Wikipedia

Política de fíu únicu

La política d'un fíu por pareya o política de fíu únicu, ye una midida de control de la población establecida en zones urbanes de China , vixente dende l'añu 1979 , coles mires d'establecer un radical control de la natalidá qu'amenorgara'l crecedera de la población escesivu o superpoblación. China ye'l país más pobláu del mundu, alluga la quinta parte de la población mundial.[1][2]

«« Por favor, pol bien del país, usa un métodu anticonceutivu »». (enriba) Cartelu promocionando la planificación familiar o política de control de la población nos suburbios de Nanchang (Dean Jiujiang Xian), provincia de Jiangxi. El control de la población y la política de fíu únicu nes zones urbanes, foi una de les polítiques nacionales básiques de la República Popular China pa controlar la superpoblación.

El gobiernu chinu introdució la política en 1978 pa solliviar los problemes social y ambiental de China.[3] La política ye polémica tanto dientro como fora de China por cuenta de les cuestiones que plantega; por cuenta de la manera na cual aplicóse (pa delles persones agresiva), y por cuenta de esmoliciones por consecuencies económiques y sociales negatives. Sicasí, exámenes recién entamaos pel centru d'investigación del bancu de China, demostraron que cerca del 75% de la población, sofita la política.[4]

En febreru de 2008 l'oficial del gobiernu chinu, Wu Jachutomiko, dixo que la política del sempai sería reconsiderada,[5][6]

La política faíase cumplir a nivel provincial al traviés de multes na renta o pagu de la familia y d'otros factores.[7]En payares de 2013, nel Tercer Plenu del 18 Comité Central del Partíu Comunista Chinu (PCCh), tomóse la decisión de dexar tener dos fíos a les pareyes nes cualos el padre o la madre nun tengan hermanos. Esta midida supón un cambéu na revesosa política del fíu únicu.[8]

N'ochobre de 2015 China abandonó definitivamente esta política, calteniendo sicasí, una llende de dos fíos por pareya. La implementación de la nueva política va ser gradual; les pareyes que deseyen tener un segundu fíu van siguir un procesu de solicitú simplificáu.[9]

Contestu históricu - Natalismo y antinatalismo en China

editar

1949- Natalismo inicial de la revolución comunista

editar

La doctrina oficial de la revolución comunista de 1949 sobre la demografía y el crecedera de la población pasó a ser parte de la ortodoxa marxista: nun hai problema na cantidá de población sinón na producción, ensin propiedá privada nun va haber problema de repartu de la producción y l'alimentación pa una población numberosa.[10]

En pallabres de Mao Zedong:

Tien de considerase positivu que China tenga una población numberosa. Inclusive si la población de China tuviera de multiplicase delles vegaes, podría atopar soluciones a los problemes creaos pola so medría; la solución mora na producción... Revolución más producción pueden resolver el problema d'alimentar a la población”[11]

Non toos defendíen el natalismo nacionalista, el presidente de la Universidá de Beixín Ma Yinchu consideraba necesaria la planificación familiar yá en 1950, razón pola que foi cesáu-.[10]

1953 - Intentos de control de la natalidá: primer censu modernu

editar

A raigañu del primer censu modernu de 1953, que revela una población de 583 millones de persones les autoridaes chines amuésense receptives al neomaltusianismo dominante nel pensamientu demográficu occidental d'esos años.[10]

A partir d'agostu de 1959, el Ministeriu de Salú Pública desenvuelve una campaña de control de la natalidá arrodiada d'un gran esfuerciu propagandísticu, anque ensin efeutos visibles na fecundidá. Ye'l primer intentu qu'apenes dura unos meses una y bones la Revolución Cultural, cola so Reblincón Alantre provocó'l caos y pa numberosos autores la gran fame del periodu 1958 a 1961.faciendo baxar la población[10][12] Nesi contestu la planificación familiar ye un asuntu menor.[10][12]Col fin de faer frente al problema de la rápida crecedera de la población, a finales de 1954 entraba a valir oficialmente la primer campaña de planificación familiar o de la natalidá (denomináu jihua shengyu), centrada principalmente n'animar a les pareyes a entamar con antelación el númberu de fíos y a tomar midíes col fin d'evitar embaranzos ensin deseyar. Pa ello, encamentóse retrasar la edá de matrimoniu y espaciar el tiempu ente una nacencia y el siguiente, recurriendo al empar al usu d'anticonceutivos.[13]

1963/1966 - Amenorgamientu de la fecundidá pol matrimoniu tardíu

editar

Sicasí, retómense delles midíes indireutes empobinaes al control de la población como la promoción de les virtúes del matrimoniu tardíu. Asina, los primeros años de la década de 1960 -nes ciudaes amenorga la fecundidá casi a la metá ente los años 1963 y 1966.[10]

1972 - Antinatalismo y polítiques de control poblacional

editar

Ye en 1972, cuando'l partíu comunista chinu asumi como una política nacional de primer orde'l control del aumentu de la población y promueve, a pesar de la reticencia de dellos dirigientes, una campaña de calter nacional, cola creación de supervisores y estructures alministrativa y seiciones específiques nes comisaríes urbanes pal control rigorosu de la población. Nel mediu rural únviense conseyeros médicos col fin d'informar y facilitar l'accesu y distribución d'anticonceutivos.[10]

Primeres llendes al númberu de fíos

editar

A mediaos de los setenta establecen oxetivos de control numbéricos por unidaes alministratives y per primer vegada establécense llendes nel númberu de fíos per familia:[10]

  • Mediu urbanu: un máximu aconseyable de dos fíos.
  • Mediu rural: trés o cuatro.

1979 - Instauración de la política de fíu únicu

editar

Les proyeiciones demográfiques derivaes de les inercies demográfiques a finales de la década de 1970, si nun se correxíen, apuntaben a crecederes enormes y insostenibles de la población, que torgaríen los programes de desenvolvimientu, económicos y modernización que s'establecieron nésa dómina pol gobiernu chinu.

L'oxetivu yera consiguir la estabilización de la población nel añu 2000, una vegada algamaos los 1.200 millones d'habitantes. Pa ello establez l'oxetivu del fíu únicu en tol país -con esceiciones en territorios consideraos especiales o pa delles minoríes étniques-.

Yera un oxetivu radical y ensin precedentes. Combinóse la propaganda, la presión social, l'establecimientu de beneficios y penalizaciones económiques

Asina, les pareyes con un namái fíu, si deciden nun tener más, llogren una certificación que-yos da distintos beneficios: baxa de maternidá más enllargada, servicios pediátricos preferentes, asignación prioritaria de vivienda... llegando a recibir ayudes en dineru.

Sicasí, nel mediu rural, la fuercia de la tradición fai que la fecundidá sía enforma mayor, polo que los controles son bien rigorosos: sigue potenciándose el retrasu nel matrimoniu -en 1980 prohíbese'l matrimoniu antes de los 22 y los 20 años d'homes y muyeres respeutivamente-, y el retrasu pa tener el primer fíu. Quien yá lo tienen son supervisaos nes sos práutiques anticonceutivu y primir pa la práutica del albuertu forzáu y la esterilización.[ensin referencies]

Política de fíu únicu en China

editar

La política de un-neñu, incentiva a los padres a tener solamente un neñu en zones rurales y espacios urbanos. Sicasí, los padres con dellos fíos reciben les mesmes ventayes que los que tienen solamente un neñu. La llende fíxose cumplir fuertemente en zones urbanes, pero la puesta en práutica real varia en función de la llocalización.[14]Na mayoría de les zones rurales, dexar a les families tener dos neños si'l primer neñu ye femenín o lisiado.[15] Los segundos neños tán conforme a la cadencia de nacencies (xeneralmente 3 o 4 años). Los neños adicionales van dar llugar a multes elevaes: riquen pagar penes monetaries y podríense-yos refugar a les families que violen la política primes nel so llugar de trabayu. Nun cunten a los neños nacíos en países d'ultramar baxu política si nun llogren ciudadanía china. Los ciudadanos chinos que vuelven del estranxeru pueden tener un segundu neñu.[16]

N'abril de 2007 un estudiu realizáu pola Universidá de California, Irvine demandó ser el primer estudiu sistemáticu de la política, atopando que fuera útil.".[17] Otros informes demostraron avieyamientu de la población y crecedera demográficu negativu en delles árees.[18]

Crecedera demográfica y amenorgamientu del índiz de fertilidá

editar

Dende la introducción de la política de fíu únicu en 1972, l'índiz de fertilidá en China cayó de tres nacimientos por muyer en 1980 (yá un amenorgamientu agudu de cerca de cinco nacimientos por muyer a principios de los años 70) a aproximao 1.8 nacencies en 2008.[19] (El términu familiar "nacencies per muyer" formalízase xeneralmente como'l Índiz de fertilidá total (TFR), un términu téunicu n'analís demográficu, que significa'l númberu mediu de fíos que naceríen a una muyer nel so cursu de vida si ella esperimentara los índices de fertilidá específicos a la so edá).

En total, les autoridaes chines envaloren que se previnieron unos 300 millones de nacencies cola política de fíu únicu y que tuvo tuvo consecuencies positivos nel desenvolvimientu económico y social.[20] L'amenorgamientu nel índiz de fertilidá y la crecedera demográfica amenorgaron la severidá de los problemes que trai la superpoblación, tales como epidemies, asentamientos irregulares, servicios sociales atestaos , tensión nel ecosistema por sobre-esplotación de la tierra fértil y producción d'altos volumes de basura.[21] Sicasí, inclusive cola política d'un neñu, "China inda tien un millón más de nacencies que muertes cada cinco selmanes". Amás, inda hai seiscientos millones de persones de China que viven con menos de dos dólares por día.[ensin referencies]

Les estimaciones de la fertilidá china actual (el númberu mediu de neños qu'una muyer tien na vida) varien nuna amplia gama, de cerca de 1.3 a 2.0:

  • Dellos demógrafos creen que ye de 1.3 nacencies per muyer, basada nel censu nacional.[22]
  • El númberu oficial ye 1.6 (cifra afecha del censu nacional).
  • Pa 2014 la tasa de natalidá en China (númberu de nacencies per cada mil habitantes nun añu) foi del 12,40‰ y l'índiz de fecundidá (númberu mediu de fíos per muyer) de 1,56.[23]

Los estudios de demógrafos chinos, financiaos en parte pol fondu de la ONX, demostraron que combinar l'amenorgamientu de la probeza con polítiques sanitaries y oxetivos flexibles pa la planificación familiar son más eficaz nel amenorgamientu de fertilidá que l'aplicación brengosa de les oxetivos bien ambiciosos d'amenorgamientu de la fertilidá.[ensin referencies]

Relaxación de la política de fíu únicu

editar

En payares de 2013, nel Plenariu del Comité Central del Partíu Comunista Chinu, tomóse la decisión de relaxar la política del fíu únicu. Esta decisión foi tomada pola Asamblea Nacional Popular, el máximu órganu llexislativu, tres una selmana de deliberaciones y un mes y mediu dempués de que'l partíu anunciar.

A partir d'esi momentu, delles pareyes podríen tener un segundu fíu. So la nueva política, les pareyes podríen tener dos fíos si unu de los padres ye fíu únicu. Antes, una pareya namái podía tener un segundu fíu si ambos padres yeren fíos únicos.[24]

Fin de la política de fíu únicu

editar

N'ochobre de 2015 China abandonó definitivamente esta política, calteniendo sicasí, una llende de dos fíos por pareya. La implementación de la nueva política va ser gradual; les pareyes que deseyen tener un segundu fíu van siguir un procesu de solicitú simplificáu.[1][9]

L'axencia oficial Xinhua foi la que dio la noticia tres el zarru del Plenariu del Comité Central del Partíu Comunista Chinu, una xunta de cuatro díes mientres la cual les sos 205 miembros y 170 suplentes alcordaron el 13º Plan Quinquenal. Esti importante documentu, que va ver la lluz anguaño 2016, contién les guíes maestres de la política económico y social que va siguir el país ente los años 2016 y 2020.[1]

Nel testu, Xinhua declaraba que China “abandona la política del fíu únicu” y “va poner en marcha otra que dexe a cada pareya tener dos fíos como respuesta proactiva al avieyamientu de la so población”, anque en nengún momentu daba detalles de cómo se va implementar.[25]

Mientres munchos meses tuvo especulándose alrodiu de la posibilidá de que Beixín abandonara la so revesosa midida de planificación familiar, yá que cada vez más estudios y espertos sollertaben de la bomba de reloxería” que se ta cuayando nel país.

Na actualidá, China cuenta con una población cimera a los 1.300 millones de persones. El principal problema ye l'avieyamientu poblacional juntamente col amenorgamientu de la capacidá llaboral. Esti avieyamientu fai que cada vez haya menos xente n'edá de trabayar y fadría crecer más los desequilibrios sociales, lo que perxudica a la economía del país.

Dellos estudios, ente ellos unu de les Naciones Xuníes, envaloren que nel añu 2050 va haber nel país cerca de 440 millones de persones mayores de 60 años. Amás, tamién s'espera que, dende l'añu 2010 y hasta'l 2030, el númberu de trabayadores chinos baxe en 57 millones.[26] De los siete trabayadores activos per cada retiráu actuales, pa 2050 China pasaría a tener tan solo un activu por retiráu.[27] Toos coinciden en señalar qu'esto va suponer una presión enorme pa los recursos del Estáu, polo que se precisaría invertir l'enclín cuanto antes.

Sicasí, hai opiniones tanto optimistes como negatives. Per una parte, el destacáu espertu demográficu y social en China Wang Feng declaró a France Press que la erradicación d'esta política de natalidá camudaría'l comportamientu de munches families nueves. Por otra, hai demógrafos y economistes que dicen que la reforma llega demasiáu tarde pa resolver l'amenaza de crisis llaboral. [ensin referencies]

Referencies

editar
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «fíos-unico-en-china/ 'Adiós al fíos únicu en China'». Apuntes de demografía (23 de xunu de 2016). Consultáu'l 24 de xunu de 2016.
  2. ↑ fíu-unico/ China y el fíu únicu. Julio Pérez Díaz, La política de control demográficu más famosa del mundu: China y el fíu únicu, n'Apuntes de demografía
  3. ↑ [Pascal Rocha da Silva, La politique de l'enfant unique en République Populaire de Chine, 2006, Université de Genève, p. 22-28., cf. http://www.sinoptic.ch/textes/recherche/2006/200608_Rocha.Pascal_memoire.pdf
  4. ↑ «The Chinese Celebrate Their Roaring Economy, As They Struggle With Its Costs» (22 de xunetu de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 2010-05-08. Consultáu'l 10 d'agostu de 2008.
  5. ↑ The Associated Press: China Mulls Change to One-Child Policy
  6. ↑ "China Sticking With One-Child Policy." The New York Times, March 11, 2008. http://www.nytimes.com/2008/03/11/world/asia/11china.html
  7. ↑ Arthur Y. Dewey, Assistant Secretary for Population, Refugees and Migration Testimony before the House International Relations Committee Washington, DC December 14, 2004 http://www.state.gov/g/prm/rls/39823.htm
  8. ↑ [http://internacional.elpais.com/internacional/2013/11/15/actualidad/1384542011_576997.html Dos descendientes en cuenta de unu. La llei del fíu únicu evitó 400 millones de nacencies y favoreció albuertos selectivos y abandonu de neñes], El País, 15/11/2013
  9. ↑ 9,0 9,1 The Wall Street Journal (ed.): «China Abandons One-Child Policy». Consultáu'l 30 d'ochobre de 2015.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 10,6 10,7 fíu-unico/ China y el fíu únicu. La política de control demográficu más famosa del mundu: China y el fíu únicu, n'Apuntes de demografía por Julio Pérez Díaz
  11. ↑ Citáu por Massimo Livi Bacci, Hestoria mínima de la población mundial (1990), Barcelona, Ed. Ariel, 2009, ISBN 978-84-9892-005-5, pg. 174
  12. ↑ 12,0 12,1 Teoríes del desenvolvimientu a principios del sieglu XXI, Amartya Sen, ver páxina 10, y n'especial nota 19
  13. ↑ ATTANÉ, I. La planification familiale en Chine, pour ou contre la femme?: Bilan de trois décennies. París: Centre Français sur la Population et le Dévelopement, Dossiers du CEPED nᵘ60, 2000.
  14. ↑ See Economic and Social Commission for Asia and the Pacific report "Status of Population and Family Planning Programme in China by Province".
  15. ↑ See China daily reportFamily Planning Law and China's Birth Control Situation.
  16. ↑ Are the rich challenging family planning policy?
  17. ↑ «First systematic study of China's one-child policy reveals complexity, effectiveness of fertility regulation». TODAY@UCI (University of California Irvine). April 18, 2007. Archivado del original el 2007-08-06. https://web.archive.org/web/20070806133225/http://today.uci.edu/news/release_detail.asp?key=1597. Consultáu'l 19 d'abril de 2007. 
  18. ↑ People's Daily Online - Wuhan sees negative population growth
  19. ↑ BBC NEWS | Asia-Pacific | Has China's one-child policy worked?
  20. ↑ Family Planning Law and China's Birth Control Situation
  21. ↑ ¡NON MÁS NEÑOS!: ANALÍS Y BALANCE DE LA POLÍTICA CHINA DEL FÍU ÚNICU TRENTA años DEMPUÉS DE LA SO IMPLANTACIÓN, Scripta Nova Universidá de Barcelona. ISSN: 1138-9788. Vol. XV, núm. 348, 1 de xineru de 2011
  22. ↑ «国际先驱导报：计划生育政策攸关中国持续发展». Xinhua News Agency (19 d'ochobre de 2004).Plantía:Cn icon
  23. ↑ http://www.datosmacro.com/demografia/natalidá/china
  24. ↑ País, Ediciones La fecha=28 d'avientu de 2013. «China relaxa la política del fíu únicu y cierra los campos de reeducación» (castellanu). Consultáu'l 29 de febreru de 2016.
  25. ↑ «China pon fin a la política del 'fíu únicu'». Consultáu'l 29 de febreru de 2016.
  26. ↑ Diximedia. «fíu-unico_UnpqKimBfeUXIXQmkmORs3/ Aborto de neñes, avieyamientu y baxada de la población activa, consecuencies de la política del fíu únicu - Mundu - Noticies, última hora, videos y semeyes de Mundu en lainformacion.com». Consultáu'l 29 de febreru de 2016.
  27. ↑ «India and China's populations are changing in very different ways. Here's why». Consultáu'l 26 de setiembre de 2017.

Ver tamién

editar

Enllaces esternos

editar





Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Política_de_fíu_únicu&oldid=4264734»