Manegold de Lautenbach
Manegold de Lautenbach (circa 1030, Lautenbach – circa 1103 (greg.)) foi un monxu teólogu, filósofu, escritor y polemista relixosu del sieglu XI.
Manegold de Lautenbach | |
|---|---|
| Vida | |
| Nacimientu | Lautenbach, circa 1030[1] |
| Muerte | 1103 (greg.)[2] (72/73 años) |
| Estudios | |
| Llingües falaes | llatín[3] |
| Profesor de |
Guillermo de Champeaux (es)  Anselmo de Laon (es) |
| Oficiu |
filósofu, escritor, teólogu, monxu, Q12332012 |
 | |
Liber ad Gebehardum
Biografía editar
Nun se conoz con precisión la so fecha de nacencia, anque se piensa xeneralmente que s'asitiaría ente 1030 y 1040. Foi profesor de filosofía y teoloxía en distintos llugares de Francia y Alemaña, onde asistió a la querella de les invistidures.[4]
Arreyar en diversos discutinios nel cursu de dicha querella defendiendo la llinia reformista del papa Gregorio VII contra'l Santu Imperiu Romanu Xermánicu. Atacó especialmente a Wolfhelm de Brauweiler y sostuvo una viva polémica contra Wenrich de Trèves.[5] Poles sos posiciones ventureres y coraxudes reforzó al partíu gregorianu y la so sonadía estender por tol estranxeru. Instalar en Lautenbach, la so villa natal, y enseñó de primeres en Alsacia. Aportó a el primer pensador de la Edá Media en preconizar la participación coleutiva de los ciudadanos n'escoyer llibremente al so soberanu, lo que-y causó munchos enemigos, cuantimás Enrique IV del Sacru Imperiu Romanu Xermánicu. Retrucó a Gebhard de Salzbourg y refutó bien severamente los llevantos proferíos n'Alemaña polos partidarios d'Enrique IV. Más tarde, en 1094, foi llamáu por Burckard de Gueberschwihr pa dirixir l'Abadía de Marbach y ellí introdució la reforma de San Yves de Chartres, obispu de Chartres, que yera'l so amigu.
Dende 1060 les sos fíes y muyer fueron a enseñar en siendo adoctrinaes por él. Tres el fallecimientu de la so muyer, Manegold volvió a Alemaña, onde defendió abiertamente al papa Gregorio VII contra Enrique; eso provocó la invasión d'Alsacia en 1082 poles sos tropes y la destrucción de Lautenbach, onde Manegold tuvo agospiáu dellos años. La ilesia primitiva fundada en 810 par Beatus, abá de Honau, foi dafechu destruyida pol fueu y Manegold foi obligáu a escondese nel monte, esperando que la roxura del emperador apangárase.
En 1085 Manegold atopó asilu na Abadía de Rottenbuch, que yá conocía por haber se allugáu ellí una vegada. Ellí afayar en 1094 Burckard de Gueberschwihr y propúnxo-y dirixir l'Abadía de Marbach que fundara cinco años tras. Aceptó y llevó consigo a numberosos discípulos de Rottenbuch. L'abadía volvióse célebre en toa Europa y foi la sede de los Agustinos n'Alsacia. En 1098 atopar col papa Urbanu II en Tours. Enrique IV mandar prindar; careció por causa de les privaciones con que lo asedió l'emperador, de forma que finó'l 24 de mayu de 1103.[6]
Discípulos editar
Manegold de Lautenbach formó a numberosos discípulos, de los cualos los más pernomaos fueron Théoger de Metz (1050-1120), futuru obispu de Metz; Guillaume de Champeaux (1070-1122),[7] quien va aportar# a obispu de Chalons ente 1113 y 1122, y Gérard de Loudux.
Obra editar
Manegold escribió numberoses obres qu'influyeron poderosamente nel pensamientu medieval. Nel so Liber ad Wolfelmum demuestra que la filosofía pagana y la so dialéutica son incompatibles cola fe cristiana.
- Ad Gebehardum Liber
- Ad Wibaldum Abbarem
- De psalmorum Llibro, exéxesis
- Magistri Mangaldi contra Wolfelmum Coloniensem opusculum
- Respuesta a Winrico pa Gregorio VIII (y otra escrita pa Gregorio VII)
- Manigaldi Teutonicorum doctoris glossarium super Psalterium
- Hestoria universal, manuscritu de la Biblioteca de San Lorenzo de El Escorial.
- Liber Contra Wolfelmum
Referencies editar
- ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 118576992. Llingua de la obra o nome: alemán. Data de consulta: 14 xunu 2023. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ Afirmao en: AlKindi. Diamond Catalogue ID for persons and organisations: 55890. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 14 xunu 2023.
- ↑ Afirmao en: Mirabile: Digital Archives for Medieval Culture. Llingua de la obra o nome: italianu. Editorial: SISMEL – Edizioni del Galluzzo.
- ↑ Cronicon, Hanoverae, 1698.
- ↑ O Winric (o Weinrich) de Trèves
- ↑ La fecha del decesu de Manegold mentar na necroloxía de Zwiefalden (Wurtemberg)
- ↑ Guillaume de Champeaux, nacíu en 1070 en Champeaux, cerca de Melun, foi nomáu escontra 1113 obispu de Chalons y fundó l'Abadía de Saint-Victor
Bibliografía editar
- Baquol : L'Alsace ancienne et moderne : dictionnaire topographique, historique et statistique du Haut-Rhin et du Bas-Rhin, 1865, p. 234- 236
- Chatillon, François : « Recherches critiques sur les différents personnages nommés Manegold », in Revue du Moyen Âge, latin 9 (1953) p.153-170
- Ghellink, Joseph de : Littérature au Moyen Âge depuis anícieslos jusqu'à el fin de la renaissance carolingienne. Librairie Bloud & Gay,, 1939, Bibliothèque catholique des Sciences religieuses
- Haaby, Charles: Stift Lautenbach, Alsatia monastica/ Forchungen herausgegeben von der Gesellschaft für Elsassische kirchengeschichte zu Strassburg 2 (Kevelaer: Burzon & Becker), 1958, p. 22-38
- Hartmann, Wilfried: Manegold Von Lautenbach. Liber contra Wolfelmum, Monumenta Germaniae Historica, Herman Böhlaus Nachfolger - Weimar, 1972
- Koch, Georg, Manegold von Lautenbach und die Lehre von der Volssouveränität under Heinrich IV (Historische Studien 34) Berlin, 1902 (réimprimé en 1965)
- Laakmann, Reinhold : Die Königsgewalt bei Menegold von Lautenbach, Diss. (Hambourg) 1969
- Pritchett, W. Kendrick, Ziomski Rober: Manegold of Lautenbach and notes by Robert Ziomski - Liber contra Wolfelmum, Dallas medieval texts and translations - Peeters, 1999
- Robinson, J.S. - Henry IV of Germany (1056-1106), Cambridge University Press, 1999, p. 114-115 et 184
Datos: Q66853
