Ríu Apurímac
El ríu Apurímac ye unu de los principales ríos de Perú, un afluente del ríu Ene que ye parte del cursu cimeru del ríu Ucayali, y en que la so cuenca naz la fonte más alloñada del ríu Amazones, nes fasteres del Neváu Mismi, a 5.597 m.
Ríu Apurímac | |
---|---|
Río Apurímac (es) | |
Situación | |
País | Perú |
Rexón | Departamento de Apurímac (es) |
Tipu | ríu |
Coordenaes | 12°15′34″S 73°59′05″W / 12.2594°S 73.9847°O |
Datos | |
Conca hidrográfica | conca del Amazones |
Superficie de la conca | 125 000 km² |
Llonxitú | 850 km |
Nacimientu | Mismi |
Desembocadura | Ríu Ene |
Afluentes |
ver
|
Toponimia
editar- Apu, en quechua, significa ente otres cuesas «espíritu tutelar» según el simi taq´y cusqueño. El Apu Rimac ye l'Oráculu o Gran Falador», consideráu como'l más poderosu de los oráculos Inques, que falaba al traviés de los terribles rabiones del ríu. Un diccionariu con autoridá oficial y llingüística escribió
Xeografía
editarEl ríu Apurímac naz na cordal de los Andes, ente Cuzco y Arequipa, a 650 km al sureste de Lima y 160 km al oeste del llagu Titicaca. El ríu, que traviesa les rexones de Cuzco y Ayacucho, pasa a llamase ríu Ene a partir de la so confluencia col ríu Mantaro a unos 400 m d'altitú. La confluencia marca'l tripunto fronterizu ente los departamentos de Junín, Ayacucho y Cuzco. Agües embaxo, recibiendo pela esquierda al ríu Perené, camuda una vegada más el so nome pol de ríu Tambo, qu'escurre unos 150 km antes d'atopase col ríu Urubamba na ciudá de Talaya, pa dar llugar a la nacencia formal del ríu Ucayali.
Mientres gran parte de los sos 700 km de percorríu, flúi al traviés d'estrechos cañones y el so trayeutu ye atayáu por catarates y rabiones.
La fonte más alloñada del Amazones
editarEl Apurímac naz de la confluencia de dos pequeños ríos, el ríu Santiago y el ríu Huarhuarco. Dirixir escontra l'este y el so llargor ye d'unos 50 km dende la so fonte más alloñada cuando recibe al ríu Hornillos, que llega dende'l sur. El Hornillos tien unos 65 km cuntando les sos propies fontes, el ríu Challamayo, el ríu Lloquera, y les curties riegues Carhuasanta y Apacheta, de llargor casi idénticu (6 km cada unu). El Apacheta, que naz nes faldes del Neváu Mismi considérase la fonte más alloñada de la rede del Amazones, siendo aceptada agora pola mayoría d'estudios, anque dacuando hai dalguna dulda sobre na cuenca del ríu Mantaro, que la so llargor ye equivalente a la del Apurímac, dalguna fonte podría supera-y nunos pocos quilómetros.
Poro, el cursu del consideráu agora ríu más llargu del mundu ye'l siguiente: Apacheta → Lloquera → Challamayo → Hornillos → Apurimac → Ene → Tambo → Ucayali → Amazones peruanu → Solimões → Amazones.
Principales afluentes
editarLos principales afluentes del Apurimac, en sentíu agües embaxo, son los siguientes regueros y ríos:
- ríu Hornillos, d'un llargor de 65 km, con una cuenca de 630 km² y un caudad de 6 m³/s;
- ríu Pachachaca, de 210 km, 8.100 km² y 142 m³/s;
- ríu Pampes, de 370 km, 24.200 km² y 250 m³/s;
- ríu Santu Tomás, de 150 km, 3.440 km² y 84 m³/s;
- ríu Velille, de 180 km, 3.700 km² y 45 m³/s;
- ríu Vilcabamba, de 150 km, 3.930 km² y 73m³/s;
VRAEM
editarCola Ene que lu enllarga, el Apurímac y últimamente el Mantaro, formen un conxuntu xeográfico y económico designáu poles sigles VRAEM (Valle del Ríu Apurímac, Ene y Mantaro). La zona del Mantaro foi amestada nel 2012, por ello'l cambéu de VRAE a VRAEM.[2] En 2006 esta zona taba práuticamente fora de control del estáu peruanu y dedicábase al cultivu de la coca col sofitu financieru y loxísticu de los narcotraficantes. Les autoridaes peruanes empezaron a recuperar la iniciativa nel área por aciu la unviada de 1.500 militares a finales de 2006,[3] oxetivu qu'entá nun se llogró.
Notes y referencies
editar- ↑ Diccionariu Quechua-Español-Quechua. Academia Mayor de la Llingua Quechua Qosqo (1995)
- ↑ La Ofensiva social nel VRAEM Archiváu 2013-06-30 en Wayback Machine. Andina, Axencia Peruana de Noticies, 30.6.2012.
- ↑ Úteru.pe, VRAE Archiváu 2017-09-30 en Wayback Machine, 17 payares 2006.