Melanocorypha calandra
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu. La Melanocorypha calandra ye una especie d'ave passeriforme de la familia de los aláudidos.
Melanocorypha calandra | ||
---|---|---|
Estáu de caltenimientu | ||
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1] | ||
Clasificación científica | ||
Reinu: | Animalia | |
Filu: | Chordata | |
Clas: | Aves | |
Orde: | Passeriformes | |
Familia: | Alaudidae | |
Xéneru: | Melanocorypha | |
Especie: |
M. calandra Linnaeus,, 1766 | |
Distribución | ||
Consultes | ||
[editar datos en Wikidata] |
Carauterístiques
editarMide ente 25 y 27 centímetros y pesa unos 80 gramos. La uña del deu posterior ye allargada. Presenta'l banduyu blancu y una zona negra nel pescuezu, siendo'l plumaxe de tonos parduzos similar en dambos sexos. Ye una ave de vezos diurnos.
La denominación en castellán d'esti nome provién del griegu καλλανδρα.
Hábitat
editarLa calandria común ye especie típicamente mediterránea. Abonda n'Andalucía y en tola España cerealista. Na zona norte d'España y en Galicia yá nun añera. En Portugal algama una densidá baxa y paez más abondosa na provincia nortiza de Trás-os-Montes. Nel restu d'Europa ye escasa y n'amenorgamientu nel sureste de Francia, Cerdeña, mitad sur d'Italia, Balcanes y pel este hasta'l sur d'El Cáucasu.
Dieta
editarAliméntase d'inseutos y canesbes, por casu escarabayos, aviespes y grillos. Tamién se nutren de merucos y d'alimentos d'orixe vexetal como frutos, aprovechando con frecuencia los que topen cayíos nel terrén.
Vezos
editarLa calandria común tien una enorme facilidá p'asonsañar el cantar d'otres aves, peculiar comportamientu que-y fixo protagonista de los versos del Romance del prisioneru.
Los machos presenten una maña mayor nel cantar que les femes.
Mientres la dómina d'apareyamientu, los machos canten mientres la mayor parte del día coles mires d'atraer a les femes. Cuando una d'elles avérase, suelen executar una danza nupcial, entamando amodo coles ales en posición oblicua y la cola bien abierta al a la vegada que canten y van alzándose y baxando.
Constrúin los sos niales acovecíos en arbustos pequeños o en campos de ceberes y aisllaos emplegando cañes y campera y raramente n'espacios abiertos.
Referencies
editar- ↑ BirdLife International (2012). «Melanocorypha calandra» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2013.2. Consultáu'l 17 de mayu de 2014.
Bibliografía
editar- Applebaum, Stanley (editor and translator) (2004). prisioneru%22+calandria&source=web&ots=OQKTNBDVEJ&sig=K_x_L-WwVl2QgXPDJwqPfeCcx5Y&hl=en&sa=X&oi=book_result&resnum=1&ct=result#PPA214,M1 Spanish Traditional Ballads/Romances Vieyos Españoles. Courier Dover Publications, páx. 214–215. ISBN 0-486-42694-7. Consultáu'l 21 de xunu de 2008.
- Giusti, Giuseppe (1853). Raccolta di proverbi toscani. F. Monnier, páx. 364. Consultáu'l 21 de xunu de 2008.
- Kikkawa, Jiro (2003). «Larks», Perrins, Christopher (editor): Firefly Encyclopedia of Birds. Firefly Books, páx. 578–583. ISBN 1-55297-777-3.
Enllaces esternos
editar
- Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Melanocorypha calandra.
Wikispecies tien un artículu sobre Melanocorypha calandra. |