Nina Morato
Stéphanie Morato (París, 2 de marzu de 1966), más conocida como Nina Morato, ye una cantante y compositora francesa, conocida pola so participación nel Festival del Cantar d'Eurovisión 1994.
Nina Morato | |
|---|---|
| Vida | |
| Nacimientu | París, 2 de marzu de 1966[1] (58 años) |
| Nacionalidá |
 Francia |
| Llingua materna | francés |
| Familia | |
| Casada con | David Christie |
| Estudios | |
| Llingües falaes | francés |
| Oficiu | actriz, cantante, compositora de cantares |
|
Participante
| |
| Xéneru artísticu | pop |
| Instrumentu musical | voz |
| Discográfica | Polydor Records |
| IMDb | nm0603154 |
 | |
Carrera
editarGrabó dellos senciellos so los seudónimos de Stéphanie y Stéphanie de Malakoff antes de llanzar el so senciellu «Mamen» (1993), el primeru sol nome de Nina Morato. Esto foi asocedíu pola publicación del so álbum d'estudiu Je suis la mieux, que recibió bien bones crítiques y valió-y el premiu a "meyor cantante femenina de pop del añu" en 1994, nos premios Victoires de la musique.[2] Nel discu Je suis la mieux participó'l músicu francés Matthieu Chédid, con quien se foi de xira.
Festival d'Eurovisión 1994
editarEn 1994, ella foi escoyida internamente pa representar a Francia nel Festival d'Eurovisión esi mesmu añu, col cantar "Je suis un vrai garçon" ("Soi un mozu de verdá"). Surdió'l discutiniu a partir de la frase "Je sais je suis son amour, mais putain, y'a des jours où c'est lourd", que podría traducise como "Yo sé que l'amu, pero maldita sía, hai díes en que ye pesáu". Dexar en claro qu'esto podría tar en contra de les regles d'Eurovisión por cuenta del so fuerte llinguaxe, pero a la fin esta llinia del cantar caltúvose.[3]
"Je suis un vrai graçon" yera un cantar ardigoso y venturero pa Eurovisión naquella dómina, pero tuvo la fortuna de presentase nel postreru puestu de los 25 países participantes. Morato, nun memorable paxellu negru - incluyendo un leotardo, una chaqueta, un sombreru de copa y botes con tacón altu - tuvo acompañada nel escenariu por Matthieu Chédid, y llogró 74 puntos y asitiáronse nel 7º llugar.[4]
Dempués d'Eurovisión
editarMorato apaeció na película La separación de 1994, xunto a Isabelle Huppert y Daniel Auteuil.[5]
El so segundu álbum d'estudiu, L'allumeuse, foi publicáu en 1996, pero tuvo poco ésitu. Foi asocedíu en 1999 pol discu Moderato, el que tuvo fuertemente influyíu por una traxedia personal na vida de Nina: la muerte de la so fía recién nacida. Ente los contribuyentes del discu Moderato puede mentase a Arthur H y Lokua Kanza y ye consideráu como'l meyor trabayu discográficu de Morato.[2]
Nos últimos años, ella tuvo de xira y apaeciendo en producciones teatrales tales como Los monólogos de la natura.
Discografía
editar- Je suis la mieux (1993)
- L'allumeuse (1996)
- Moderato (1999)
Referencies
editar- ↑ Afirmao en: Internet Movie Database. Identificador IMDb: nm0603154. Data de consulta: 22 xunetu 2016. Llingua de la obra o nome: inglés.
- ↑ 2,0 2,1 Biografía en RFI
- ↑ "Je suis un vrai garçon" en diggiloo.net
- ↑ «ESC History – 1994». Archiváu dende l'orixinal, el 2012-02-25.
- ↑ La séparation en IMDb.com
Enllaces esternos
editar- Sitiu web oficial
- Nina Morato na Internet Movie Database (n'inglés)
| Predecesor: Patrick Fiori con "Mama Corsica" |
.svg) Francia nel Festival d'Eurovisión 1994 |
Socesor: Nathalie Santamaria con "Il me donne rendez-vous" |
Datos: Q466926
Multimedia: Nina Morato
