Julie Arblaster
Julie Michelle Arblaster (1965, Victoria (Australia)) ye una climatóloga australiana. Anguaño ye una científica sénior d'investigación nel Buró de Meteoroloxía (el serviciu nacional de meteoroloxía). Foi coautora principal del Grupu de Trabayu I contribuyente al Quintu Informe d'Evaluación del Grupu Intergubernamental d'Espertos sobre'l Cambéu Climáticu.[2][3]
Julie Arblaster | |
|---|---|
| Vida | |
| Nacimientu | Victoria (Australia), 1965 (58/59 años) |
| Nacionalidá |
 Australia |
| Residencia | Melbourne |
| Estudios | |
| Estudios |
Universidá de Monash Universidá de Colorado maestría en ciencies Universidá de Melbourne Philosophiæ doctor Universidá de Macquarie : Bachelor of Technology (en)  |
| Llingües falaes | inglés |
| Oficiu | meteoróloga, autora, climatóloga, profesora |
| Emplegadores |
Centro Nacional para la Investigación Atmosférica (es) (setiembre 1996 – xunetu 2003) Corporación Universitaria de Investigación Atmosférica (es) (xunetu 2003 – 31 marzu 2011)Bureau de Meteorología (es) (1r abril 2011 – 31 xineru 2016)Universidá de Monash (1r febreru 2016 – |
| Premios |
ver
|
| research.monash.edu… | |
 | |
Biografía editar
Creció na rexón de Victoria (Australia). Llogró una llicenciatura en teunoloxía en ciencies de l'atmósfera, de la Universidá de Macquarie, Sydney, y en 1995 foi gallardoniada con honores de primer clase, tamién de la Universidá de Macquarie, pola so tesis titulada "Investigación de les trayectories de les nubes de les rexones de llatitú media nuna AGCM" . El so supervisores honoríficos fueron Bryant McAvaney y Ann Henderson-Sellers.
Ente 1997 a 1999, completó'l so M.Sc. en Ciencies Atmosfériques y Oceániques, supervisáu por Gerald Meehl, pola Universidá de Colorado.
De 2007 a 2013, completó'l so doctoráu, sobre les conducciones del cambéu nel climáticu hemisferiu sur, na Facultá de Ciencies de la Tierra, Universidá de Melbourne, Australia. Los sos supervisores de doctoráu fueron David Karoly, Ian Simmonds (Universidá de Melbourne) y Gerald Meehl.
Carrera editar
Dende 1999 a 2003, trabayó como científica asociada nel Centru Nacional d'Investigación Atmosférica (NCAR). En 2003 tornó a Australia, trabayando con NCAR y na Oficina de Meteoroloxía en Melbourne. Anguaño ye investigadora científica sénior nel equipu de procesos de cambéu climáticu nel Centru de Clima d'Australia y d'Investigación del Clima, que ye una asociación ente CSIRO y l'Oficina de Meteoroloxía.[4] Inda caltién les sos collaboraciones n'investigación col grupu de predicción del cambéu climáticu nel NCAR.[5]
En 2014, ye tamién una de los autores na Organización Meteorolóxica Mundial (OMM) / (PNUMA) Evaluación Científica Ambiental de Naciones Xuníes sobre escosamientu del ozonu.[6]
Delles publicaciones editar
- Arblaster J.M., Y.-P. Lim, H.H. Hendon, B.C. Trewin, M.C. Wheeler, G. Liu, K. Braganza, 2014: Understanding Australia's September on record, Bull. Amer. Met. Soc.
- Kay, J. Y., Deser, C., et al., 2014, The Community Earth System Model (CESM) Large Ensemble Project: A Community Resource for Studying Climate Change in the Presence of Climate Variability, Bull. Amer. Met. Soc.
- Meehl G.A., H. Teng and J.M. Arblaster, 2014: Climate model simulations of the observed early-2000s hiatus of global warming, Nature Climate Change, doi:10.1038/nclimate2357
- Meehl G.A., A. Hu, J.M. Arblaster, J. Fasullo, K. Trenberth, 2013: Externally forced and internally generated decadal clmiate variability associated with the Interdecadal Pacific Oscillation, J. Climate
- Hendon H.H., Y.P. Lim, J.M. Arblaster, D. Anderson, 2013: Causes and predictability of the record wet east australian spring 2010, Climate Dynamics
- Meehl, G.A., J.M. Arblaster and D.R. Marsh, 2013: Could a future "Grand Solar Minimum" like the Maunder minimum stop global warming? Geophys. Res. Letts. 40, 1789-1793 doi:10.1002/grl.50361
- Eyring V., J.M. Arblaster, I. Cionni, J. Sedlacek, J. Perlwitz, P.J. Young, S. Bekki, D. Brgmann, P. Cameron-Smith, W.J. Collins, G. Faluvegi, K.-D. Gottschaldt, L.W. Horowitz, D.Y. Kinnison, J.-F. Lamarque, D.R. Marsh, D. Saint-Martin, D.T. Shindell, K. Sudo, S. Szopa, S. Watanabe, 2013, Long-term changes in tropospheric and stratospheric ozone and associated climate impacts in CMIP5 simulations, J. Geophys. Res., 18, 5029-5060 doi:10.1002/jgrd.50316
Honores editar
- 2014: concedióse-y la Medaya Anton Hales por investigación en ciencies de la tierra pola Academia Australiana de Ciencies<ref>html Academia Australiana de Ciencies </ ref> Esi premiu reconoz les sos investigaciones sobre'l sistema climáticu global y la so sensibilidá a los cambeos
- una de los autores de los informes del IPCC, siendo co-receptora del Premiu Nobel de la Paz 2007
Membresías editar
- Australian Meteorological and Oceanographic Society
- American Meteorological Society
- American Geophysical Union
- Earth Science Women's Network
- Women in Science Enquiry Network
Ver tamién editar
Referencies editar
- ↑ URL de la referencia: https://www.science.org.au/past-winners/2014-awardees#hales.
- ↑ Contribution of Working Group I to the Fourth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change, 2007
- ↑ Working Group I Contribution to the Fifth Assessment Report of the IPCC
- ↑ Arblaster & Canadell, Setting a carbon budget to keep below two degrees, The Conversation
- ↑ Australian Bureau of Meteorology, So what's it like to be an IPCC lead author?
- ↑ WMO/UNEP Scientific Assessments of Ozone Depletion
Enllaces esternos editar
Datos: Q17516989
