Llingua de signos de Nueva Zelanda, Australia y Gran Bretaña

La llingua de señes de Nueva Zelanda, Australia y Gran Bretaña o BANZSL poles sos sigles n'inglés abarca, como'l so nome indica, a la llingua de señes británica (BSL), la llingua de señes australiana (Auslan) y la llingua de señes neozelandesa (NZSL). Estos trés llingües pueden considerase dialeutos de la BANZSL, yá que utilicen la mesma gramática, el mesmu alfabetu manual y comparten un porcentaxe eleváu de léxicu. El términu BANZSL foi acuñáu por Trevor Johnston y Adam Schembri.

Faláu en
Númberu de falantes
Datos
Familia llingua de señes
Códigos
Cambiar los datos en Wikidata

Tanto la llingua de señes británica, como la neozelandesa y l'australiana provienen d'una llingua de señes qu'emplegaben los sordos en Gran Bretaña mientres el sieglu XIX. La llingua de signos americana y la BANZSL son dos llingües qu'aparentemente nun tán emparentaes. A pesar de que dambes llingües comparten munchos menos señes que les llingües que conformen la BANZSL, el solapamiento ye significante y probablemente débese en gran parte a los recién préstamos léxicos que los trés dialeutos de la BANZSL asimilaron de la llingua de señes americana. Curiosamente munchos señantes nuevos nun son conscientes de qué señes son préstamas recién.

El 82% de les señes de la llingua de señes británica, la neozelandesa y l'australiana son idéntiques (según la llista Swadesh). Si tener en cuenta tantu les señes idéntiques como les similares o les rellacionaes, esiste un 98% de señes cognaes ente les trés llingües. Ente que la llingua de señes australiana y la BANZSL solo tienen un 31% de señes idéntiques y un 44 % de cognaes.

El términu BANZSL nun tien de sustituyir a los términos llingua de señes británica, llingua de señes australiana y llingua de señes neozelandesa. Cada unu d'estos dialeutos caltién les sos peculiaridaes, pero pa referise al conxuntu de les tres llingües puede emplegase la sigla BANZSL.

Según Henri Wittmann (1991), la llingua de señes sueca tamién provién de la llingua de señes británica. De la llingua de señes sueca deriven de la mesma la llingua de señes portuguesa y la llingua de señes finesa, que se caracteriza por un amiestu local. La llingua de señes danesa ye comprensible na so mayor parte pa los señantes de la llingua de señes sueca y viceversa, magar Wittmann allugar na familia de la llingua de señes francesa. Otres fontes aseguren que l'orixe de la llingua de señes sueca ye desconocíu.

Llingües

editar

Bibliografía

editar
  • Bulwer, J. (1974) Chirologia: or the Natural language of the Hand and Chironomia: Or the art of manual rhetoric.
Carbondale, Southern Illinois University Press
  • Johnston, T. (2002). BSL, Auslan and NZSL: Three signed languages or one? N'A. Baker, B. van den Bogaerde & O. Crasborn (eds.), "Cross-linguistic perspectives in sign language research: Selected papers from TISLR 2000" (pp. 47–69). Hamburgo: Signum Verlag.
  • McKee, D. & G. Kennedy (2000). Lexical Comparison of Signs from American, Australian, British, and New Zealand Sign Languages. En K. Emmorey and H. Lane (eds), "The signs of language revisited: an anthology to honor Ursula Bellugi and Edward Klima". Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
  • Wittmann, Henri (1991). "Classification linguistique des langues signées non vocalement." Revue québécoise de linguistique théorique et appliquée 10:1.215-88


Referencies

editar

Enllaces esternos

editar