Netta rufina

especie de páxaru

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu. El coríu bermeyu[1] (Netta rufina) ye una especie d'ave anseriforme de la familia Anatidae mesma d'Eurasia y el norte d'África.[2] Nun se reconocen subespecies.[2]

Netta rufina
coríu bermeyu
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Anseriformes
Familia: Anatidae
Subfamilia: Anatinae
Xéneru: Netta
Especie: N. rufina
(Pallas, 1773)
Distribución
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Descripción

editar
 
Fema.
 
Machu en plumaxe reproductivu.

Ye una de les anátidas más vivamente coloriaes d'Europa. Destaca pel so gran cabeza redonda.[3] Mide ente 45 y 54 cm de llargu y ente 85 y 92 cm de valumbu, y suel pesar ente 800 y 1500 g. El machu ye inconfundible cola so prominente cabeza de color castañu anaranxáu y el so picu coloráu. El so pescuezu y la mayor parte del so cuerpu son negros, quitando una gran mancha blanca qu'ocupa la parte central del so lladral, y el llombu que ye pardu abuxada como les coberteres de les sos ales. Presenta una gran franxa blanca que toma toles plumes de vuelu de les sos ales, y el cantu anterior y la parte inferior de les sos ales, amás de la punta de la so cola, tamién son blancos. L'iris de los sos güeyos ye coloráu. La fema ye de tonos pardos escamplaes, daqué más escuros nes partes cimeres. Les sos mexelles ablancazaes oldeen col pileu pardu. El picu de la fema ye coritu cola punta anaranxada y los sos güeyos castaños. El machu en plumaxe d'eclís ye similar a la fema anque más escuru, y sigue teniendo'l picu acoloratáu.

L'únicu coríu con un patrón de plumaxe paecíu al del machu nel so área de distribución ye'l porrón común, pero ésti tien les ales y llombu ablancazaes na so totalidá, y el so banduyu ye blancu non solo'l lladral. Amás anque tienen la cabeza y los güeyos d'un color similar, la cabeza del porrón ye de forma triangular y el so picu ye negru y gris, non coloráu.

Taxonomía y etimoloxía

editar

El coríu bermeyu foi descritu científicamente pol zoólogu alemán Peter Simon Pallas en 1773,[4] col nome de Anas rufina, qu'en llatín significa «coríu pelirroxu», en referencia al color de la cabeza del machu. Darréu foi treslladáu al xéneru Netta, creáu por Johann Jakob Kaup en 1829.[4] Ye una especie monotípica, esto ye, nun se reconocen subespecies estremaes.[5]

La etimoloxía del nome del so xéneru ye simple, Netta ye la pallabra del griegu antiguu que significa «patu». El so nome específicu rufina procede del términu llatín rufus, que significa «pelirroxu», col agregu de la partícula feminizadora -ina (yá que tanto anas como netta son femeninos).

 
Machu camudando escontra'l plumaxe d'eclís.

Distribución y hábitat

editar

Cría en llagos y llagunes de llatitúes templaes d'Europa y Asia occidental y central. La mayoría de les sos poblaciones son migratories. Pasa l'iviernu nel sur d'Europa y Asia y el norte d'África. Mientres la migración y el so periodu de invernante tamién puede atopase n'estuarios, deltes, marismas y otros hábitats costeros.

Comportamientu

editar
 
Fema alimentándose xunto coles sos críes.

Aliméntase principalmente de plantes acuátiques, incluyíes los sos raigaños y granes, anque complementa la so dieta con invertebraos como moluscos y pequeños anfibios y peces.[6]

 
Netta rufina

La dómina de cría tien llugar ente abril y agostu.[3] Constrúi'l so nial nel suelu xunto a la vera o sobre balses de vexetación flotante. Guara mientres unos 26 a 28 díes una puesta d'ente 6 y 12 güevos de color verde claru. Mientres la fema guara y curia de la prole los machos camuden por completu'l so plumaxe perdiendo la capacidá de vuelu mientres un mes,[6] un periodu denomináu mancada, que pasen escondíos ente la vexetación palustre la mayor parte del tiempu. Les femes realicen la muda un mes dempués,[6] cuando les sos críes tán emplumando.

Referencies

editar
  1. URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.
  2. 2,0 2,1 Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan y C. L. Wood.. «The Clements checklist of birds of the world: Version 6.6». Consultáu'l 8 de xineru de 2012.
  3. 3,0 3,1 Dierschke, V. (2008). Aves d'Europa (en castellanu). Barcelona, España: Ediciones Omega, páx. 256. ISBN 978-84-282-1476-6.
  4. 4,0 4,1 Peterson, A. P. Zoonomen. Zoological Nomenclature Resource - Anseriformes
  5. Frank Gill y David Donsker. Screamers, ducks, geese & swans. IOC World Bird List versión 5.1.
  6. 6,0 6,1 6,2 Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes UICN

Enllaces esternos

editar