Llingües de Bélxica

Les tres llingües más comunes en Bélxica son:

  • El neerlandés, na so variedá flamenca, al norte, ye la llingua materna de más del 60% la población.
  • El francés, mesma d'un 39% de los habitantes, ente ellos los de la capital Bruxeles y faláu en dos variedaes: valón, la más xeneralizada, y picardu.
  • El alemán, faláu por una pequeñu comunidá al este de la provincia de Liexa qu'apenes afeuta al 1% de la población y que s'estiende por nueve pueblos alredor d'Eupen y Saint-Vith.
Dialeutos rexonales del Benelux.

Calcúlase qu'un 65% de los belgues son dafechu billingües en neerlandés (que conoz el 20% de los valones) y francés (que conoz el 60% de los flamencos). Ente les minoríes d'inmigrantes más representaes atópense la italiana, la marroquina, la turca y la española.

A lo llargo de los sieglos XIX y bona parte del sieglu XX los puestos alministrativos, profesionales y de direición recayeron casi por completu nel sector francófono de la población, inclusive en Flandes. Namái dempués de delles estrictes reformes, ente elles l'establecimientu d'una autonomía rexonal, los falantes de flamencu tuvieron accesu al poder económicu y políticu. Los enfrentamientos ente dambes comunidaes entá nun tán resueltos, nin curaes les diferencies; coles mesmes tampoco ta claro'l futuru desenvolvimientu de la convivencia de dambes llingües.

Llingües belgues y los sos falantes

editar

Ver tamién

editar