Manuel Márquez Sterling

Manuel Márquez Sterling y Loret de Mola (28 d'agostu de 1872, Lima – 9 d'avientu de 1934, Washington DC) foi un periodista, escritor, axedrecista, diplomáticu y políticu cubanu, presidente provisional de Cuba, mientres 6 hores en 1934.

Manuel Márquez Sterling
embaxador
Vida
Nacimientu	Lima, 28 d'agostu de 1872
Nacionalidá	Cuba Perú
Muerte	Washington DC, 9 d'avientu de 1934 (62 años)
Oficiu
Oficiu	diplomáticu, axedrecista, políticu, periodista
Creencies
Relixón	catolicismu
Partíu políticu	Partido Liberal de Cuba (es)

Biografía

Manuel Márquez Sterling nació'l 28 d'agostu de 1872, en Lima, Perú, so pabellón de la República de Cuba n'armes. Fíu de Manuel Márquez Sterling y Belén Loret de Mola.

Dende los dieciséis años debuta la so carrera periodística escribiendo pa "El Pueblu" y "El Camagueyano" (1889), fundáu pol so padre.

Pasa parte de la so adolescencia en Mérida, Méxicu, unviáu pol so padre p'aselar los sos ataques d'asma, ellí collabora en "L'Ecu del Comerciu", y en "La Revista de Mérida d'Axedrez".

Conoz a José Martí, y en 1895 declara n'España: "Toi pola independencia de Cuba y como nun hai otru mediu posible pa llograla toi pola guerra," en Madrid collabora en "La Revista Internacional d'Axedrez".

Sabiendo que diba ser arrestáu por separatista una vegada tornáu a Cuba, parte escontra Méxicu y más tarde escontra los Estaos Xuníos.

Trabayó como secretariu de Gonzalo de Quesada y Aróstegui cuando esti yera comisionado de Cuba en Washington, torna a Cuba cuando la intervención norteamericana y collabora en dellos periódicos como "La Verdá", "El Fígaro", en 1901 funda'l periódicu "El Mundo" xunto a dellos colegues y dempués collabora en "La Llucha" (1905) funda'l "L'Heraldu de Cuba" (1913) y "La Nación" (1916).

Mientres él fuera embaxador en Méxicu tocáron-y los fechos de la Decena Tráxica, pequeña llucha armada asocedida en 1913 na ciudá de Méxicu cola cuenta de derrocar al presidente, caltuvo una postura bien diplomática y bien humana, -al contrariu qu'otros varios embaxadores qu'intervinieron más que los mesmos golpistes mexicanos- llegando al grau de quedase a dormir "en zapatos" na improvisada habitación (un salón onde dormíen en sofás) del derrocáu presidente mexicanu Francisco I. Madero y otros fieles siguidores sos. Ye autor d'un gran reportaxe sobre esti personaxe de la revolución Mexicana que remata siendo un llibru, « Los Últimos díes de Madero ».

Escribe alredor de 15 llibros yá por esa dómina sobre temes bien diverses, Política, Axedrez, Hestoria.

El so amigu René Lufriu refier: "El pesimista por temperamentu, yo Optimista por habito, eslabonabamos el diálogu, asitiándonos en posiciones inverses, contradictories con nueses mesmes modalidaes, "Solía dicir: "El mal esiste, lo que ye necesariu ye faer el bien."

Mientres la dictadura de Gerardo Machado opúnxose encarnizadamente a la mesma y dempués cuando más tarde el presidente Carlos Hevia viose forzáu por Fulgencio Batista a dimitir, un vacíu de poder instalóse en palaciu, pa evitalo Márquez Sterling que yera secretariu d'estáu, acepto la presidencia dende los seis de la mañana hasta los dolce del mediudía en que tresllada'l poder a Carlos Mendieta.

Obra política ya intelectual

Combatió la Enmienda Platt dende los sos entamos hasta que'l 29 de mayu de 1934 como embaxador cubanu en Washington robla'l tratáu que deroga'l tan refugáu testu, dempués de roblar dixo al so secretariu personal: "Yá puedo morrer sele".

Carrera ajedrecística

Participó nel Tornéu de París de 1900, acabando nel puestu 16-17, el tornéu ganar Emanuel Lasker campeón del mundu d'axedrez y celebróse mientres la Esposición Universal.

Don Manuel Márquez Sterling, finó'l 9 d'avientu d'aquel mesmu añu de 1934.

En 1943, la Escuela Profesional de Periodismu, la primera de Cuba, adopta'l so nome.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Manuel Márquez Sterling.

• Datos: Q386478
• Multimedia: Manuel Márquez Sterling