Karl Barth
Karl Barth (10 de mayu de 1886, Basilea – 10 d'avientu de 1968, Basilea) foi un influyente teólogu reformáu, consideráu unu de los pensadores cristianos del sieglu XX. A partir de la so esperiencia como pregueru, refugó la so formación na típica teoloxía lliberal predominante, típica del protestantismu del sieglu XIX. Nel so llugar, Barth tomó un nuevu aldu teolóxicu, llamáu primeramente “teoloxía dialéutica”, por cuenta de la so énfasis sobre la naturaleza paradóxica de la verdá divina. Otros críticos refiriéronse a Barth como'l padre de la “neo-ortodoxa”, términu enfáticamente refugáu por el mesmu Barth. El pensamientu teolóxicu de Barth aprofia la soberanía de Dios, principalmente al traviés de la so innovadora “doctrina de la eleición”.
Biografía
editarAnque nació en Basilea, Karl Barth vivió de neñu en Berna. Ente 1911 y 1921 sirvió como pregueru reformáu nel pueblu de Safenwil (cantón d'Argovia). En 1913 casóse con Nelly Hoffman, una talentosa violinista; d'esti matrimoniu naceríen cuatro fíos y una fía. Darréu foi profesor de Teoloxía en Göttingen (1921-1925), Münster (1925-1930) y Bonn (1930-1935). Mientres la so estancia en Gotinga conoció a Charlotte von Kirschbaum, quien a la llarga vendría ser la so secretaria y asistente, xugando un importante papel na redaición de la estensa obra de Barth: "Dogmática Eclesial".
La teoloxía dialéutica de Karl Barth, un antecedente intelectual relevante na llucha contra'l nacionalsocialismu, nació col comentariu de 1919 d'esti teólogu suizu a la Carta a los romanos.[12] Tuvo qu'abandonar Alemaña en 1935, por negase a emprestar xuramentu a Adolf Hitler. Barth tornó a Suiza y foi profesor na Universidá de Basilea hasta'l so retiru en 1962, anque siguió enseñando hasta la so muerte.
Barth, orixinalmente, foi educáu dientro del pensamientu del protestantismu lliberal, so les enseñances de maestros como Wilhelm Herrmann, pero remontar contra esta teoloxía en tiempos de la Primer Guerra Mundial. Esta reacción foi determinada por dellos factores, ente los que destaquen el so compromisu col movimientu relixosu socialista suizu y alemán nos que figuraben homes como Herman Kutter, la influencia del movimientu del "realismu bíblicu" alredor d'homes como Christoph Blumhardt y Søren Kierkegaard, y l'impautu de la filosofía escéptica de Franz Overbeck.
La so obra más importante ye la dogmática eclesial, catorce tomos con más de diez mil páxines. La so tesis principal:
- Dios ye Dios, pero ye Dios pal mundu.
- El mundu ye mundu, pero amáu por Dios.
- Dios atopar col mundu na so Pallabra, Xesucristu.
Reconocencies
editar
Karl Barth foi destacáu pola revista Time na portada de la so edición del 20 d'abril de 1962, qu'incluyía amás la so frase: «La meta de la vida humana nun ye la muerte, sinón la resurrección» (The goal of human life is not death, but resurrection).[13]
En 1968, foi-y conferíu'l Sigmund-Freud-Preis für wissenschaftliche Prosa (premiu Sigmund Freud pa la prosa científica) dau pola Academia Alemana de Llingua y Poesía.[14] Al xustificar el premiu, l'Academia señaló que Karl Barth yera «el fundador d'una teoloxía que conducía a una renovación de la conciencia cristiana», y que «la potencia y l'algame de la so interpretación de la Escritura corresponder col rellumu y el poder de la so llingua».[15]
Referencies
editar- ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 11 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ 2,0 2,1 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 26 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 118506803. Data de consulta: 13 agostu 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ Afirmao en: Find a Grave. Data de consulta: 28 xunu 2024. Llingua de la obra o nome: inglés.
- ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
- ↑ URL de la referencia: https://www.lemonde.fr/archives/article/1959/11/24/les-nouveaux-docteurs-honoris-causa-de-l-universite-de-strasbourg_2166658_1819218.html.
- ↑ URL de la referencia: https://doc.rero.ch/record/102980?ln=fr.
- ↑ URL de la referencia: https://www.deutscheakademie.de/en/awards/sigmund-freud-preis.
- ↑ Afirmao en: Encyclopædia Britannica Online. Identificador Encyclopædia Britannica Online: biography/Karl-Barth. Llingua de la obra o nome: inglés.
- ↑ URL de la referencia: https://www.reformiert.de/nachricht/karl-barth-jahr-2019-erinnert-an-schweizer-theologen.html.
- ↑ 11,0 11,1 URL de la referencia: https://www.gdw-berlin.de/en/recess/biographies/index_of_persons/biographie/view-bio/karl-barth/.
- ↑ Bornkamm, Günther (2002). Pablo de Tarsu editorial=Ediciones Síguime, páx. 29. ISBN 84-301-0775-4. «[…] nun hai qu'escaecer que la llamada teoloxía dialéutica, ensin la cual la llucha contra'l nacionalsocialismu ensin espíritu y ensin fe resultara inconcebible, empecipiar cola reinterpretación, enllena de fuercia y vehemencia, que de la Carta a los romanos fixo Karl Barth.»
- ↑ Time (ed.): «Karl Barth - Week's cover: Apr. 20, 1962» (inglés) (20 d'abril de 1962). Consultáu'l 4 de xunetu de 2014.
- ↑ Deutsche Akademie für Sprache und Dichtung (2013). «Sigmund-Freud-Preis» (alemán). Archiváu dende l'orixinal, el 2011-05-14. Consultáu'l 5 de xunetu de 2014.
- ↑ Deutsche Akademie für Sprache und Dichtung (2013). «1968 Karl Barth» (alemán). Archiváu dende l'orixinal, el 2011-11-07. Consultáu'l 5 de xunetu de 2014.
Bibliografía
editar- Barth, Karl (2002). Carta a los Romanos, 2ª impresión, 1ª, Madrid: Biblioteca d'Autores Cristianos. ISBN 84-7914-348-7.
Ver tamién
editarEnllaces esternos
editar- "La concepción de Dios de Karl Barth", 2 de xineru de 1952, tratáu (n'inglés) por Martin Luther King Jr.
- Karl Barth, 'Cristu ye'l centru'
Datos: Q107473
Multimedia: Karl Barth
