Millie Hughes-Fulford
Millie Elizabeth Hughes-Fulford (21 d'avientu de 1945, Mineral Wells – 2 de febreru de 2021, San Francisco)[3] foi una investigadora médica, bióloga molecular y astronauta d'Estaos Xuníos de la NASA que voló a bordu d'una misión del tresbordador espacial Columbia como especialista en carga útil en 1991.
Millie Hughes-Fulford | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu | Mineral Wells, 21 d'avientu de 1945 |
| Nacionalidá |
 Estaos Xuníos |
| Llingua materna | inglés |
| Muerte | San Francisco[1], 2 de febreru de 2021[2] (75 años) |
| Estudios | |
| Estudios |
Universidad Estatal Tarleton (es)  1968) bachiller de ciencies Texas Woman's University 1972) Philosophiæ doctor |
| Llingües falaes | inglés |
| Oficiu | astronauta, química |
| Astronauta | |
| Misiones |
STS-40 (en) |
| Insinies de misión |
 |
| Tiempu nel espaciu | 13 094 minutos |
 | |
Biografía
editarHughes-Fulford nació en Mineral Wells, Texas, y graduóse na Escuela Secundaria Mineral Wells en 1962. Depués recibió un Bachelor of Science en Química y Bioloxía pola Universidá Estatal de Tarleton en 1968, y la so Ph.D. pola Universidá de la Muyer de Texas, en 1972.
Foi becaria de l'Asociación de Muyeres Universitaries d'Estaos Xuníos (Texas Woman's University, TWU) dende 1971 hasta 1972. En completando'l so doctoráu na TWU xunióse a la facultá de Southwestern Medical School de la Universidá de Texas en Dallas como becaria postdoctoral con Marvin D. Siperstein, onde la so investigación centróse na regulación del metabolismu del colesterol. Unos años más tarde, completó una Maestría en Ciencies n'Alministración Pública de la Universidá de Troy.[4]
Contribuyó con más de 120 artículos y resumes sobre la regulación de la crecedera ósea y del cáncer. De magar, foi nomada Emplegada Federal del Añu na Rexón Occidental en 1985, y la International Zontian en 1992 y muyer del añu nel condáu de Marin en 1994. Foi una de les principales componentes del Cuerpu Médicu de la Reserva del Exércitu d'Estaos Xuníos hasta 1995.[4][5]
Foi miembru de l'Asociación d'Estaos Xuníos pa la Meyora de la Ciencia, la Sociedá de Ciencies Gravitacionales y Bioloxía d'Estaos Xuníos, la Sociedá d'Investigación Ósea y Mineral d'Estaos Xuníos, la Sociedá de Bioloxía Celular d'Estaos Xuníos y l'Asociación d'Esploradores Espaciales. Casó con George Fulford y tien una fía llamada Tori.[4][5]
Carrera na NASA
editar Foi escoyida como especialista en carga útil pola NASA en xineru de 1983, y voló en xunu de 1991 a bordu de la STS-40 Spacelab Life Sciences (SLS 1), la primer misión de Spacelab dedicada a estudios biomédicos. La misión SLS-1 fizo 146 órbites alredor de la Tierra y la so tripulación completó más de 18 esperimentos mientres un periodu de 9 díes, trayendo más datos médicos que cualesquier otru vuelu anterior de la NASA. La duración de la misión foi de 218 hores, 14 minutos y 20 segundos.[4]
Foi la investigadora Principal nuna serie d'esperimentos SpaceHab / Biorack, que desaminaron la regulación de la crecedera de los osteoblastos (célules ósees). Estos esperimentos volaron nel STS-76, en marzu de 1996, la STS-81 en xineru de 1997 y la STS-84 en mayu de 1997. Los estudios desaminaron les causes fundamentales de la osteoporosis qu'asocede nos astronautes mientres los vuelos espaciales. Atopó cambeos na tresducción de señal anabólica en microgravedá. Collaboró col Dr. Augusto Cogoli de Zúrich, Suiza. Un esperimentu col Dr. Cogoli perdióse nel desastre del tresbordador espacial Columbia, y otru esperimentu qu'usó teunoloxía de Affymetrix y la reaición en cadena de la polimerasa con trescripción inversa (RT-PCR) desaminó los cambeos na inducción de xenes de célules T en vuelos espaciales nuna misión espacial conxunta de la NASA / Estación Espacial Internacional de la ESA que llanzóse na Soyuz TMA-9 en 2006.
Esti estudiu (Leukin) desaminó'l mecanismu d'aición que causa l'amenorgamientu de l'activación de les célules T na microgravedá, un problema médicu que s'afayó per primer vegada nel regresu de los astronautes del Apolo. Les célules T aisllaes van activar nel vuelu espacial nel hardware Biopack; l'activación alteriada desaminóse por analís de reaición en cadena de la polimerasa con trescriptasa inversa (RTPCR) de xenes inducíos. En xineru de 2002, aprobáronse nuevos estudios de regulación xénica y tresducción de señales en vuelos espaciales pa esperimentos Shuttle / ISS que desaminen l'activación de la señal de la proteína quinasa C (PKC).[4][6]
Hughes-Fulford foi profesora nel Centru Médicu de la Universidá de California en San Francisco. Como Direutora del Llaboratoriu de Crecedera y Diferenciación Celular y Asesora Científica de la Subsecretaría d'Asuntos de Veteranos, estudió'l control de la crecedera del cáncer de próstata humanu con sovenciones VA y la regulación de l'activación ósea y linfocitaria con sovenciones de la NASA.[4]
Referencies
editar- ↑ URL de la referencia: http://www.collectspace.com/news/news-020421a-millie-hughes-fulford-payload-specialist-obituary.html.
- ↑ «Millie Hughes-Fulford, first female payload specialist in space, dies» (inglés).
- ↑ Becker, Joachim. «Astronaut Biography: Millie Hughes-Fulford». Consultáu'l 19 de febreru de 2018.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 «Payload Specialist Astronaut Bio: Millie Hughes-Fulford (03/2014)». Consultáu'l 19 de febreru de 2018.
- ↑ 5,0 5,1 Cavallaro, Umberto (2017). Women Spacefarers (n'inglés). Springer, Cham, páx. 126–130. ISBN 9783319340470. Consultáu'l 19 de febreru de 2018.
- ↑ «Hughes-Fulford Laboratory». Consultáu'l 19 de febreru de 2018.
Enllaces esternos
editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Millie Hughes-Fulford.
Datos: Q446243- Multimedia: Millie Hughes-Fulford
