Muscicapa striata

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como ^NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu. El mosqueru (Muscicapa striata) ye una especie d'ave paseriforme de la familia Muscicapidae. Ye de pequeñu tamañu, con un llargor de 13,5 a 15 cm.

Muscicapa striata mosqueru
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (IUCN 3.1)
Clasificación científica
Reinu:	Animalia
Filu:	Chordata
Clas:	Aves
Orde:	Passeriformes
Familia:	Muscicapidae
Xéneru:	Muscicapa
Especie:	M. striata (Pallas, 1764)
Distribución
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Hábitat

El papamoscas busca zones arbolaes onde los árboles preséntense pocu mestos y con espacios ente les sos cañes. Tamién en zones urbanes, campu abierto, güertos, cultivos, xardinos, etc. L'hábitat difier d'una a otra rexón d'Europa.

Dieta

El papamoscas gris aliméntase d'inseutos volantes, principalmente dípterus y himenópteros pero tamién lepidópteros, coleópteros...,etc. Tien una téunica de caza bien particular, atrapando a los inseutos al vuelu dende una caña qu'apodere'l so territoriu a la que volverá tres consiguir la presa, esto ye, realizando vuelos curtios. Los inseutos son cazaos nes cercaníes inmediates a los árboles, lo qu'esplica la necesidá de tener cañes esteriores llibres de fueyes sobre'l so territoriu. Frecuentemente caza dende un alambre del tendíu llétricu, una cuerda, una alambrada, un poste o un valláu. Más raramente, puede inxerir bayes de sabugu o otros arbustos.

Reproducción

Pitucu de papamoscas gris.

Cuculus canorus canorus + Muscicapa striata

La nidificación ye efectuada dende finales de mayu a finales de xunetu, dacuando hasta n'agostu pa les últimes niaraes. El nial, ta fechu de tarmos y raicillas seques y ye construyíu nos cuévanos de los árboles o más raramente en dalgún cuévanu mural, tando asitiáu a un altor bien variable. L'abertura del cuévanu tien de ser bastante ancha, lo qu'esplica que de cutiu les niaraes sían destruyíes por córvidos o royedores. Frecuentemente efectúen dos niaraes. El territoriu puede ser bien llindáu: de 0,2 a 1 ha.

Distribución

• A nivel mundial. Presenta una distribución euroturquestana, anque toma toa Europa, dende'l norte d'Escandinavia hasta'l mediterraneu, incluyendo les grandes islles y el norte d'África, incluyíu Mongolia (pel este) y parte del Himalaya. La mayor parte de la población europea d'esta especie alcuéntrase en Suecia, Finlandia, Rusia y Bielorrusia.
• En España, constitúi una especie nidificante que ta presente en toles Comunidaes Autónomes peninsulares, según en Baleares.

Migración

Migratoriu transahariano. L'alimentación del papamoscas gris, convertir nun ave necesariamente migratoriu. Dexen Europa a partir d'agostu hasta mediaos d'ochobre pa establecese mientres l'iviernu n'África tropical, tantu en sabanes como en montes tropicales. La vuelta primaveral efectuar a principios de mayu. Los secaños de les últimes décades en Sahel y la desertización creciente provoca una mortalidá bien alzada nestes aves mientres les migraciones.

Población

Les poblaciones de papamoscas gris tán en decadencia casi en tola so área de distribución. Les causes d'esta decadencia nun son del tou conocíes, cabiendo suponer qu'ente elles s'atopen los secaños estremos de Sahel (seques n'África), los branos fríu y húmedu nes sos árees de reproducción, la desapaición nel paisaxe d'elementos tales como les sebes o vergeles, según l'empléu de plaguicidas nes güertes, son unes causes bien probables. El caltenimientu de los vieyos vergeles ye pos una de les midíes de caltenimientu favorables pa la especie. Tamién faen esmornia nes poblaciones d'esta especie la caza illegal realizada por pajareros.

Bibliografía

• SHARROCK, J. (edit.). (The atlas of breeding birds in Britain and Ireland. T & AD Poyser. Calton (1976).

• HERRERA, C. Evolución estacional de les comunidaes de paseriformes en dos encinares d'Andalucía occidental. Ardeola (1980).

• POTTI, J. Les comunidaes d'aves del Macizu de Ayllón. Tesis doct. Univ. Compl. Madrid (1985).

• CARNERU, J. & S. PERIS. Atles ornitolóxicu de la provincia de Salamanca. Diputación. Salamanca (1988).

• TUCKER, G.M. & M.F. HEATH (eds.). Birds in Europe: their conservation status. BirLife Intern. Cambridge (1994).

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Mosqueru.

• Ficha de la especie (PDF), por Javier Blasco-Zumeta

• Datos: Q26607
• Multimedia: Muscicapa striata
• Especies: Muscicapa striata