Kick boxing

Kick boxing
キックボクシング
	Peter Belmar realizando un "round kick" o patada circular.
Tamién	"kick"
País d'orixe	Xapón
Prauticantes famosos	Don Wilson Caín Velásquez, Bill Wallace, Joe Lewis, Mirko Filipović, Scott Adkins, Remy Bonjasky, Kim Marc Herzog, Rob Van Dam, Franz Darling Aguilera, Mauricio Pablo César Serrate, Bryan Fury, Braian Rothar, Holly Holm, Masato (kickboxer), Buakaw

El kick boxing (en xaponés:キックボクシング) ye un deporte de combate d'orixe xaponés y desenvolvimientu occidental nel cual entemécense les téuniques del boxéu coles téuniques de pataes de delles artes marciales como'l karate y el muay thai. Tando asina rellacionáu col antiguu arte del muay thai, pero ensin los golpes col coldu y de rodía, que xeneralmente nun son dexaos. Magar nun se-y considera un arte marcial formativu tradicional o Gendai Budō por excelencia, sinón un deporte de combate. Considérase qu'un lluchador de kick boxing ye una competencia bien reñida pa los demás peleadores d'otros estilos de llucha de pies, que practiquen otros tipos de deportes de contautu o artes marciales, pola gran resistencia física, contundencia, y aguantadera a los golpes de los sos prauticantes. Anguaño ye unu de los sistemes preferíos y de mayor divulgación nel desenvolvimientu de la llucha de pies, siendo preferíu nes artes marciales mistes combinaes o MMA / AMM.

Historia del kick boxing

El kick boxing tien los sos oríxenes en boxéu occidental, el karate xaponés, y nel muay thai de Tailandia, tamién llamáu "thai boxing".

L'empresariu y deportista Osamu Noguchi yera fíu d'un campeón de los Pesos pesaos en Boxéu. Dende neñu practicara dichu deporte hasta que sufrió una mancadura nel llombu y tuvo qu'abandonalo. Convertir en promotor y organizador d'engarradielles de boxéu en Xapón y realizó dellos viaxes a Tailandia ónde conoció a Naront Siri, maestru de Muay Thai. Al tener tamién bones rellaciones con Masutatsu Ōyama, fundador del Karate estilu Kyokushinkai, decide entamar nos años 70 una serie de combates ente los thai-boxers y los karatekas de Oyama, ente los que se encuentraba Kenji Kurosaki, mano derecha del propiu Oyama. Una vegada en Tailandia, asocédense trés combates; dos de los cualos ganar los xaponeses y el mesmu Kurosaki pierde contra'l rival tailandés por un golpe de coldu descendente. Nesi momentu, Noguchi empieza a entamar l'adaptación del Muay Thai en Xapón; polo qu'a principios de los años 60, Kurosaki, Siri y Noguchi llamen al nuevu deporte "Karate Boxing", ensin enforma ésitu en Xapón. Nun ye hasta 1968 cuando al nuevu deporte llámase-y Kick Boxing y fúndase la primer federación nel mundu, en Xapón.

De primeres, los llanzamientos y otros golpes propios del karate tradicional xaponés, yeren téuniques válides nel kick boxing, según; les téuniques de golpes de coldu, los talonazos a les pantorríes, amás de les téuniques de retención de los brazos pa cutir coles rodíes, que son válides nel Muay thai . Darréu, estes téuniques dexaron de ser usaes y consideraes como non válides, na nueva disciplina, qu'asumió un calter puramente deportivu y competitivu.

L'Asociación de Kickboxing fundar en Xapón pocu dempués. El kick boxing foi un ésitu mediáticu, y volvióse bien popular en Xapón, y llueu foi tresmitíu en televisión. Tadashi Sawamura foi unu de los primeros kickboxers más conocíos naquella dómina. Cuando esti retiróse, el "boom" pasó en Xapón y el Kick boxing perdió la so popularidá. El kick boxing nun volvió apaecer en TV desque'l reconocíu tornéu K-1 empezó 1993. En 1993, foi cuando Kazuyoshi Ishii (antiguu maestru de karate kyokushin, y fundador del Seidokan Karate) creó'l tornéu K-1 so unes regles especiales de Kick Boxing (ensin golpes de coldu, y ensin agarres al pescuezu). El Kick boxing volvió faese famosu hasta los nuesos díes.

Hai de solliñar qu'a pesar de los sos raigaños esti deporte nun puede ser consideráu un arte marcial sinón xustamente un deporte de contautu o deporte de ring, yá que nun tener o promulga una filosofía, o códigu de conducta a los sos prauticantes; que téunicamente adopta'l boxéu y les téuniques de piernes bien similares a les del karate, y el thai boxing. Difier de les téuniques de piernes del Taekwondo una y bones les mesmes son percutantes na so execución, a diferencia de les téuniques de piernes del kick boxing, y son similares a les del kárate que son caltriantes na so execución (claros exemplos d'esto son: la patada frontera de penetración y la patada circular del kick boxing, que son les armes principales nel arsenal de les téuniques de pierna. Na patada circular cutir col estremu de la tibia cola pierna semiflexionada lo cual da-y a la pierna un efeutu caltriante similar al d'un bate de béisbol; lo cual ye ideal pa un deporte de combate nel cual ta dexáu buscar la perda de conciencia del oponente K.O. o knocaut colos puños o colos pies, a diferencia d'otres artes marciales tradicionales onde en competencia se busca llograr la percusión o'l efeutu snap o de golpes al puntu). Ye importante notar qu'en dellos estilos propios del karate xaponés como'l kyokushinkai, o'l shotokan tamién s'usen y entrenen pataes fronteres, circulares, o llaterales caltriantes en mayor o menor midida.

Regles

Un combate na modalidá de full contact-Kickboxing

Esisten distintes regles de Kick boxing, dependiendo de la modalidá, organización/ asociación/ federación y el tipu d'eventu, sía esti amateur o profesional. Les regles comunes a les mayores organizaciones son de manera xeneral:

Son válidos tolos ataques de pierna sobre los zanques, nel so interior o esterior, cutiendo cola tibia o'l empeine. Conocíos como low kicks. Tamién hai pataes circulares altes, y a mediu altor, según otres pataes como: les fronteres, les descendentes, les oblicues descendentes, les pataes en xiru, les pataes de frente y en gancho, sicasí delles d'estes son bien espectaculares pero pocu efectives nun combate yá que son complicaes y dexen que l'oponente los encaxe, bloquie, torne o desvie, polo que se suelen ver nos últimos asaltos si la puesta fuera de combate o "knock out" K.O. nun ye yá posible, col fin de ganar por puntos.
Na cadril nun se ta dexáu cutir, nin nos xenitales.
Cada asaltu consta de tres minutos y de un minutu de descansu (con munches variaciones, tales como dos minutos y mediu con 45 segundos, etc).
Nun s'acepten golpes de coldu y solo dellos golpes de rodía, salvu na modalidá K1, *K-1 onde se dexen golpes de rodíes, como la rodía circular y la rodía frontera, y inclusive nel reglamentu tán dexaos los agarres con intención del golpe, pero dientro d'un tiempu llende pa poder cutir al adversariu.
Tán dexaos tolos golpes de puñu, pero nengún golpe a mano abierta.
Nun s'acepten proyeiciones nin agarres.

Modalidaes del Kickboxing

Low kick (patada circular baxa).

Entrenamientu inicial en kickboxing.

Anguaño'l kickboxing, estremar en 5 modalidaes competitives por asaltos, estremaes en categoríes de pesu: semi-contact, light-contact, full-contact, kickboxing, y K1. Según les distintes federaciones o asociaciones.

Semi-Contact: Ye una modalidá de combate al puntu onde los dos lluchadores engarren cola cuenta de llograr marcar el mayor númberu de golpes marcaos y les sos respeutives puntuaciones usando téuniques llegales con velocidá, focu y concentración. La principal carauterística del semi contact son los xestos téunicos únicos y rápidos. La modalidá del semi contact suel ser executada con un nivel de contautu bien leve, controlando los movimientos d'ataque y defensa. Les téuniques de les puñaes y les pataes, son puramente controlaes. Los puntos válidos consígense cutiendo con y en zones llegales. Cuando'l lluchadores van empezar, topeten los sos guantes y prepárense a que l'árbitru empecipie'l combate, el tiempu solo va ser deteníu cuando l'árbitru indicar pa dar dalgún tipu d'avisu a los lluchadores o falar colos xueces de mesa, o puntuar la téunica executada. Esta modalidá ye bien similar a los combates de competencia de karate-Do al puntu, onde pueden marcase los golpes coles piernes y puños tantu na cabeza como nel tueru, y segar les piernes a manera de barríu. Dientro del Karate esti tipu de competencia ta rexida pola World Karate Federation, que engloba a los 4 estilos de karate tradicional modernu xaponés, Shotokan, Gōjū Ryū, Wadō-ryū, y Shitō-ryū, que tienen el mayor númberu de prauticantes en tol mundu.

Light-Contact: Les competiciones suelen ser executaes con xestos téunicos perbién controlaos, en combinación. Na modalidá del light contact los lluchadores engarren continuadamente hasta que l'árbitru central pronuncie "STOP" O "BREAK". Úsense téuniques del full contact (golpes de boxéu, delles pataes del karate o del Taekwondo), pero estes téuniques tienen de ser bien controlaes al cutir con y en zones llegales. El Light contact foi creáu como una modalidá entemedia ente'l Semi y el Full contact. L'árbitru central nun xulga a los lluchadores, solo encárgase de faer respetar les regles, les engarradielles pueden ser desenvueltes nun tatami o nun ring. Nun hai pataes baxes a les zanques o low kick, o golpes de rodía o coldu, barríos a los pies , o agarres o llanzamientos.

Full-Contact o Kick-Boxing americanu: La KBFC (Kick Boxing Federation of Champions) afirma que la modalidá full contact del kickboxing difier principalmente del Light Contact en dos aspeutos bien importantes; el primeru ye qu'inclúi la GRAN MAYORÍA de téuniques del boxéu, el karate, y el Taekwondo, pero non los golpes a mano abierta; ya inclúyense otres téuniques como'l puñu en xiru, y barríos a les piernes. Y el segundu, más importante ye la busca de la puesta fuera de combate o Knock Out (k.o) del oponente. Siendo válides tamién les puntuaciones llograes por golpes y combinaciones anotaes. Sicasí, caltiénense les restricciones en ciertes táctiques tales como: les pataes baxes a les zanques o low kicks, los golpes de rodía o coldu, y los agarres o llanzamientos.

Kick- boxing: inclúi los golpes del boxéu, les pataes caltriantes del karate y les pataes baxes del boxéu tailandés o muay thai. Buscando'l "knock out" o k.o. Siendo válidos tamién les puntuaciones llograes por golpes y combinaciones anotaes. Pero nun se dexen los golpes col coldu, los barríos a les piernes, y los agarres o llanzamientos. Ye importante notar qu'esta modalidá y el muay thai son les que más prauticantes dio a les artes marciales mistes o MMA/AMM; xunto con dellos deportes de combate como'l Yudu, el jiu-jitsu brasilanu, la llucha llibre olímpica, y el boxéu.

K1: vien dada pol famosu tornéu del mesmu nome que se celebra na ciudá del Osaka nel Xapón, siendo este'l tornéu más famosu del mundu na modalidá del combate de pies, y el que más dineru paga a los ganadores. Esta modalidá, ye igual a la de kickboxing, sicasí dase mayor llibertá a un mayor númberu de golpes de rodía, y al usu d'agarres pa coneutar golpes de rodía; anque hai una llende de tiempu a la duración d'esti tipu d'agarres, al pescuezu o tueru del oponente.

Arbitraxe

Tornéu German Open 2010, modalidá de full contact kickboxing.

De forma bien similar al boxéu, esiste un comité arbitral mínimu compuestu por trés árbitros de mesa, o xueces, y un árbitru principal que se xube al ring.

Esisten diverses formes de puntuar, anque la más estendida ye la puntuación basada en factores de 10. 10-10 ye empate, 10-9 gana la esquina con 10 puntos, y 10-8 pa grandes diferencies de nivel, y cuando esiste una cuenta de proteición. Xeneralmente úsense "cuentapatadas" p'asegurar que se fai un mínimu de pataes per asaltu. Esisten diverses regles al respeutu, según la organización, pero xeneralmente déxase "recuperar" pataes n'asaltos posteriores.

L'árbitru del ring ye quien tien siempres la última pallabra, y débese sofitar nos xueces en casu de dulda. Xeneralmente esiste un par de figures adicionales, como'l xuez central, que lleva la suma de puntuaciones. Un cronómetru ye imprescindible pa parar la cuenta en casos de tiempu muertu y tocar la campana cuando empieza y termina l'asaltu.

Les normes de competición pa categoríes amateur de Kick boxing dicten un máximu de tres asaltos de tres minutos, anque puede variar según la organización. Xeneralmente pa finales de campeonatos son tres asaltos de dos minutos, y pa combates d'exhibición pueden faese de dos asaltos.

Equipamientu ya instalaciones

Emplega en términos xenerales les mesmes proteiciones (bucales, pantalones curtios, guantes que cumplan les carauterístiques específiques nel reglamentu y cascu acolchaos...) ya instalaciones que'l boxéu (el ring), cola salvedá de qu'hai que protexer tamién les piernes, llevando unos tibiales acolchaos que cubren pie, empeine, y pierna hasta debaxo de la rodía, o bien unos tibiales individuales que cubren la tibia, según una proteición tamién acolchada pa la vería, conocíu como coquilla. En función del tipu de combate, esto ye, que sía profesional o amateur llevárense un númberu de proteiciones mayor o menor, influyendo tamién les tomes de cada guante.

Vístise polo xeneral torso desnudu, pantalones curtios de rasu o otra tela llixero, hasta daqué más de la metá de la zanca y de vivu coloríu, y se combate descalzu, o con viendas nos todíos. Tamién se puede llucha ensin guantes; con viendas o guantillas, según la modalidá. De la cual tamién depende l'usu de delles de les proteiciones, como cascos, proteutores d'empeine, chalecos/ pechos, etc... Non podrá llevase nengún accesoriu que faiga apeligrar la integridá física del contrariu, tal como pendientes o similares. Nun ta dexáu que los competidores usen nengún tipu de sustancia graso, vaselina, aceites o similares sobre'l cuerpu. Namái se va dexar una pequeña cantidá de vaselina nes ceyes, pómulos y cazu pa evitar posibles cortes.

Ver tamién

Referencies

Enllaces esternos

WorldKickboxing.Net | Noticies de Kickboxing Archiváu 2018-03-26 en Wayback Machine
World amateur sport Kickboxing organization (W.A.S.K.O.).
WKA - World Kickboxing / Karate Association (W.K.A. Germany).
International Sport Kickboxing Association (I.S.K.A. head office) - martial arts & kickboxing.
International Sport Kickboxing Association (I.S.K.A. Europe).
WAKO World Association of Kick Boxing.
AIK Academy International of Kick Boxing.
IKN SOUTH AMERICA International Kickboxing Network South America.
World Kick Boxing & TKD Organization.