Ni2 Canis Majoris o Nu2 Canis Majoris2 CMa / 7 Canis Majoris / 7 CMa)[11] ye una estrella na constelación del Can Mayor de magnitú aparente +4,53. Ensin nome propiu habitual, en astronomía china ye conocida como ?雞 (Yějī), que'l so significáu ye'l Gallu Selvaxe», yá que marca'l asterismu del mesmu nome.[12] Comparte la denominación de Bayer «Ni» con ν1 Canis Majoris y ν³ Canis Majoris, magar nun esiste rellación física ente elles; ente que Ni2 Canis Majoris alcuéntrase a 65 años lluz del Sistema Solar, les otres dos estrelles tán considerablemente más alloñaes.

Ficha d'oxetu celesteNi2 Canis Majoris
estrella[1], near-IR source (en) Traducir[1] y UV-emission source (en) Traducir[1]
Datos d'observación
Ascensión reuta (α) 99,17099032848 °[2]
Declinación (δ) −19,255880403516 °[2]
Distancia a la Tierra 20,4712 pc
Magnitú aparente (V) 3,91 (banda V)
Magnitú absoluta −0,05
Constelación Canis Maior
Velocidá de rotación 1,97 km/s[4]
Velocidá radial 2,57 km/s[4]
Parallax 48,849 mas[2]
Argumento del periastru 226,6 °[5]
Carauterístiques físiques
Radiu 5,3193636 Radius solars [6]
Diámetru 6 820 000 km [7]
Masa 1,52 M☉[8]
Gravedá superficial 1380 cm/s²[9]
Tipu espectral K0III[10]
Carauterístiques orbitales
Periodu orbital 988,9 d[5]
Semiexe mayor (a) 2,143 AU[5]
Escentricidá orbital (e) 0,046[5]
Otros nomes
Cambiar los datos en Wikidata

Coordenaes: Sky map 6h 36m 41.038s, -19° 15 21.169

Carauterístiques

editar

Enantes catalogada como xigante naranxa,[13] güei considérase a Ni2 Canis Majoris una subxigante de tipu espectral K1IV.[11] Tien una temperatura efectivo d'aproximao 4750 K y una metalicidá más elevada que la del Sol ([Fe/H] = +0,18).[14] Tocantes al so tamañu, el so diámetru calculáu a partir del so metalicidá, temperatura efectivo y magnitú absoluta— ye 5,1 vegaes más grande que'l del Sol;[14] la midida direuta del so diámetru angular considerando'l escurecimientu de llimbu, 2,44 milisegundos d'arcu,[15] conduz a un tamañu daqué mayor de 6,8 diámetros solares.

Ni2 Canis Majoris rota amodo, con una velocidá de rotación proyeutada de 1,15 km/s.[16] Tien una masa averada de 1,3 mases solares y la so edá envalórase en 4170 ± 1320 millones d'años.[14]

Sistema planetariu

editar

En 2011 anuncióse'l descubrimientu d'un planeta estrasolar n'órbita alredor de Ni2 Canis Majoris. Denomináu 7 Canis Majoris b, ye un planeta xigante que'l so periodu orbital ye de 763 ± 17 díes (2,1 años). Tien una masa mínimo equivalente a 2,6 vegaes la masa de Xúpiter.[17][18]

Acompañante
(N'orde dende la estrella)
Masa
(MJ)
Periodu orbital
(díes)
Semiexe mayor
(UA)
Escentricidá
7 Canis Majoris b > 2,6 ± 0,6 763 ± 17 1,9 ± 0,1 0,14 ± 0,06

Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 1,2 Afirmao en: SIMBAD.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Afirmao en: Gaia EDR3. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 3 avientu 2020.
  3. Afirmao en: Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 2002.
  4. 4,0 4,1 Pablo Mauas (26 xineru 2015). «Stellar parameters and chemical abundances of 223 evolved stars with and without planets» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics. doi:10.1051/0004-6361/201424474. 
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 Sabine Reffert (payares 2019). «Precise radial velocities of giant stars». Astronomy and Astrophysics:  páxs. A136. doi:10.1051/0004-6361/201936464. 
  6. Afirmao en: Gaia DR2. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 25 abril 2018.
  7. «Age consistency between exoplanet hosts and field stars» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics. 8 avientu 2015. doi:10.1051/0004-6361/201527297. 
  8. John A. Johnson (2 avientu 2011). «The Pan-Pacific Planet Search. I. A giant planet orbiting 7 CMa» (n'inglés). The Astrophysical Journal (2):  páxs. 184. doi:10.1088/0004-637X/743/2/184. 
  9. Luca Casagrande (24 xunu 2016). «The Pan-Pacific Planet Search. V. Fundamental parameters for 164 evolved stars» (n'inglés). The Astronomical Journal (1). doi:10.3847/0004-6256/152/1/19. 
  10. «Application of convolutional neural networks for stellar spectral classification». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society (2):  páxs. 2280-2300. xineru 2020. doi:10.1093/MNRAS/STZ3100. 
  11. 11,0 11,1 Nu2 Canis Majoris (SIMBAD)
  12. «AEEA (Activities of Exhibition and Education in Astronomy) 天文教育資訊網 2006 年 7 月 16 日». Archiváu dende l'orixinal, el 2011-08-22.
  13. Nu2 Canis Majoris Archiváu 2016-03-05 en Wayback Machine (The Bright Star Catalogue)
  14. 14,0 14,1 14,2 da Silva, L.; Girardi, L.; Pasquini, L.; Setiawan, J.; von der Lühe, O.; de Medeiros, J. R.; Hatzes, A.; Döllinger, M. P.; Weiss, A. (2007). «Basic physical parameters of a selected sample of evolved stars». Astronomy and Astrophysics 458 (2). páxs. 609-623. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2006A%26A...458..609D&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  15. Richichi, A.; Percheron, I.; Khristoforova, M. (2005). «CHARM2: An updated Catalog of High Angular Resolution Measurements». Astronomy and Astrophysics 431 (4). páxs. 773-777 (Tabla consultada en CDS). http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2005A%26A...431..773R&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  16. Hekker, S.; Meléndez, J. (2007). «Precise radial velocities of giant stars. III. Spectroscopic stellar parameters». Astronomy and Astrophysics 475 (3). páxs. 1003-1009. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2007A%26A...475.1003H&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  17. Wittenmyer, R. A.; Endl, M.; Wang, L.; Johnson, J. A.; Tinney, C. G.; O'Toole, S. J. (2011). «The Pan-Pacific Planet Search. I. A Giant Planet Orbiting 7 CMa». eprint arXiv:1111.1007. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/bib_query?arXiv:1111.1007. 
  18. 7 Canis Majoris (The Estrasolar Planets Encyclopaedia)

Coordenaes:   6h 36m 41.038s, -19° 15 21.169