Julio Rodríguez Villanueva

científicu asturianu (1928–2017)

Julio Rodríguez Villanueva (27 d'abril de 1928Villamayor – 21 de payares de 2017Salamanca) foi un investigador universitariu y científicu asturianu especializáu en Bioquímica, Microbioloxía y Bioloxía molecular. Catedráticu de Microbioloxía.[8]

Julio Rodríguez Villanueva
procurador nes Cortes de Castiella y Llión

21 mayu 1983 - 6 xunetu 1983
Distritu: Salamanca (es) Traducir
Eleiciones: eleiciones a las Cortes de Castiella y Lleón de 1983
procurador nes Cortes fraquistes

21 avientu 1972 - 30 xunu 1977
Felipe Lucena Conde
Eleiciones: X legislatura de las Cortes franquistas (es) Traducir
Rector de la Universidá de Salamanca

14 ochobre 1972 - 15 marzu 1979
Vida
Nacimientu Villamayor27 d'abril de 1928
Nacionalidá España
Residencia España
Muerte Salamanca21 de payares de 2017[1] (89 años)
Estudios
Estudios Universidá Complutense de Madrid 1955) doctoráu : Farmacia
Nivel d'estudios doctoráu
doctoráu
Direutor de tesis de César Nombela (es) Traducir
Llingües falaes castellanu
Oficiu bioquímicu, microbiólogupolíticu
Llugares de trabayu Madrid
Emplegadores Universidá de Salamanca
Premios
Miembru de Real Academia de Doctores d'España
Real Academia Nacional de Farmacia
Real Academia Sevillana de Ciencias (es) Traducir
Sociedad Española de Bioquímica y Biología Molecular (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Vida académica

editar

Llicenciáu en Farmacia pola Universidá Complutense de Madrid, llogrando'l Premiu Estraordinariu de Llicenciatura en 1952. Doctorar en Farmacia, con Premiu Estraordinariu, pola Universidá Complutense de Madrid (1955), col estímulu y l'orientación de José María Albareda; darréu, colar a la Universidá de Cambridge onde se doctoró en Bioquímica (1959).[9] Esi mesmu añu, promovió'l Centru d'Investigaciones Biolóxiques del CSIC. Darréu llogró por oposición la plaza de catedráticu de Microbioloxía na Universidá de Salamanca.[10]

Ocupó diversos puestos rellacionaos cola investigación y desenvolvió un activu llabor de formación de científicos españoles nestos campos.[11]

  • Profesor d'investigación del Conseyu Cimeru d'Investigaciones Científiques (CSIC);
  • Direutor del Departamentu de Microbioloxía na Facultá de Ciencies de la Universidá de Salamanca (1967-1987);
  • Direutor del Departamentu de Microbioloxía, Xenética, Medicina Preventiva y Salú Pública de la Universidá de Salamanca (1987-1993);
  • Direutor del Centru Mistu Institutu de Microbioloxía Bioquímica, del CSIC y de la Universidá de Salamanca.[12]

Desenvolvió otros puestos nel ámbitu universitariu:

  • Rector de la Universidá de Salamanca[8] (1972-1979)[10]
  • Primer Presidente de la Confederación de Rectores d'Universidaes del Estáu[10] (CRUE), (1978-1979)
  • Presidente de la Sociedá Española de Bioquímica (1968-1972)
  • Presidente de la Federación Europea de Sociedaes de Bioquímica (1968-1972)[10]
  • Presidente del Comité Asesor del Centru Européu d'Educación Cimera de la Unesco (1974-1982); delegáu español nel Conseyu Científicu de la OCDE (París) ente 1980 y 1982
  • Miembru del Comité Permanente de la Conferencia de Rectores d'Universidaes Europees (1974-1979)
  • Conseyeru del CSIC (1969)
  • Sociu d'Honor de la Sociedá Española de Bioquímica y Bioloxía Molecular (1998)

Foi miembru de diverses academies ya instituciones científiques:

Miembro de la Real Academia de Cataluña.

Foi xuráu del Premiu Príncipe d'Asturies d'Investigación Científica y Téunica, dende 1996[10] y d'otros numberosos premios científicos y culturales; etc.

Foi autor de más de 300 trabayos científicos publicaos en revistes nacionales ya internacionales y considérase-y el padre de la moderna Microbioloxía[13] La so investigación creó escuela, al traviés de los meyores discípulos, qu'él escoyó, respetando les sos idees y animando a cada unu a algamar metes mas altes. El so grupu d'investigación, nel que trabayó la so muyer, Isabel García Acha, foi pioneru en desenvolver estudios de microorganismos eucariotes, encetando la paré celular de fungos y lleldos, que s'había de revelar como una estructura esencial pa la patoxenicidá d'esos microbios.[10]

Premios y distinciones

editar

Taba en posesión de dellos premios y reconocencies, fundamentalmente pol so trabayu como investigador:

Doctor Honoris Causa pola Universidá Nacional Mayor de San Marcos

Llibros

editar
  • La célula viva. Seleiciones de Scientific American. Editorial Blume, 1970.
  • Membranes: structure and function. Volume 20 de FEBS symposium, Proceedings of the sixth meeting (Federation of European Biochemical Societies) (coautor xunto a F. Ponz). Academic Press, 1970. ISBN 0127221506
  • Microbios n'aición: manual de llaboratoriu pa microbioloxía. (coautor xunto a Harry W. Seeley, Paul J. Van Demark) Editorial Blume, 1973. ISBN 8472140512
  • Yeast, mould and plant protoplasts: proceedings. Salamanca. Academic Press, 1973. ISBN 0127221603
  • Síntesis del DNA. (coautor xunto a Arthur Kornberg y Claudio Fernández Heredia) Editorial Blume, 1978. ISBN 8472141209
  • Universidá, investigación y sociedá: puntos de vista d'un universitariu. Edic. Universidá de Salamanca, 1980. ISBN 8474811015
  • El proyeutu de llei d'autonomía universitaria y les sos consecuencies. Universidá de Salamanca, 1981. ISBN 8474811449
  • Elementos de microbioloxía. (coautor xunto a Michael J. Pelczar y Y. C. S. CHAN). McGraw-Hill, 1984. ISBN 9684515405
  • Perspectives universitaries y científiques: puntos de vista d'un universitariu. Fundación Ramón Areces, 1985. ISBN 8474813387
  • El cáncer. Scientific American (coautor xunto a Eugenio Santos). Prensa Científica, 1986. ISBN 8475930115

Referencies

editar

Enllaces esternos

editar