Naomi Oreskes (25 de payares de 1958Nueva York) ye una historiadora de la ciencia d'Estaos Xuníos.[13] Convertir en profesora d'Historia de la Ciencia y profesora acomuñada de Ciencies de la Tierra y Planetaries de la Universidá de Harvard en 2013, tres 15 años como profesora d'Historia y Estudios de la Ciencia na Universidá de California en San Diego.[14] Trabayó n'estudios de xeofísica, asuntos ambientales como'l calentamientu global, y en historia de la ciencia. En 2010, Oreskes publicó en collaboración Merchants of doubt, onde identifica paralelismos ente l'alderique sobre'l cambéu climáticu y otros discutinios públicos anteriores.[15]

Naomi Oreskes
Vida
Nacimientu Nueva York25 de payares de 1958[1] (65 años)
Nacionalidá Bandera de Estaos Xuníos d'América Estaos Xuníos
Residencia Estaos Xuníos
Familia
Padre Irwin Oreskes
Madre Susan Oreskes
Hermanos/es
Estudios
Estudios Universidá Stanford 1990) Philosophiæ doctor
Imperial College London 1981)
Stuyvesant High School (es) Traducir
Nivel d'estudios Philosophiæ doctor
Llingües falaes inglés[2]
Oficiu historiadora de la ciencia, profesora universitaria, xeofísicacientífica de la Tierra
Llugares de trabayu Universidá de Harvard
Emplegadores Dartmouth College  (1990 –  1996)
Universidá de Nueva York  (1996 –  1998)
Universidá de California en San Diego  (1998 –  2013)
Universidá de Harvard  (2013 –
Trabayos destacaos Merchants of Doubt (es) Traducir
Naomi Oreskes: ¿Por qué debemos confiar en los científicos? (es) Traducir
The Michael Shermer Show - 173. Naomi Oreskes — Why Trust Science? (en) Traducir
Premios
Miembru de Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos
IMDb nm3093182
histsci.fas.harvard.edu…
Cambiar los datos en Wikidata

Oríxenes

editar

Oreskes ye fía de Susan Eileen (Nagin), profesora d'enseñanza media, y de Irwin Oreskes, profesor universitariu.[16][17][18]Llogró en 1981 el so grau en Ciencies, nel campu de la xeoloxía económica, na Royal School of Mines (Real Escuela de Mines) del Imperial College, de Londres en 1981, y trabayó a partir de 1984 na Universidá Stanford como ayudante d'investigación nel Departamentu de Xeoloxía, y como profesor ayudante nos departamentos de Xeoloxía, Filosofía y Ciencies de la Tierra Aplicaes. Ellí mesmu doctoróse en xeoloxía y historia de la ciencia en 1990. La National Science Foundation, institución que distribúi fondos públicos d'investigación n'Estaos Xuníos, dio-y en 1994 unu de los sos premios pa mozos investigadores.

Trabayó como asesora pa l'Axencia de Proteición Ambiental y l'Academia Nacional de Ciencies d'Estaos Xuníos, y tamién enseñó nes universidaes de Dartmouth, Harvard y la Nueva York (NYU). Ye l'autora o coautora d'un ciertu númberu d'ensayos ya informes téunicos en xeoloxía económica y historia de la ciencia[19] lo mesmo que de dellos llibros.

Oreskes foi decana del Sixth College de la Universidá de California en San Diego.

Métodología científica y validación de modelos

editar

Oreskes investigó sobre metodoloxía científica, sobremanera nel campu de la validación de modelos en Ciencies de la Tierra.[20]

En 1999 participó como asesora nos trabayos del Nuclear Waste Technical Review Board (Comisión Téunica sobre Residuos Nucleares) d'EE.XX. en trabayos empobinaos a desenvolver una estratexa de seguridá pal campusantu nuclear de Yucca Mountain, ocupándose sobremanera de la validación de los modelos predictivos.[21]

Más allá de la torre de marfil

editar

Oreskes escribió un ensayu tituláu "Más allá de la torre de marfil: el consensu científicu sobre camudo climáticu" nel númberu del 3 d'avientu de 2004 de la revista Science.[22] [23] [24] Nél realiza un analís de «los 928 resumes de trabayos publicaos en revistes científiques, con revisión por pares, ente 1993 y 2003, atopaos na base del ISI cola clave ''climate change''».[22] La pretensión del analís yera poner a prueba la hipótesis de que na redaición de los sos informes organismos como'l Intergovernmental Panel on Climate Change, l'American Association for the Advancement of Science, editora de Science, y la National Academy of Sciences despreciábase o minusvaloraba les llexítimes opiniones científiques disidentes sobre'l cambéu climáticu antropogénico. La resultancia foi que'l 75% de los trabayos d'investigación sofitaben esplícita o implícitamente el consensu científicu, que'l calentamientu ye real y debíu sobremanera a l'acción humana, y que nengunu disentía d'él. L'ensayu atraxo l'atención del públicu en tol mundu, y foi citáu llargamente, por casu por Al Gore na película Una verdá incómoda (An inconvenient truth).

En 2007, Oreskes amplió'l so analís, esplicando qu'aprosimao'l 20% de los resumes sofitaben explícitamente el consensu sobre'l cambéu climáticu, esto ye, que: «el clima de la Tierra ta siendo afeutada poles actividaes humanes». Amás, el 55% de los resumes sofitaben "implícitamente" el consensu participando n'investigaciones empobinaes a carauterizar l'impautu actual o futuru del cambéu climáticu (50% de los resumes) o a apangar los cambeos predichos (5%). El 25% restante investigaba'l pasáu climáticu (10%) o les téuniques pa evalualo (15%); Oreskes consideró qu'éstos nun cabía calificalos como favorables o contrarios al consensu científicu sobre camudo climáticu.[25]

Vendedores de dulda

editar

Merchants of doubt (Vendedores de dulda) ye un llibru publicáu en 2010 por Naomi Oreskes y l'historiador de la NASA Erik M. Conway.[26] Oreskes y Conway, dambos historiadores de la ciencia, repararon notables paralelismos ente l'alderique sobre'l cambéu climáticu y discutinios más antiguos, como les de los efecto nocivos del tabacu sobre la salú, l'agua acedo, o'l furacu de la capa d'ozonu. Argumenten que la estratexa escoyida polos que s'oponen a que se tomen midíes ye siempres estender la dulda y el tracamundiu sobre lo que la ciencia diz al respeutu.[15] Repararon que Fred Seitz, Fred Singer, y dellos otros científicos acreditaos, xunieron les sos fuercies en tolos casos a los think tank económicos y conservadores, y a les grandes empreses privaes, na xera de desacreditar el consensu científicu sobre éstos y otres temes d'interés públicu.[27]

El George C. Marshall Institute, eslleíu en 2015, amosóse críticu col llibru, que sicasí foi recibíu con entusiasmu pola mayoría de les sos reseñadores.[28] Unu d'éstos señaló que la investigación en que se basen les conclusiones del llibru ye refecha y bien documentada, considerándolo unu de los llibros más importantes del añu 2010. Otru señalar como'l meyor llibru de tema científica del añu.[29]

En 2015 producióse una película inspirada nel llibru y col so mesmu títulu.[30]

Bibliografía

editar

Llibros publicaos

  • The rejection of continental rrift: Theory and method in american Earth Science, Oxford University Press, 1999, ISBN 0-19-511733-6
  • Plate Tectonics: An insider's history of the modern theory of the Earth, editáu con Homer Le Grand, Westview Press, 2003, ISBN 0-8133-4132-9
  • Oreskes, Naomi y James R. Fleming, eds., 2000, Perspectives on geophysics, númberu especial de Studies in the History and Philosophy of Modern Physics, 31B.
  • Merchants of Doubt: How a Handful of Scientists Obscured the Truth on Issues from Tobacco Smoke to Global Warming, Naomi Oreskes and Erik M. Conway, Bloomsbury Press, 2010
  • Naomi Oreskes and Erik M. Conway, The collapse of western civilization: A view from thefuture, Columbia University Press, 2014.
  • Pope Francis, introduction by Naomi Oreskes, Encyclical on Climate Change and Inequality: On Care for Our Common Home (Brooklyn, NY: Melville House, 2015) ISBN 978-1-612-19528-5

Referencies

editar
  1. Afirmao en: Internet Speculative Fiction Database. Identificador ISFDB de autor: 204142. Apaez como: Naomi Oreskes. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
  2. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  3. URL de la referencia: https://www.segweb.org/SEG/Membership/Medals_and_Awards/SEG/_Membership/_Medals_and_Awards/Waldemar_Lindgren_Award.aspx.
  4. URL de la referencia: https://hssonline.org/page/rossiter.
  5. URL de la referencia: https://centerforinquiry.org/news/meet-the-new-fellows-of-the-committee-for-skeptical-inquiry/.
  6. URL de la referencia: https://www.agu.org/honor-and-recognize/honors/union-awards/ambassador-award.
  7. URL de la referencia: https://www.climateone.org/about/stephen-h-schneider-award.
  8. URL de la referencia: https://ethz.ch/de/die-eth-zuerich/portraet/auszeichnungen/ehrenraete-und-ehrendoktoren.html. Data de consulta: 11 payares 2022.
  9. Afirmao en: Guggenheim Fellows database. Identificador Beca Guggenheim: naomi-oreskes. Llingua de la obra o nome: inglés.
  10. URL de la referencia: https://community.geosociety.org/histphildiv/awards/rabbitt. Data de consulta: 1r xunetu 2021.
  11. URL de la referencia: https://sciences.ulb.be/portraits/scientific-woman-of-the-week-naomi-oreskes.
  12. URL de la referencia: https://www.amacad.org/multimedia/pdfs/publications/bookofmembers/ChapterO.pdf.
  13. Oreskes, Naomi lccn.loc.gov. Consultáu'l 10 de mayu de 2014.
  14. «People: Naomi Oreskes». Harvard University. Consultáu'l 2 de payares de 2013.
  15. 15,0 15,1 Some sceptics make it a habit to be wrong. The Australian. 20 de payares de 2010. http://www.theaustralian.com.au/national-affairs/some-sceptics-make-it-a-habit-to-be-wrong/story-fn59niix-1225956414538. Consultáu'l 14 de marzu de 2012. 
  16. http://phys.org/news/2013-03-oreskes-professor-nyc-hunter-college.html
  17. http://www.nytimes.com/1986/09/29/style/naomi-oreskes-is-wed-to-dr-kenneth-belitz.html
  18. (2004) Who's who in the West: A Biographical Dictionary of Noteworthy Men and Women. A.N. Marquis Company,. ISBN 083790935X. Consultáu'l 19 d'abril de 2015.
  19. «Publications». UCSD. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-02-04. Consultáu'l 14 de marzu de 2012.
  20. «Verification, validation, and confirmation of numerical models in the earth sciences». Science 263 (5147):  páxs. 641–646. 1994. doi:10.1126/science.263.5147.641. ISSN 0036-8075. http://courses.washington.edu/ess408/OreskesetalModels.pdf. Consultáu'l 8 d'abril de 2016. 
  21. US Nuclear Waste Technical Review Board (14 de setiembre de 1999). «Developing a repository safety strategy with special attention to model validation». Archiváu dende l'orixinal, el 2013-05-01. Consultáu'l 23 de marzu de 2012.
  22. 22,0 22,1 Oreskes, Naomi (3 d'avientu de 2004). «Beyond the Ivory Tower: The Scientific Consensus on Climate Change». Science 306 (5702):  páxs. 1686. doi:10.1126/science.1103618. PMID 15576594. http://www.sciencemag.org/cgi/content/full/306/5702/1686. Consultáu'l 14 de marzu de 2012. 
  23. Oreskes, Naomi (21 de xineru de 2005). «Beyond the Ivory Tower, The Scientific Consensus on Climate Change (including corrections)». Science 306:  páxs. 1686. doi:10.1126/science.1103618. PMID 15576594. http://www.sciencemag.org/cgi/reprint/306/5702/1686.pdf. Consultáu'l 14 de marzu de 2012. 
  24. «Exchange of letters to Science». Science 308:  páxs. 952–954. 13 de mayu de 2005. doi:10.1126/science.308.5724.952. http://sciencepolicy.colorado.edu/admin/publication_files/resource-1761-2005.32.pdf#search=%22%22Consensus%20About%20Climate%20Change%3F%22%20oreskes%22. Consultáu'l 14 de marzu de 2012. 
  25. Oreskes, Naomi (2007). «The scientific consensus on climate change: How do we know we're not wrong?», Climate Change (PDF), MIT Press. ISBN 0-262-04241-X.
  26. Oreskes, Naomi; Conway, Erik M. (2010) Merchants of doubt : how a handful of scientists obscured the truth on issues from tobacco smoke to global warming. New York: Bloomsbury Press. ISBN 978-1596916104.
  27. Mercaderes de Dulda, Bloomsbury Prensa, p. 6.
  28. Christian Rohr, Die Machiavellis der Wissenschaft. Das Netzwerk des Leugnens. In: Physik in unserer Zeit 46, Issue 2, 2015, p. 100, doi 10.1002/piuz.201590021.
  29. Merchants of Doubt by Naomi Oreskes and Erik M. Conway. The Guardian. 8 d'agostu de 2010. http://www.guardian.co.uk/books/2010/aug/08/merchants-of-doubt-oreskes-conway. Consultáu'l 14 de marzu de 2012. 
  30. «The film that reveals how American ‘experts' discredit climate scientists». The Guardian (15 de marzu de 2015).