Lasiommata megera

Lasiommata megera;
Clasificación científica
Reinu:	Animalia
Filu:	Arthropoda
Clas:	Insecta
Orde:	Lepidoptera
Familia:	Nymphalidae
Subfamilia:	Satyrinae
Xéneru:	Lasiommata
Especie:	L. megera; (Linnaeus, 1767)
Consultes
	[editar datos en Wikidata]

Lasiommata megera ye una caparina de la familia de les Nymphalidae (subfamilia Satyrinae). Ta estendida por tola rexón paleártica con una variedá grande de hábitats y de númberu de xeneraciones nun añu, (Voltinismu). (Linnaeus, 1767)

Descripción

L'anversu de les sos ales ye anaranxáu con un característicu reticuláu escuru. Na ala cimera lluz un ocelu apical de gran tamañu, y na posterior, pequeños ocelos de neñina blanca en S1c, S2, S3 y S4. L'aviesu de l'ala posterior ye abuxáu, con una serie de puntos posdiscales. Los machos presenten una marcada androconia^[1].^[2]

Lasiommata megera ♀
Lasiommata megera ♀ △

Pue confundise cola Lasiommata maera, una caparina daqué mayor y cola zona naranxa del anverso de l'ala posterior amenorgada a una banda posdiscal arrodiando los ocelos. Tamién puede confundise cola Lasiommata petropolatina, coles zones basal y discal de dambes ales escures.^[1]

Área de distribución

África del Norte, Europa, Caucaso, Asia Menor, Oriente Mediu, oeste de Siberia, norte de Tian-Shan, Dzhungarsky Alatau, Kazayistán y Dzhungaria.

Hábitats

Los hábitats inclúin llindes de montes y escamplaes, caminos, zones arbustives en ribayos y valles de ríu, según montes pocu trupos. Tamién s'atopa en hábitats montascosos hasta 3.000 metros.

Ciclu vital

Güevu, canesba y pupa

Los exemplares adultos, n'estadiu imagu, vuelen ente marzu y abril hasta agostu, anque nun ye raru atopá-yles tamién hasta bien entráu ochobre, en dos o tres generación dependiendo de la llocalidá y l'altitú. La canesba aliméntase de yerbes de los xéneros Festuca, Bromus, Deschampsia, Poa annua, Dactylis glomerata y Brachypodium.

El güevu ye verde maciu acabante poner, y la so forma ye casi esférica, anque más altu qu'anchu; ta finamente acanaláu y reticuláu, pero si nun ye esamináu al traviés d'una lente aparenta ser bastante llisu.

La gata una vegada desenvuelta ye ablancazáu-verdosa, chiscada con puntos blancu. Del más grande d'estos puntos de la parte posterior tien celdes de color abuxáu; los trés llinies de la parte posterior (dorsal y sub-dorsal) son ablancazaes, con filos verde escuros; la llinia nos llaos (espiraculares) ye blanca, con franxes de pelos grises; puntos añales verdes, peludos, con pelos de puntes estremes blanques. Cabeza más grande que'l primer aniellu (primer segmentu torácicu), verde chiscáu de blancu y peludo, quexales marcaos de color marrón. Aliméntase de yerba. la pupa ye verde, con marques blanques-marielles tiñíes nel cantu de les cubiertes de les ales y los cantares; les manches nel cuerpu son de color amarellentáu, o, dacuando blancu. De xemes en cuando les pupes son corites, con puntos blancos o mariellos nel cuerpu.^[3]

Subespecie

L. m. megera
L. m. vividissima
L. m. megerina (Herrich-Schäffer, 1856) - Transcaucasia
L. m. transcaspica (Staudinger, 1901) - Turkmenia

Tamañu

Tien n'Valumbu de ente 36 a 50 milímetros.

Referencies

↑ ^1,0 ^1,1 (2006) Mariposas en libertad (en castellanu). Mundiprensa. ISBN 978-84-8476-285-0.
↑ (castellán) http://www.asturnatura.com/especie/lasiommata-megera.html Archiváu 2016-04-25 en Wayback Machine Lasiommata megera
↑ (n'inglés) (1906) The Butterflies Of The British Isles & Moths (n'inglés). Frederick Warne & Co. Ltd..

Enllaces esternos

Lasiommata megera en Caparines y Poliyes Europees.
Lasiommata megera en Caparines de Francia (n'inglés).

[:0-1] 1,0 ^1,1 (2006) Mariposas en libertad (en castellanu). Mundiprensa. ISBN 978-84-8476-285-0.

[2] (castellán) http://www.asturnatura.com/especie/lasiommata-megera.html Archiváu 2016-04-25 en Wayback Machine Lasiommata megera

[3] (n'inglés) (1906) The Butterflies Of The British Isles & Moths (n'inglés). Frederick Warne & Co. Ltd..

[1]

[2]

[3]