Islla de Belitung
Belitung (n'indonesiu, Pulau Belitung y n'inglés, Billiton) ye una islla d'Indonesia alcontrada na mariña oriental de Sumatra, nel mar de Java. La islla ye famosa polos sos pimientos y pol so estañu. Foi posesión de los británicos dende 1812 hasta que dexó'l control británicu a los neerlandeses pol tratáu anglo-neerlandés de 1824. La so principal ciudá ye Tanjung Pandan.
| Islla de Belitung | |
|---|---|
 | |
| Alministración | |
| País |  Indonesia |
| Provincia | [[Bangka-Belitung|{{{2}}} |
| Tipu d'entidá | islla |
| Nome llocal | Belitung (id) |
| Xeografía | |
| Coordenaes | 2°50′S 107°55′E / 2.83°S 107.92°E |
 | |
| Superficie | 4478 km² |
| Altitú media | 34 m |
| Demografía | |
| Población | 160 000 hab. |
| Densidá | 35,73 hab/km² |
| Más información | |
| Estaya horaria | UTC+08:00 |
 | |
Xeografía editar
Belitung ta asitiada nel estrechu de Karimata, na llende ente'l mar de Java, al sur, y el mar de China Meridional, al norte. De la mesma, l'estrechu de Gaspar, al oeste, dixebrar de la vecina islla de Bangka.
Alministrativamente, Belitung estremar en dos kabupaten (rexencies) na provincia de Bangka-Belitung:
- Belitung puramente dichu, cola so capital en Tanjung Pandan, que ye tamién la principal ciudá de la islla;
- Belitung Oriental, cola so capital en Manggar.
Tratar d'una islla de tamañu mediu, de 4.478 km² (125ª islla del mundu per superficie), con un relieve moderadamente abrupto, con dellos montes. La más alta ye'l monte Tajam, con un altor de namái 500 m. Belitung ye popular poles sos astractu roques de granitu y les sos brilloses sableres de sable blancu en Tanjung Tinggi, Tanjung Kelayang, Tanjung Binga y la islla de Lengkuas. El so mar azul turquesa ye moderadamente tranquil y pocu fondu, afechu pa navegar a vela, el bucéu y la natación.
Demografía editar
La población, d'aproximao 200.000 habitantes, concentrar en pequeñes llocalidaes, siendo les mayores Tanjung Pandan, nel oeste, y Mangar, nel este. La etnia malaya ye la principal de Belitung, anque hai representación importante de bugis, sundanés y etnia china, qu'enantes trabayaron pa los neerlandeses na minería del estañu. Tamién hai grandes poblaciones de balineses y maduraneses, que s'asitiaron ellí na transmigración na era de Suharto.
Economía editar
Belitung ye fonte d'estañu, magre, caolín, mineral de fierro y sables de xil. La empresa minera australiana, BHP Billiton, deriva'l so nome d'esta islla. Tamién ye un productor de pimienta, cocu, aceite de palma y productos de la pesca. Los sos habitantes trabayen como llabradores, pescadores y mineros. La islla ye de bon accesu, con 4 vuelos diarios de 50 minutos dende Yakarta. Por cuenta de les fantástiques sableres de sable blancu, el turismu ta empezando a convertise nuna parte importante de la economía llocal.
Historia editar
Cakraningrat III o K. A. Gending (1696-1700) estremó'l principáu en 4 ngabehi: Badau, Sijuk, Belantu y Buding.
Cakraninggrat VI (1755-1785), hermanu menor de Abudin, solicitó l'ayuda del sultán de Palembang.
La islla foi cedida a los británicos en 1812 pol sultán de Palembang. Estos, de la mesma, vencer a los neerlandeses nel marcu del tratáu anglo-neerlandés de 1824 suscritu en Londres. La islla nesa dómina, tenía grandes reserves d'estañu, que la so estracción empecipiar en 1851 cuando Cakraningrat VIII robló un conveniu con el neerlandeses. Pa les actividaes mineres establecer en 1869 en L'Haya, la empresa Billiton, l'actual BHP Billiton. Pal trabayu nes mines utilizaron mineros chinos, que los sos descendientes constitúin la segunda comunidá na islla dempués de la comunidá malaya.
Cola independencia d'Indonesia, les actividaes mineres de los neerlandeses pasaron a Timah, una empresa estatal indonesa.
Príncipes de Belitung editar
Llevaben el títulu de Depati (del javanés, adipati, gobernador):
- Cakraningrat I o K.A. Gegedeh Yakub (1618-1661) fundó'l principáu;
- Cakraningrat II o K.A. Abdullah atau Ki Mending (1661-1696);
- Cakraningrat III o K. A. Gending (1696-1700);
- Cakraninggrat IV o K. A. Bustam, hermanu menor de Gending;
- Cakraninggrat V o K. A. Abudin (1740-1755), fíu de Bustam;
- Cakraninggrat VI o K. A. Usman (1755-1785), jhermano menor de Abudin;
- Cakraningrat VII o K. A. Muhammad Hatam (1785-1815), fíu de Usman;
- Cakraningrat VIII o K. A. Rahad
Ver tamién editar
Referencies editar
Enllaces esternos editar
