Phaethornis striigularis
L'Ermitañu Golirrayado (Phaethornis striigularis ) ye una especie de colibrí d'América Central y del noroeste d'América del Sur. Polo xeneral, ye abondo común y considérase d'esmolición menor (oficialmente embrivíu como LC, n'inglés: Least Concern) por BirdLife International.
Phaethornis striigularis  | ||
|---|---|---|
 | ||
| Estáu de caltenimientu | ||
 Esmolición menor (IUCN 3.1) | ||
| Clasificación científica | ||
| Reinu: | Animalia | |
| Filu: | Chordata | |
| Clas: | Aves | |
| (ensin clasif.): | Cypselomorphae | |
| Orde: | Apodiformes | |
| Familia: | Trochilidae | |
| Subfamilia: | Phaethornithinae | |
| Xéneru: | Phaethornis | |
| Especie: |
P. striigularis Gould, 1854 | |
| Distribución | ||
 | ||
| Consultes | ||
| [editar datos en Wikidata] | ||
Descripción y sistemática
editarCon un llargor total de 3½-4 en (9-10 cm) y un pesu de 2-3 gramos, ta ente les especies d'ermitaños más pequeños. Les cobertoras d'ales, el mantu, la nuca y la corona son de color verde tornasol pálidu; la rabadilla ye acoloratáu maciu, el banduyu y les ijadas son beige, y les partes centrales inferiores y el gargüelu son de color gris-marrón, ésta última con pequeñes manches escures que de cutiu son pálides y difíciles de ver. La cara tien un cantu coritu, como una "mázcara de bandíos", percima de les ceyes de color blancu-beige y per debaxo de la mexella del mesmu color. Les plumes de vuelu y la cola son corites, ésta última con punta de color ablancazáu a ocráceo dependiendo de la subespecie en cuestión. Como na mayoría d'otros ermitaños, tien un picu llargu y curvado. La metá basal del quexal inferior ye de color mariellu, pero d'otra manera toa'l picu ye negru.
Los sexos son práuticamente idénticos. Los mozos al paecer tienen toa'l llombu de color acoloratáu maciu.[1]
El machu tien un cantar que ye bien aguda, chirriante, monótona y escúchase con facilidá. La so estructura exacta varia nel rangu de la especie.
L'Ermitañu Golirrayado usualmente, xunto con dellos ermitaños pequeños, foi consideráu una subespecie del pequeñu Ermitañu (longuemareus p.), pero los datos morfolóxicos suxeren que pue tar más cerca del Ermitañu de Cazu Gris (P. griseolaris). Anguaño, la mayoría, si non toos, los principales espertos acepten la división (n'inglés: SACC, la llista de verificación Clements, la llista de verificación Howard & Moore; ente otres). Suxirióse que'l principal taxón saturatus d'América Central, que típicamente considerar una subespecie de P. striigularis, puede merecer ser clasificáu como especie, y nesi casu convertiríase nel Ermitañu Boucard (P. saturatus). El taxón adolphi ye consideráu un sinónimu de saturatus pola mayoría de los espertos.
Distribución y ecoloxía
editarEsto asocede nel sur de Méxicu (norte-esti d'Oaxaca y el sur de Veracruz hasta'l sur esti de Quintana Roo ), Belice, el nordeste de Guatemala, el norte y l'este d'Hondures, Nicaragua, Costa Rica, Panamá, nel oeste, centru y norte de Colombia (principalmente tierres baxes del Pacíficu y la rexón del ríu Magdalena ), l'oeste d'Ecuador (al sur d'El Oru ) y el nordeste de Venezuela (dambes aguaes de los Andes y los montes del norte). Hasta onde sabemos, esencialmente ye una especie residente pero dalgunu movimientos locales pueden producise.
Esti colibrí atopar nuna amplia gama de hábitats montiegos, por casu, les selves, montes, escamplaes, carbes y xardinos; xeneralmente en rexones húmedes, pero a nivel llocal tamién en rexones seques, hábitats caducifolios (por casu n'Ecuador). Principalmente atopaes en tierres baxes y llombes, yá que foi rexistráu con calter escepcional hasta una altitú de 5900 pies (1800 m) sobre'l nivel del mar.
L'Ermitañu Golirrayado alimentar del néctar de les flores al traviés de la trampa de revestimiento. Tamién se reparó furando la base de les flores pa llograr néctar que d'otra manera taríen fora del so algame; dacuando comen pequeños inseutos. De normal esta especie busca alimentu bien poco, namái dacuando.
Ye esencialmente solitariu pero los machos formen leks onde canten p'atraer a les femes. El nial, una pequeña taza con una "cola" colgante per debaxo d'ella, consiste de materiales de plantes xuntaes por teles d'araña. Los dos güevos que son guaraos na so totalidá pola fema, eclosionen dempués de 15 o 16 díes. El momentu exactu de reproducción varia dependiendo de la rexón. N'Ecuador por casu, un nuevu paxarín reparar a principios de marzu.
Referencies
editar- ↑ Cisneros-Heredia (2006)
Referencies
editar- BirdLife International (2004). Phaethornis striigularis. 2006 Llista Roxa d'Especies Amenazaes IUCN. IUCN 2006. Consultáu'l 23 May 2007.
- Cisneros-Heredia, Diego F. (2006): Notes on breeding, behaviour and distribution of some birds in Ecuador. Bull. B.O.C. 126(2): 153-164.
- Hilty, Steven L. (2003): Birds of Venezuela. Christopher Helm, London. ISBN 0-7136-6418-5
- Hinkelmannn, C. (1999): 33. Stripe-throated Hermit. In: del Hoyo, Josep; Elliott, Andrew & Sargatal, Jordi (eds.): Handbook of Birds of the World vol. 5 (Barn-owls to Hummingbirds): 547, plate 46. Lynx Edicions, Barcelona. ISBN 84-87334-25-3
- Howell, Steven N. G. & Webb, Sophie (1995): A Guide to the Birds of Mexico and Northern Central America. Oxford University Press, Oxford & New York. ISBN 0-19-854012-4
- Restall, R.; Rodner, C. & Lentino, M. (2006): Birds of Northern South America (vol. 2). Christopher Helm, London. ISBN 0-7136-7242-0
- Ridgely, Robert S & Greenfield, Paul J. (2001): The Birds of Ecuador. Comstock, Ithaca, NY. ISBN 0-8014-8721-8
Enllaces esternos
editar- Article w/ RangeMaps Archiváu 2009-07-03 en Wayback Machine NatureServe, Infonatura
- Stripe-throated Hermit videos on the Internet Bird Collection
| Wikispecies tien un artículu sobre Phaethornis striigularis. |
Datos: Q875964
Multimedia: Phaethornis striigularis
Especies: Phaethornis striigularis
