José Manuel García-Margallo

políticu español

José Manuel García-Margallo y Marfil (13 d'agostu de 1944Madrid) ye un políticu español, miembru del Partíu Popular.[8] Foi ministru d'Asuntos Esteriores y de Cooperación del Gobiernu d'España dende'l 22 d'avientu de 2011 hasta'l 4 de payares de 2016, magar dende'l 20 d'avientu de 2015 foi en calidá de ministru en funciones.

José Manuel García-Margallo
eurodiputáu

2 xunetu 2019 - 15 xunetu 2024
Distritu: España
Eleiciones: eleiciones al Parllamentu Européu de 2019 n'España
Diputáu nel Congresu de los Diputaos d'España

11 xunetu 2016 - 21 mayu 2019
Distritu: Alacant
Eleiciones: eleiciones xenerales d'España de 2016
Diputáu nel Congresu de los Diputaos d'España

30 avientu 2015 - 19 xunetu 2016
Distritu: Alacant
Eleiciones: eleiciones xenerales d'España de 2015
Ministro de Asuntos Exteriores y Cooperación (es) Traducir

22 avientu 2011 - 4 payares 2016
Trinidad Jiménez - Alfonso Dastis
eurodiputáu

14 xunetu 2009 - 20 avientu 2011
Distritu: España
Eleiciones: eleiciones al Parllamentu Européu de 2009
eurodiputáu

20 xunetu 2004 - 13 xunetu 2009
Distritu: España
Eleiciones: eleiciones al Parllamentu Européu de 2004
eurodiputáu

20 xunetu 1999 - 19 xunetu 2004
Distritu: España
Eleiciones: eleiciones al Parllamentu Européu de 1999
eurodiputáu

19 xunetu 1994 - 19 xunetu 1999
Distritu: España
Eleiciones: eleiciones al Parllamentu Européu de 1994
Diputáu nel Congresu de los Diputaos d'España

21 xunu 1993 - 27 xunu 1994 - Vicente Martínez-Pujalte (es) Traducir
Distritu: València
Eleiciones: eleiciones xenerales d'España de 1993
Diputáu nel Congresu de los Diputaos d'España

15 payares 1989 - 13 abril 1993
Distritu: València
Eleiciones: eleiciones xenerales d'España de 1989
Diputáu nel Congresu de los Diputaos d'España

9 xunetu 1986 - 2 setiembre 1989
Distritu: València
Eleiciones: eleiciones xenerales d'España de 1986
Diputáu nel Congresu de los Diputaos d'España

13 marzu 1979 - 18 payares 1982
Distritu: Melilla
Eleiciones: eleiciones xenerales d'España de 1979
direición xeneral Q25619836 Traducir

27 agostu 1977 - 5 xineru 1979
Diputáu nel Congresu de los Diputaos d'España

5 xunetu 1977 - 2 xineru 1979
Distritu: Melilla
Eleiciones: eleiciones xenerales d'España de 1977
Vida
Nacimientu Madrid[1]13 d'agostu de 1944 (80 años)
Nacionalidá España
Familia
Padre Manuel García-Margallo
Madre María de la Esperanza Marfil
Casáu con María Immaculada Valltera (es) Traducir (1970 – )
Familia
Estudios
Estudios Universidá de Deusto 1965) llicenciatura : derechu, economía
Universidá de Harvard
(1973 - 1973) maestría : derechu
Llingües falaes castellanu[1]
Oficiu políticu, economista, abogáuxurista
Llugares de trabayu Estrasburgu, Bruxeles y Madrid
Premios
Creencies
Partíu políticu Unión de Centru Democráticu
Partido Popular
IMDb nm5781567
Cambiar los datos en Wikidata

Enantes foi miembru del Parllamentu Européu dende 1994, onde desempeñaba'l cargu de vicepresidente de la Comisión d'Asuntos Económicos y Monetarios dende 1999. Amás, foi condecoráu cola Gran Cruz del Méritu Civil (1982) y la Orde del Méritu Constitucional (1983).

Biografía

editar

Formación y carrera profesional

editar

Cursó estudios de bachilleratu colos Xesuites, nel colexu San Ignacio de Loyola Ikastetxea de Donostia. Siguió cola so formación na Universidá de Deusto onde estudió Derechu y Economía, revalidando'l primeru de dichos títulos ante'l correspondiente Tribunal del Estáu cola calificación de sobresaliente (1965). En 1968 ganó les oposiciones a inspeutor téunicu fiscal del Estáu, pasando a desempeñar dichu cargu en Castelló y Gipuzkoa. Nel añu 1973 llogró'l International Tax Program de la Harvard Law School, llogrando'l grau de Master of Law pola mesma universidá, con especialización en Derechu Societario y Regulación del Mercáu de valores.[9]

En 1974 foi nomáu xefe del Serviciu d'Estudios y Programación de la Secretaría Xeneral Téunica del Ministeriu de Facienda y en 1982 ponente del Tribunal Económicu Alministrativu Central. Como profesor universitariu impartió clases na Facultá de Derechu de Donostia. Coles mesmes foi profesor del máster en Comunidaes Europees de la Universidá Politéunica de Madrid y de fiscalidá comuñal nel Institutu d'Empresa de Madrid. En 2004, llogró'l doctoráu en Derechu pola Universidá Miguel Hernández d'Elx cola tesis doctoral titulada Una apuesta por el modelu europeo de bienestar.

Carrera política

editar
 
Candidatura de UCD al Congresu por Valencia. García-Margallo en segundu llugar.

Empezó la so andadura política bien llueu, yá que ingresó nes Xuventudes Monárquiques Españoles (JUME) en 1960. Años más tarde, no que se llamó la Transición Española, foi miembru fundador de la Fundación d'Estudios Independientes (FEDISA), del Partíu Popular de José María de Areilza y Pío Cabanillas (1976) y, darréu, de la Unión de Centru Democráticu (UCD) (1977).

Escoyíu diputáu nes Cortes Constituyentes de 1977 foi nomáu direutor xeneral de Desenvolvimientu Comuñal del Ministeriu de Cultura, cargu que desempeñó ente los años 1977 y 1979. Reelixíu como diputáu nes eleiciones d'esi añu foi nomáu presidente de la Comisión de Pidimientos, pa pasar a ser en 1981, secretariu xeneral del Grupu Parllamentariu Centrista y secretariu de Formación de UCD. En 1986 foi escoyíu diputáu por Valencia por Coalición Popular; siendo nomáu secretariu de les Rellaciones Internacionales de la Democracia Cristiana (antes PDP). En 1989 y 1993, repite como diputáu por Valencia, esta vegada pol Partíu Popular, pasando a ser voceru d'Economía y Facienda.

Escoyíu diputáu al Parllamentu Européu na llexislatura 1994-1999, pasó a desempeñar nel mesmu, los cargos de vicepresidente de la Subcomisión d'Asuntos Económicos y Monetarios, vicepresidente de la Delegación p'América Central y Méxicu y presidente del Intergrupo de Servicios Financieros. Nuevamente reelixíu diputáu nes eleiciones de 1999, ostentó los cargos de vicepresidente de la Comisión d'Asuntos Económicos y Monetarios y de la Delegación p'América Central y Méxicu. Tres les eleiciones de 2004, foi vicepresidente de la Comisión d'Asuntos Económicos y Monetarios del Parllamentu Européu y presidente de la Delegación pa les Rellaciones colos países de la Comunidá Andina.

El 22 d'avientu de 2011 foi nomáu ministru d'Asuntos Esteriores y de Cooperación del Gobiernu d'España.[10]

Ministru d'Asuntos Esteriores y Cooperación

editar

Como otros munchos gobiernos occidentales, el 29 de mayu de 2012 el Gobiernu español decide espulsar d'España al embaxador de Siria en respuesta a la matanza de Hula na que fueron asesinaes 108 persones, d'elles 49 neños y 34 muyeres, la mayoría executaes poles milicies favorables al presidente siriu Bachar al Asad. García-Margallo que s'atopaba en Londres afirmó que l'oxetivu de la midida ye «alzar un berru de protesta contra les salvaxaes que se tán produciendo en Siria». Xunto col embaxador, Husam Edim Ala, fueron espulsaos otros cuatro miembros de la embaxada, ente ellos un coronel de la policía política, al que s'acusa d'espiar a la oposición siria n'España.[11]

Familia

editar

Ye sobrín-nietu de Juan García-Margallo y Cuadrado, capitán del Reximientu de Caballería Acorazáu Alcántara 10, que finó en 1921 al pie de otros 550 militares cuando protexíen el repliegue de les tropes españoles dende les sos posiciones n'Annual hasta Monte Arruit, mientres la Guerra del Rif.[12] Tamién ye bisnietu de Juan García y Margallo, xeneral y gobernador de Melilla, que finó na llamada Guerra de Margallo.

Publicaciones

editar
  • El Impuesto sobre el Valor Añadido. Editorial de Derecho Financiero. 1985
  • El Impuesto sobre el Valor Añadido: Reglamento, consultas y contabilización. Editorial de Derecho Privado. 1986
  • Una reforma fiscal para España. LID. 1996
  • Financiación de las Comunidades Autónomas y corresponsabilidad fiscal. Fundación Bancaixa. 1996
  • La Apuesta Europea: de la Moneda a la Unión Política. Estudios de política exterior. S.A. Biblioteca Nueva. 1998 (en collaboración con Íñigo Méndez de Vigo)
  • El Papel de la Política de la Competencia en la Construcción Europea. Instituto de Estudios Europeos de la Universidad San Pablo-CEU. 2000
  • Análisis del Sistema de Financiación Autonómica: Bases para un nuevo modelo. Bancaja. 2000
  • Ahorro y Fiscalidad en España. Caja de Ahorros del Mediterráneo. 2001
  • Unión Europea y América Latina: Frente a los desafíos de la globalización. CELARE. 2001
  • Apuesta por España. Editorial RIE 2009
  • The Financial Turmoil and the Exit Strategy. Editorial RIE 2010
  • Carta desde Tres Parllamentos. Editorial Planeta 2009
  • La Clave está en Europa. Editorial RIE 2009
  • Cinco Años de Parlamento Europeo (I y II).Editorial La Sirena 2009
  • Europa, Historia de una Ambición.Ediciones RIE 2010
  • Frente a la crisis, más Europa. EPP Group 2010
  • Europa y el porvenir. Atalaya 2016

Reconocencies

editar

Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 Afirmao en: catálogu de la Biblioteca Nacional Checa. Identificador NKCR AUT: jo20211118091. Data de consulta: 8 xunu 2022.
  2. Identificador del Boletín Oficial del Estado: BOE-A-1982-15899.
  3. URL de la referencia: http://www.eldiario.es/politica/Peru-condecora-Garcia-Margallo-aportaciones-Espana_0_448306148.html. Data de consulta: 25 ochobre 2017.
  4. URL de la referencia: https://www.cancilleria.gov.co/newsroom/news/canciller-garcia-margallo-destaco-relacion-colombia-tiene-dos-cualidades-voluntad.
  5. URL de la referencia: http://www.dof.gob.mx/nota_detalle.php?codigo=5404783&fecha=21/08/2015. Data de consulta: 25 ochobre 2017.
  6. URL de la referencia: http://www.ordens.presidencia.pt/?idc=154&list=1. Data de consulta: 25 payares 2018.
  7. Identificador del Boletín Oficial del Estado: BOE-A-2021-21717.
  8. Figueras, Amanda.
  9. Web de La Moncloa. «La Moncloa. Jose Manuel García Margallo».
  10. ABC (24 d'avientu de 2012). «El falso título de médico del secretario de Estado de Seguridad Social».
  11. «Occidente aísla a Damasco al expulsar a diplomáticos sirios».
  12. Cadena SER (20 de setiembre de 2012). «El rey impondrá la más alta condecoración a los "héroes" que lucharon en Marruecos». Consultáu'l 23 de setiembre de 2012.
  13. Ministerio de Asuntos Exteriores: «Real Decreto 1325/1982, de 23 de junio, por el que se concede la Gran Cruz de la Orden del Mérito Civil a los señores que se citan».
  14. «Perú condecora a García-Margallo por sus aportaciones a la rellación con España». Eldiario.es (3 de payares de 2015).

Enllaces esternos

editar