandu del mariscal Antonio Carlos Furtado de Mendoça llograron pasar al continente, pero los prisioneros fueron unviaos a Rio de Janeiro xunto col gobernador el 14 de marzu.
Pol Tratáu d'El Pardo (1778) volvieron a manes portugueses en cuenta de la futura Guinea Española.
Referencies editar
Enllaces esternos editar
Datos: Q1191273
Multimedia: Ilha Santa Catarina
