Maria Montessori

Maria Montessori (31 d'agostu de 1870, Chiaravalle ^(es)  – 6 de mayu de 1952, Noordwijk) foi una médica, pedagoga y ensayista d'Italia y Reinu d'Italia.. Foi la primer muyer italiana que se graduó como doctora en Medicina.

Maria Montessori
Vida
Nacimientu	Chiaravalle (es) , 31 d'agostu de 1870
Nacionalidá	Reinu d'Italia  (31 agostu 1870 -  18 xunu 1946) Italia  (18 xunu 1946 -  6 mayu 1952)
Muerte	Noordwijk, 6 de mayu de 1952 (81 años)
Sepultura	Noordwijk
Familia
Fíos/es	Mario Montessori
Estudios
Estudios	Universidá de Roma La Sapienza
Nivel d'estudios	Doctor en Ciencies
Llingües falaes	italianu francés
Profesora de	Helma Trass
Oficiu	médica, pedagoga, ensayista
Llugares de trabayu	Roma
Emplegadores	Universidá de Roma La Sapienza
Premios	ver Officer of the order Orange-Nassau caballeru de la Lexón d'Honor  (1949)
Nominaciones	ver Premiu Nobel de la Paz (1949) Premiu Nobel de la Paz (1950) Premiu Nobel de la Paz (1951)
Miembru de	Associazione per la donna (en)
Creencies
Relixón	Ilesia Católica

Anguaño puede paecer difícil entender bien l'impautu que tuvo Maria Montessori na renovación de los métodos pedagóxicos de principios del sieglu XX, una y bones la mayoría de les sos idees güei paecen evidentes. Pero, nel so momentu, fueron innovaciones radicales qu'inclusive llevantaron discutinios ente los sectores más conservadores.

L'autora defendía que'l xuegu ye la principal actividá al traviés de la cual el neñu lleva la so vida mientres los primeros años d'edá, afirmación que menta tamién Jean Piaget. Per mediu d'ésti, l'infante repara ya investiga tou lo rellacionao cola so redolada d'una manera llibre y bonal. Los pequeños van rellacionando les sos conocencies y esperiencies previes con otres nueves, realizando procesos d'aprendizaxe individuales, fundamentales pa la so crecedera, independientemente del mediu ambiente nel que se desenvuelva (Arango, et.al. 2000:4-9)

Biografía

Nació'l 31 d'agostu de 1870 en Chiaravalle, provincia d'Ancona, Italia, nel senu d'una familia burguesa católica. Los sos padres fueron Renilde Stoppani y Alessandro Montessori, militar d'oficiu y home bien estrictu; sicasí, n'el so familia reconocía'l derechu a cierta educación de la muyer.

Estudió inxeniería a los 14 años, depués estudió bioloxía y d'últimes foi aceptada na Facultá de Medicina de la Universidá de Roma "La Sapienza". El so padre opúnxose de primeres pero a pesar d'ello terminó graduándose en 1896 como la primer muyer médica n'Italia. Foi miembru de la Clínica Psiquiátrica Universitaria de Roma. Más tarde, estudió antropoloxía y llogró un doctoráu en filosofía, dómina na qu'asistió a unu de los primeros cursos de psicoloxía esperimental. Ye contemporánea de Freud y desenvolvió la so propia clasificación d'enfermedaes mentales.

Colexu Montessori nos Países Baxos, 1915. Fotografía recoyida nel llibru Van Holkema & Warendorf's Uitgevers Mij, Ámsterdam, 1916, que trata sobre'l métodu Montessori.

Cuando s'unificaron les provincies italianes ya independizóse Italia, hubo un deterioru na situación económica del país. Nesi momentu, interesar poles condiciones sociales, especialmente de les muyeres. Participó en dos congresos internacionales pa muyeres: unu celebráu en Berlín en 1896 y otru en Londres en 1900. Faló de les muyeres y de los neños, enfatizando les repercusiones que les condiciones de vida tienen sobre la sociedá. En 1898, nun congresu en Turín espunxo la importancia de la educación y atención a neños con defectos mentales y plantegó la rellación ente l'abandonu infantil y el desenvolvimientu posterior de la delincuencia.

Ente 1898 y 1900 trabayó con neños consideraos alteriaos mentalmente. Diose cuenta de qu'estos neños teníen potencialidaes que, anque taben menguaes, podíen ser desenvueltes y que yeren dignos d'una vida meyor ensin representar una carga pa la sociedá. Nesti momentu decidió dedicase a los neños mientres el restu de la so vida. Reparó a los neños d'una institución pa neños “ineducables” xugando coles migayes de la comida, porque nun había nengún oxetu más nel sitiu. Vio que nun seles comíen, sinón que les manipoliaben y diose cuenta de que lo que-yos faía falta yeren oxetos pa tocar, que'l ser humanu tien necesidá d'actividá, de realidá, de cultivar la so intelixencia y personalidaes.

Influencies recibíes

Montessori, al desenvolver el so llabor pedagóxicu, afayó los trabayos de dos médicos franceses, Jean Itard (1774-1838) y Eduardo Séguin (1812-1880). El primeru d'estos ye consideráu'l "padre" de la nueva pedagoxía, qu'establez la importancia de la observación nos neños y entiende qu'a los neños nun se-yos puede imponer nada y el segundu creó exercicios y materiales p'ayudar al neñu a desenvolver les sos facultaes, amás d'estudiar el casu del denomináu neñu selvaxe d'Aveyron). Más tarde, conoció los trabayos del pedagogu suizu Johann Heinrich Pestalozzi (1746-1827). Pestalozzi faía énfasis na preparación del maestru, que primero tien de llograr un cambéu na so persona y tien de tener amor al so trabayu. Tamién tien d'haber amor ente'l neñu y el maestru.

Propuesta educativa

Ente otros puntos, Montessori diz que la educación basar nun triángulu:

• Ambiente
• Amor
• Rellación Neñu-Ambiente

L'amor referir al respetu, la llibertá con responsabilidá, con llendes y estructura. Valoralo, fe, enfotu, paciencia. Conocer les sos necesidaes. Empatía.

Amor: habilidá de da-y al neñu la posibilidá d'espertar el so espíritu pa dempués apurri-y los medios que correspuendan a esti espertar. Nun ye un métodu pedagóxicu, ye'l descubrimientu del home. Afayó que ye'l neñu quien puede formar al home colos sos meyores o peores carauterístiques. “El neñu precisa ser reconocíu, respetáu y ayudáu. El neñu ye'l padre del home.” Afayó cualidaes qu'emponderen al home nel neñu, como calter, fuercia moral y fuercia de la personalidá, presentes dende la primer infancia anque tienen de ser desenvueltes. Tien de respetase'l derechu del neñu a protestar y opinar: ello trai les capacidaes d'observación, analís y síntesis. Precisamos facilita-yos los medios pa desenvolveles.

Utilizó nel hospital los materiales d'Edouard Séguin, y basándose nestos ellaboró los sos propios materiales. Tenía dos ayudantes ensin nenguna preparación docente, ensin prexuicios nin idees preconcebíes. Son estos dos años la base de les sos conocencies. Llogró que los neños realizaren l'exame estatal: llograron resultancies similares a los de los neños normales. Llegó a la conclusión de que'l neñu normal ta subdesendolcáu.

Páxina del llibru, The New Student's Reference Work, 5 volúmenes, Chicago, 1914 (editáu por Chandler B. Beach (1839-1928).

Ellaboró la Pedagoxía científica: partiendo de la observación y del métodu científicu, ellaboraba los sos materiales y la so filosofía. Al ameyorar la situación socioeconómica n'Italia, fixéronse viviendes d'interés social. Los neños trés a seis años nun diben a la escuela y los constructores esmolecíense porque destruyíen les instalaciones; arriendes d'esto'l ministru d'educación solicitó l'ayuda de María Montessori por que tratara a estos neños. El 6 de xineru de 1907 inauguróse la primer Casa de Neños en San Llorienzo, en Roma. Empezó creándose l'área de vida práutica (hixene y modales) devolviéndo-y la dignidá al neñu. Los neños concentrábense y repitíen l'exerciciu, los xuguetes nun-yos atraíen, yeren pa ratos d'ociu. Refugaben los premios y los castigos, los neños llograben el prestu de realizar solos el so trabayu. Adulces los neños rebalbos normalizáronse, volviéronse atentos, respetuosos, aprendíen con interés y entusiasmu. Yeren 60 neños. En cuenta d'impone-yos regles arbitraries y enllena-yos la cabeza de datos, dexóse-yos llibre'l so espíritu. Cuando a los cuatro y cinco años aprendíen a lleer y escribir como un procesu natural, el mundu conmocionóse. Asina, San Llorienzo dexó de ser un centru de control de neños y convirtióse nun centru d'investigación onde se desenvolvía al neñu con dignidá, llibertá ya independencia. Teníen la llibertá de ser activos y la responsabilidá de saber cómo usar esta llibertá.

• 1909: primer cursu de guíes Montessori. A esti primer cursu asistieron persones de tolos oficios. Al terminar el cursu, a pidimientu de los Barones Franchetti escribe'l so primer llibru El métodu de la pedagoxía científica. Ende establez el desenvolvimientu de los materiales y el fundamentu del so métodu.

• 1912: Alexander Graham Bell y la so fía conviden a Montessori a Estaos Xuníos y abren la primer casa de los neños nesi país. Les escueles en EE. XX. multiplíquense y fórmase la American Montessori Association qu'encabezaron Bell y Margaret Wilson, fía del presidente Woodrow Wilson. Esta puxanza del métodu Montessori n'Estaos Xuníos termina de forma abrupta cuando'l Profesor William Kilpatrick en 1914 escribe'l llibru The Montessori System Examined nel que declaró la teoría Montessori como obsoleta y, con dures crítiques esterminar. Kilpatrick yera un reconocíu profesor de la Universidá de Columbia y les sos pallabres tuvieron un fondu impautu nel pensamientu de los sos colegues. Nesti mesmu añu escribe La Autoeducación na Escuela Primaria.

• 1915: Conferencia Internacional en Roma, a la cual allega muncha xente impresionada pola edá a la qu'aprienden los neños de la Casa de los Neños a lleer y escribir.

• 1926: fúndase la Real Escuela del Métodu Montessori col sofitu de Benito Mussolini. Les escueles y los centros d'entrenamientu multiplicar n'Italia. Empiecen a apaecer tamién en países como Alemaña. Más tarde, Montessori arrenunciu a l'ayuda de Mussolini, quien quería adoctrinar a los neños pa los sos fines bélicos, lo cual ye incompatible cola llibertá fundamental na so filosofía. El Duce manda cerrar toles escueles, según Hitler n'Alemaña. Abandona Italia y vase escontra Barcelona a los 64 años, onde tien qu'empezar dende'l principiu (1934).

• 1929: funda la AMI, que sería la encargada de salvaguardar los legaos de la Doctora Montessori. La so sede ta en Países Baxos. Sigue dirixir Mario Montessori, y depués asocéde-y el so nieta Renilde Montessori. En 2007 el presidente ye'l belga André Robertfroid quien foi direutor d'UNICEF.

• 1935: en Barcelona (España) desenvuelve métodos pa catequesis (relixón). Empecípiase la guerra civil española, fuxe de Barcelona ya instálase n'Holanda, onde vuelve empezar el so llabor.

• 1938: publica'l so llibru El neñu, el secretu de la infancia.

• 1939: la Sociedá Teosófica de la India convidar a la India, y vase col so fíu Mario. Al poco, españa la II Guerra Mundial y débese quedar ende. Nesta dómina los ingleses apoderaben la India y anque-y dexaron siguir trabayando, nun la dexaron salir. Manden al so fíu a un campu de concentración (de trabayu) n'India. Mientres, ella dedícase a trabayar colos neños de primaria y aplica el so métodu del llibru de 1912.

• 1939: cuando vive na India, desenvuelve'l trabayu colos neños de taller y empecipia la primaria Montessori. Espresó entós que l'adultu namái puede ufiertar al neñu los medios necesarios y enseña-y a usalos y que él tien de desenvolvese por sigo mesmu. El desenvolvimientu ye personal y naide poder faer por otru. Nesta dómina naz el so interés polos neños de 0 a 3 años. Diz que la educación tien d'empecipiase dende la nacencia. Desenvuelve les Comunidaes Infantiles como propuesta pa sustituyir les guarderíes. Al rematar la guerra torna a Holanda y vuelve a entamar l'espardimientu de les sos idees. Ábrense más escueles Montessori, y empecípiase el movimientu a nivel mundial. Recibe la Lexón d'Honor de Francia pola so destacada llabor nel campu de la educación, según la condecoración Honoris Causa de la Universidá d'Ámsterdam y ye propuesta tres veces pal Nobel de la Paz.

Por vivir trés guerres cuestionábase sobre'l futuru de la humanidá. Dicía que la salvación atopar nel neñu”. Vivió y trabayó para y polos sos convencimientos de que'l neñu yera un ser distintu y qu'había qu'ayudar a desenvolvese. Tola so vida estudió, trabayó y espublizó la so filosofía.

Vivió'l restu de la so vida nos Países Baxos, onde s'atopa la sede central de la AMI, o Association Montessori International. El so fíu Mario encabezó esta sociedá hasta la so muerte en 1982. Montessori morrió en Noordwijk aan Zee, poco primero d'una entamada visita a África, convidada pol presidente de Ghana.

Métodu Montessori

El Métodu Montessori d'educación, basáu nos aspeutos principales del sistema de Froebel, foi aplicáu exitosamente con tou tipu de neños y ye bien popular en munches partes del mundu, a pesar de les crítiques nos entamos de la década de los trenta y cuarenta del sieglu XX.

En 1907 Montessori estableció la primer Casa de los Neños, Casa dei Bambini, en Roma. Yá por 1913, hubo un intensu interés pol so métodu en Norteamérica, interés que más tarde menguó. Nancy McCormick Rambusch alicó'l métodu n'EE.XX., estableciendo la Sociedá Americana Montessori (American Montessori Society) en 1960.

Principios básicos del métodu:

• La mente absorbente de los neños: La mente de los neños tien una capacidá maraviyoso y único, tien la capacidá d'adquirir conocencies absorbiendo. Aprender tou inconscientemente, pasando adulces del inconsciente a la conciencia. Compárase-yos con una esponxa, cola diferencia que la esponxa tien una capacidá d'absorción llindada, ente que la mente del neñu ye infinita.

• Los periodos sensibles: Referir a los periodos nos cualos los neños pueden adquirir una habilidá con muncha facilidá. Trátase de sensibilidaes que dexen a los neños ponese en rellación col mundu esternu d'una manera escepcional.Estos momentos son pasaxeros y llindar a l'adquisición d'una determinada conocencia. Maria Montessori describir asina:
  • el periodu sensible del llinguaxe, qu'asitia aproximao ente los 2 meses y los 6 años, **

el periodu sensible de la coordinación de movimientos (± dende los 18 meses hasta los 4 años), ** el periodu sensible del orde (± dende la nacencia hasta los 6 años), ** el periodu sensible del aguzamientu de los sentíos (± dende los 18 meses hasta los 5 años), ** el periodu sensible del comportamientu social (± dende los 2 años y mediu hasta los 6 años), ** el periodu sensible de los pequeños oxetos (un periodu bien curtiu nel intre del segundu añu).

• L'autonomía de los neños: una manera de motivar a los neños y espertar les sos ganes d'aprender resumir na fórmula de Maria Montessori: «Ayudar a faelo solo». El material asitiar al altor del neñu por que pueda tomalo y guardalo él solo. L'adultu namái intervién cuando'l neñu píde-y ayuda. D'esta miente, favorezse l'autonomía dende los primeros años.

• L'ambiente preparao: Referir a un ambiente que s'entamó curioso pal neñu, diseñáu pa fomentar un meyor aprendizaxe y crecedera. Nél desenvuélvense los aspeutos sociales, emocionales ya intelectuales y respuenden a la necesidaes d'orde y seguridá. El diseñu d'estos ambientes basar nos principios de guapura y orde. Son espacios lluminosos y templaos, qu'inclúin llinguaxe, plantes, arte, música y llibros. El material didáctico específicu de vida práutica, vida sensorial, llinguaxe y matemátiques constitúi un elementu esencial del ambiente preparao.

• El papel del adultu: El papel del adultu na Filosofía Montessori ye emponer al neñu, da-y a conocer un ambiente bono y cómodo. Ser un observador, tar en continuu aprendizaxe y desenvolvimientu personal. El verdaderu educador ta al serviciu del neñu educando y tien de cultivar nél la humildá, la responsabilidá y l'amor.
• La autoeducación: consíguese creando un ambiente llibre, unos materiales autu correxibles que los neños puedan identificar los sos errores y aprender d'ellos, teniendo en cuenta los sentíos, una y bones estos traviesen distintos periodos sensitivos.
• L'ayuda de padres: Montessori promueve que'l neñu al tener una dulda consulte primeru a los sos padres, depués a un compañeru de mayor edá, depués un llibru y sinón entós allegue al adultu. D'esta manera'l neñu gana independencia y munches vegaes llogren resolver el so problema ensin allegar al adultu, ganando asina independencia.

Obres

• La casa de los neños (1907)
• El métodu de la pedagoxía Montessori (1909).
• Antropoloxía pedagóxica (1913)
• El manual personal de la Dra. Montessori (1914).
• Manual práuticu del métodu Montessori Idees xenerales sobre'l métodu (1915)
• Métodu avanzáu Montessori (2 vols., 1917)
• El neñu na Ilesia (1929)
• La misa esplicada a los neños (1932)
• Educación y paz (1934).
• El secretu de la infancia (1936)
• Idees xenerales sobre'l mio métodu (1948, editorial Losada, Buenos Aires)

Ver tamién

• Métodu Montessori
• Escuela Nueva
• Educación primaria
• Ramón Rubio
• Caligrafía occidental
• Caligrafía infantil
• Escritura
• Lectoescritura inicial

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Maria Montessori.
• Wikiquote tien frases célebres suyes o que faen referencia a Maria Montessori.
• Índiz Internacional Montessori d'Escueles, docentes, materiales, métodu, entrenamientu, preescuelas
• Maria Montessori. Biografía n'inglés.
• y-text de El Métodu Montessori por Maria Montessori
• Asociación Montessori Internacional
• Evaluando'l Métodu Montessori d'Educación -- estudiu nel journal Science Archiváu 2007-01-01 en Wayback Machine (n'inglés).
• Llibros de María Montessori
• Notes de dalgunos de los sos llibros (n'inglés).
• la película biográfica
• Centenariu del Movimientu Montessori
• Clanmore Montessori, Maria Montessori in India. Dr. Robert Gardner
• Clanmore Montessori, The Maria Montessori No One Knows. Dr. Robert Gardner.
• "Vimos yá munches obres d'homes y muyeres; agora trátase de la obra del neñu" Archiváu 2016-08-11 en Wayback Machine
• Quién foi María Montessori
• Película sobre la vida de María Montessori
• ¿Ta Montessori obsoleta güei?: A la busca del Montessori posible

• Datos: Q131117
• Multimedia: Maria Montessori
• Cites famoses: Maria Montessori