Francia nel Festival del Cantar d'Eurovisión

Plantía:EurovisionCountries

Francia ye unu de los países que presentó un concursante a la primer edición del Festival del Cantar d'Eurovisión, en 1956. Esti concursu entamar la Unión Europea de Radiodifusión. Francia participó 60 vegaes, namái superada por Alemaña con 61 apaiciones. Francia ye unu de los países del grupu de los coloquialmente denominaos 'Big 5' (los cinco grandes) y polo tanto siempres tien el so llugar aseguráu na final del festival. Los otros componentes d'esti grupu son, amás d'Italia, Francia, España, Reinu Xuníu y Alemaña, como emisores públiques d'estos países que son miembros de la UER qu'apurren más audiencia a los eventos entamaos pola UER y contribúin más a la organización.

Nun total de 36 vegaes, Francia quedó dientro del TOP-10 na gran final y quedando última tan solo una vegada (en 2014, con 2 puntos).

Historia editar

La historia de Francia n'Eurovisión, hasta la dómina actual, fuera bien esitosa terminando 36 vegaes dientro de los diez primeros llugares y ganando el festival en 5 ocasiones, en parte por cuenta de la participación de pocos países dientro del Festival, na so mayor parte francófonos. Na tercer edición, celebrada en 1958, André Claveau ganó per primer vegada pa Francia col cantar "Dors Mon Amour" y l'añu siguiente Eurovisión foi realizáu per primer vegada en territoriu francés, nel "Palais des Festivals" en Cannes.

 
Marie Myriam última ganadora per Francia n'Eurovisión en 1977

En 1960 Francia volvió ganar el festival, esta vegada col cantar "Tom Pillibi" de Jacqueline Boyer con 32 puntos, lo qu'aseguró que'l festival tornara a Francia en 1961, de nuevu en Cannes. Francia volvió ganar en 1962 con Isabelle Aubret y "Un Premier Amour". Puesto que Francia nun tenía los recursos pa entamar el festival per tercer vegada en menos de cinco años, la organización del eventu pasó al Reinu Xuníu, entamándola la BBC en Londres.

Mientres los primeros diez años del Festival, Francia siempres terminó ente los primeros diez llugares, anque en 1966 tuvo'l so primera mal resultancia cuando Dominique Walter y "Chez Nous" terminó en 16º llugar con namái 1 puntu. Foi un resultáu ensin precedentes pa la república, pero nos años siguientes tornaron a los primeros llugares. En 1969, Francia volvió ganar con "Un Jour, Un Enfant" de Frida Boccara. Sicasí esi añu hubo un empate en primer llugar xunto con España, los Países Baxos y el Reinu Xuníu.

Na primer metá de los años setenta Francia empezó a tener males resultaos. En 1972 y 1973 el país terminó nel 11º y 15º llugar respeutivamente y en 1974 el país nun participó por cuenta de la muerte del Presidente Georges Pompidou. El cantar d'esi añu, "La vie à 25 ans" de Dani, foi retirada del Festival del Cantar d'Eurovisión, el primeru ensin la participación francesa.

En 1975 Francia tornó con otru periodu de gloria. Mientres cinco años siguíos el país terminó dientro de los primeros cuatro llugares. El puntu más altu foi en 1977, cuando Marie Myriam y el cantar "L'Oiseau Et l'Enfant" ganaron el festival per quinta ocasión. Tamién foi la última vegada que Francia ganó.

Radiodiffusion-Télévision Française (RTF) (dende 1956 hasta 1964), ORTF (Office de Radiodiffusion et Télévision Française) (dende 1965 hasta 1974) y TF1 (dende 1975 hasta 1981) fueron les radiodifusoras que participaron nel Festival del Cantar d'Eurovisión dende 1956 hasta 1981. TF1 entamaba tanto la final nacional pa escoyer al participante francés, como la presentación final pal Festival. A pesar de les bones resultaos, en 1982 TF1 tornó participar nel Festival del Cantar d'Eurovisión (xunto con Italia y Grecia) yá que, según la cadena, el festival yera percibíu como anticuáu y el país nun quería quedase ende. Esta foi la segunda ocasión que Francia nun asistía.

Error de Lua en Módulu:Mapa_de_llocalización na llinia 393: Minutes were provided for longitude without degrees also being provided.

Esta ausencia namái duró un añu yá que, por cuenta de la reacción pública, la segunda cadena pública entós daquella, Antenne 2 (más tarde renombrada France 2) participaría per Francia a partir de 1983, entamando tantu la final nacional pa escoyer el cantar y la presentación final pal Festival. El quintu llugar de Guy Bonnet Vivre marcó un llargu periodu de bones resultaos y mientres el restu de la década y principios de los noventa, nes que'l país terminó dientro de los diez meyores.

En 1991 los franceses quedaron cerca de la victoria. Amina y "C'Est Le Dernier Qui Parle à Qui" yera una de les favorites y dempués de la ronda de votación Francia y Suecia taben empataos con 146 puntos. Sicasí agora sí esistíen regles de desempate por que namái un país fuera declaráu ganador. Al faer l'analís de los votos y cuntar cuantes vegaes recibieren 12 puntos ambos países siguíen empataos, polo que se tuvieron que cuntar les vegaes que recibieren 10 puntos. Al faer esti conteo Francia taba en desventaxa con namái 2 dieces, ente que Suecia tenía 5 y ganó la edición.

Foi hasta 1996 cuando'l periodu d'ésitu francés foi atayáu col cantar "Diwanit Bugale" de Dan Ar Braz & L'Héritage des Celtes, cantada en bretón y que namái llogró 18 puntos y el 19º llugar. El cantar de 1998, "Où aller" de Marie Line, foi'l fracasu más grande para -y país dende 1966 yá que namái llogró 3 puntos.

La canal hermana de televisión, France 3, tomó la participación de Francia dende 1999, por cuenta de qu'en esi añu France 2 tenía que tresmitir un tornéu de rugby en llugar del Festival. France 3 ye la cadena qu'anguaño tresmite'l Festival del Cantar d'Eurovisión, pero escoyía'l cantar francés de manera interna dende'l 2001 y hasta'l 2004, y a partir del 2005 remaneció la final nacional.

Anque'l cuartu llugar de 2001 y el quintu de 2002 son consideraos como ésitos, el país cayó progresivamente nes resultaos, llogrando unes males resultaos mientres 5 años consecutivos. Cola introducción de la semifinal nel 2004, France 4 (parte de France Télévisions) presenta esti eventu, ente que France 3 siguió emitiendo la final nacional y la presentación pa la final del Festival del Cantar d'Eurovisión.

A partir de 2015, la emisión de la final y el procesu de seleición de la representación francesa volvieron a France 2.

El meyor resultáu de Francia (ensin cuntar les sos victories) foi nel 1976 cuando'l país quedó segundu cola cantante francesa Catherine Ferry, con 147, siguíu por Amina que quedó en 2ᵘ llugar en 1991 magar tener los mesmos puntos que la ganadora, Suecia, con 146 puntos. Natasha Saint-Pier, recibió 142 puntos en 2001 y quedó cuarta.

Situación actual del festival editar

Dende 1996, Francia esperimentó una grave cayida en términos de resultaos nel Festival del Cantar d'Eurovisión y el país tuvo una serie de males resultaos: 18º (1996), 24º (1998), 19º (1999), 23º (2000), 18º (2003), 15º (2004), 23º (2005) y 22º (2006 & 2007), salvo esceiciones como la de Natasha Saint-Pier en 2001. Nel (2008) el cantante Sébastien Tellier consiguió pa Francia salir de los cinco últimes posiciones, magar que'l país galu ye l'únicu de los países que lleven más de trenta años nel festival que nun quedó na última posición. Francia confirmó la so participación nel 2009 nel que dempués de munchos años, un xuráu d'espertos de cada país participaba na votación final del festival, amás nesta edición decidió unviar a una de les muses de la música gala en tol mundu Patricia Kaas, qu'ocupó la 8º posición de 25. Al siguiente añu decidieron llevar al cantante, nacíu na República Democrática d'El Congu, Jessy Matador col cantar "Allez, fola, olé" onde foi bien criticada yá que s'esperaben una mala posición tres l'ameyoramientu del añu pasáu pero finalmente prestó nel Telenor Arena y asitióse na primer tabla nel puestu 12º con 82 puntos. En 2011 presentaron al nuevu tenor Amaury Vassili col cantar operísticu "Sognu", íntegramente cantada en corsu. A pesar de ser considerada como la máxima favorita pa la victoria na mayoría de cases d'apuestes, el direutu nel Esprit Arena nun convenció y asitióse nel puestu 15º. En 2012 consiguió la posición 22º. En 2013 la posición 23°. En 2014, Francia quedó na so peor posición en tola so hestoria nel festival, quedó postrera, nel puestu 26° con 2 puntos. En 2015 Francia llevo a Lisa Angell que les apuestes marcar como pa quedar nel top 15 pero a la fin llevo al país al puestu 25 con 4 puntos. En 2016 Amir partía como unu de los favoritos y estes predicciones cumplir al llograr el 6 puestu na final (siendo tercera del xuráu) volviendo al top 10 dempués de 6 años fora d'este.

Curiosidad editar

  • Francia non siempres cantó en francés, pero usó llingües del so país. En 1993 "Mama Corsica" taba interpretada en corsu y francés, y en 1996 "Diwanit Bugale" tuvo interpretada íntegramente en bretón. Nel 2011 vuelve cantar un cantar en corsu "Sognu", esta vegada de forma íntegra.
  • El cantar de 1992, "Monté la riviè", interpretóse parcialmente en criollu haitianu. En 2004, dellos versos de "À chaque pas" interpretar n'español

Participaciones editar

Lleenda      Ganador

     Segundu puestu      Tercer puestu      Cuartu o quintu puestu (Top 5)      Postreru puestu

Añu See Artista Cantar
(Música / Lletra)
Final Pts. Semifinal Pts.
1956   Lugano Mathé Altéry «Le temps perdu» Nun se publicar resultaos Nun hubo semifinales
Dany Dauberson «Il est là»
1957   Frankfurt Paule Desjardins «La belle amour» 2 17
1958   Hilversum André Claveau «Dors, mon amour» 1 27
1959   Cannes Jean Philippe «Oui, oui, oui, oui» 3 15
1960   Londres Jacqueline Boyer «Tom Pillibi» 1 32
1961   Cannes Jean-Paul Mauric «Printemps, avril carillonne» 4 13
1962   Luxemburgu Isabelle Aubret «Un premier amour» 1 26
1963   Londres Alain Barrière «Elle était si jolie» 5 25
1964   Copenḥague Rachel «Le chant de Mallory» 4 14
1965   Nápoles Guy Mardel «N'avoue jamais» 3 22
1966   Luxemburgu Dominique Walter «Chez nous» 16 1
1967   Viena Noëlle Cordier «Il doit faire beau là-bas» 3 20
1968   Londres Isabelle Aubret «La source» 3 20
1969   Madrid Frida Boccara «Un jour, un enfant» 1 18
1970   Ámsterdam Guy Bonnet «Marie-Blanche» 4 8
1971   Dublín Serge Lama «Un xardín sur la terret» 10 82
1972   Edimburgu Betty Mars «Comé-comédie» 11 81
1973   Luxemburgu Martine Clémenceau «Sans toi» 15 65
1974   Brighton Dani |

bgcolor="#81878B"| «La vie à vingt-cinq ans»

Retiráu
1975   Estocolmu Nicole Rieu «Et bonjour à toi, l'artiste» 4 91 Nun hubo semifinales
1976   L'Haya Catherine Ferry «Un, deux, trois» 2 147
1977   Londres Marie Myriam «L'oiseau et l'enfant» 1 136
1978   París Joël Prévost «Il y aura toujours des violons» 3 119
1979   Xerusalén Anne-Marie David «Je suis l'enfant soleil» 3 106
1980   L'Haya Profil «Hé, hé M'sieurs dames» 11 45
1981   Dublín Jean Gabilou «Humanahum» 3 125
Nun participó en 1982
1983   Múnich Guy Bonnet «Vivre» 8 56 Nun hubo semifinales
1984   Luxemburgu Annick Thoumazeau «Autant d'amoureux que d'étoiles» 8 61
1985   Gotemburgu Roger Bens «Femme, dans ses rêves aussi» 10 56
1986   Oslu Cóctel Chic «Européennes» 17 13
1987   Bruxeles Christine Minier «Les mots d'amour n'ont pas de dimanche» 14 44
1988   Dublín Gérard Lenorman «Chanteur de charme» 10 64
1989   Lausana Nathalie Pâque «J'ai volé la vie» 8 60
1990 Plantía:Xeodatos RFS Yugoslavia Zagreb Joëlle Ursull «White and black blues» 2 132
1991   Roma Amina «Le dernier qui a parlé» 2 146
1992   Malmö Kali «Monté la rivié» 8 73
1993   Millstreet Patrick Fiori «Mama Corsica» 4 121 Kvalifikacija za Millstreet
1994   Dublín Nina Morato «Je suis un vrai garçon» 7 74 Nun hubo semifinales
1995   Dublín Nathalie Santamaria «Il me donne rendez-vous» 4 94
1996   Oslu Dan Ar Braz & L'Héritage des Celtes «Diwanit bugale» 19 18 11 55
1997   Dublín Fanny «Sentiments, songes» 7 95 Nun hubo semifinales
1998   Birmingham Marie Line «Où aller» 24 3
1999   Xerusalén Nayah «Je veux donner ma voix» 19 14
2000   Estocolmu Sofia Mestari «On aura -y ciel» 23 5
2001   Copenḥague Natasha Saint-Pier «Je n'ai que mon âme» 4 142
2002   Tallin Sandrine François «Il faut du temps» 5 104
2003   Riga Louisa Baileche «Monts et merveilles» 18 19
2004   Istambul Jonatan Zarrada «À chaque pas» 15 40 Miembru del Big 4
2005   Kiev Ortal «Chacun pense à soi» 23 11
2006   Atenes Virginie Pouchain «Il était temps» 22 5
2007   Ḥélsinki Les Fatals Picards «Amour à la française» 22 19
2008   Belgráu Sébastien Tellier «Divine» 19 47
2009   Moscú Patricia Kaas «Et s'il fallait -y faire» 8 107
2010   Oslu Jessy Matador «Allez Fola Olé» 12 82
2011   Düsseldorf Amaury Vassili «Sognu» 15 82 Miembru del Big 5
2012   Bakú Anggun «Echo (You and I)» 22 21
2013   Malmö Amandine Bourgeois «L'enfer et moi» 23 14
2014   Copenḥague Twin Twin «Moustache» 26 2
2015   Viena Lisa Angell «N'oubliez pas» 25 4
2016   Estocolmu Amir «J'ai cherché» 6 257
2017   Kiev Alma «Requiem» 12 135
2018   Lisboa Madame Monsieur «Mercy»
(Émilie Satt, Jean-Karl Lucas)

Festivales entamaos en Francia editar

Edición Ciudá sede Llocalización Presentandores
Festival del Cantar d'Eurovisión 1959 Cannes Palais des Festivals Jacqueline Joubert
Festival del Cantar d'Eurovisión 1961
Festival del Cantar d'Eurovisión 1978 París Palais des Congrès Denise Fabre y Léon Zitrone

Votación de Francia editar

Hasta 2017, la votación de Francia foi:

Más puntos daos solo na gran final
Pos. País Puntos
1   Reinu Xuníu 192
2   Portugal 180
3   España 170
4   Israel 169
5   Italia 156
Más puntos daos en semifinales y final
Pos. País Puntos
1   Portugal 242
2   Israel 216
3   Reinu Xuníu 192
4   Turquía 190
5   Bélxica 174
Más puntos recibíos
Pos. País Puntos
1   Suiza 181
2   Países Baxos 162
3   Noruega 159
4   Bélxica 157
5   Alemaña 155

12 puntos editar

Semifinal (2005-2015) editar

  • Francia dio 12 puntos a...
Añu País
2005   Portugal
2006   Armenia
2007   Turquía
2008   Portugal
2009   Serbia
2010   Serbia
2011   Suecia
2012   Serbia
2013   Armenia
2014   Armenia
2015   Bélxica

Semifinal (2016 - ) editar

  • Francia dio 12 puntos a...
Añu Xuráu Televoto
2016   Austria   Armenia
2017   Israel   Rumanía
2018

Final (1975-2015) editar

  • Francia dio 12 puntos a...
Añu País Añu País Añu País
1975   GBR 1989   GBR 2003   Bélxica
1976   Portugal 1990   LUX 2004   Turquía
1977   GBR 1991   CYP 2005   Turquía
1978   Bélxica 1992   ITA 2006   Turquía
1979   GER 1993   SUI 2007   Turquía
1980   NED 1994   POL 2008   ARM
1981   SWE 1995   GBR 2009   Turquía
1982 Nun participó 1996   AUT 2010   Turquía
1983   LUX 1997   GBR 2011   España
1984   Bélxica 1998   ISR 2012   SWE
1985   ISR 1999   Portugal 2013   Dinamarca
1986   Bélxica 2000   TUR 2014   ARM
1987   NED 2001   Portugal 2015   Bélxica
1988   DAN 2002   España

Final (2016 - ) editar

  • Francia dio 12 puntos a...
Añu Xuráu Televoto
2016   Italia   Armenia
2017   Portugal   Portugal
2018

Galería d'imáxenes editar

 
Jonatan Zarrada n'Istambul (2004)
 
Les Fatals Picards en Ḥélsinki (2007)
 
Sébastien Tellier en Belgráu (2008)
 
Patricia Kaas en Moscú (2009)
 
Amaury Vassili en Düsseldorf (2011)
 
Amandine Bourgeois en Malmö (2013)
 
Twin Twin en Copenḥague (2014)
 
Lisa Angell en Viena (2015)
 
Amir n'Estocolmu (2016)
 
Alma en Kiev (2017)
Alma en Kiev (2017)
 

Referencies editar

Enllaces esternos editar