Occitania (rexón cultural)
Occitania[3] (n'occitanu: Occitània) ye una rexón cultural del sur de Francia. Toma'l so nome de la llingua occitana. Abargana bona parte'l terciu sur de l'estáu francés, el Valle d'Aran (en Cataluña), los Valles Occitanos (d'El Piamonte, n'Italia) y Mónacu.
| Occitania | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
| Alministración | |||
| Tipu d'entidá | rexón histórica | ||
| Capital | Toulouse | ||
| Nome llocal | Occitània (oc) | ||
| Xeografía | |||
| Coordenaes | 44°18′N 2°53′E / 44.3°N 2.88°ECoordenaes: 44°18′N 2°53′E / 44.3°N 2.88°E | ||
.svg) | |||
| Superficie | 198113 km² | ||
| Demografía | |||
| Población | 16 922 045 hab. | ||
| Densidá | 85,42 hab/km² | ||
| Xentiliciu |
occitanu (masculín singular)[1] occitana (femenín singular)[1] occitano (xéneru neutru)[1] occitánicu (masculín singular)[2] occitánica (femenín singular)[2] occitánico (xéneru neutru)[2] | ||
| Más información | |||
| Estaya horaria | Hora central europea y CEST | ||
 | |||
.svg)
Esti denomamientu nun ta exemtu de polémiques y nun ye aceutáu dafechu por sides polítiques, arriendes de l'ausencia (relativa) de tradición histórica. Magüer, l'alxetivu occitán como una definición identitaria supunxera una cierta normalidá nel so emplegu a tol ámbetu llingüísticu pal restu de l'estáu francès.
El territoriu d'Occitania nun caltién reconocencia oficial, namái llingüísticu (y con estremaos graos en función de los repeutivos estaos). Anguaño, los gurupos nacionaliegos occitanos entá son minoritarios, mas la cuestión occitana ta arganando mentalidaes, y miniáquines a la sociedá francesa como se fora adicar nel éxitu de les manifestaciones de Carcassonne (ente 8.000 y 12.000 manifestantes el 22 d'ochobre de 2005) y Besiers (más de 20.000 presones el 17 de marzu de 2007).
La llingua occitana namái ta reconocida como oficial, abellugada y promovida nel Valle d'Aran. Nel estáu italianu otorgárase-y l'estatus de llingua protexida y nel estáu francés namái gocia duna feble acceptación na cadarma educativa, mas estéma-y de reconocencia llegal. Con tou esto, magar que'l so allugamientu social ye precariu, l'occitán foi una de les llingües oficiales de los Xuegos Olímpicos de Turín.
La bandera occitana ye la de los condes de Tolosa: cruz mariella en fondu bermeyu. La cruz occitana apruz güei nes banderes oficiales de la ciudá de Tolosa de Lengadoc y de les rexones franceses de Midi-Pyrénées; al costat de l'escudu de Cataluña na de la rexón del Lengadoc-Rosselló, asina como nel escudu del departamentu de los Alts Alps. Llantárase con éxitu nos Valles Occitanos d'El Piamonte y tamién nel Valle d'Aran onde integrárase na bandera aranesa que namái ostentaba alantre la llave aranesa.
Historia d'OccitaniaEditar
Provincies tradicionales o rexones d'OccitaniaEditar
Dixebra alministrativaEditar
Anguaño, el territoriu llingüísticu occitán dixébrase ente l'estáu francés, Italia (los Valles Occitanos, o Valdenses y l'enclave de La Gàrdia (n'italianu : Guardia Piemontese) en Calabria), l'estáu español (el Valle d'Aran) y Mónacu. El territoriu baxo alministración francesa ta dixebráu en siete rexones alministratives:
Partíos políticos nacionaliegos occitanosEditar
ImáxenesEditar
Ver tamiénEditar
ReferenciesEditar
- ↑ 1,0 1,1 1,2 URL de la referencia: http://www.academiadelallingua.com/diccionariu/index.php?cod=35283. Data de consulta: 15 abril 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 URL de la referencia: http://www.academiadelallingua.com/diccionariu/index.php?cod=35280. Data de consulta: 15 abril 2020.
- ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: occitanu
