Ríu Seya
El ríu Seya ye un curtiu ríu costeru d'Asturies que desagua nel mar Cantábricu y escurre peles provincies de Llión y Asturies.
| Ríu Seya | |
|---|---|
 | |
| Situación | |
| País |  España |
| Autonomía |  Castiella y Lleón |
| Tipu | ríu |
| Coordenaes | 43°28′02″N 5°03′51″W / 43.4672°N 5.0642°O |
  Ríu Seya Ríu Seya (España) | |
| Datos | |
| Superficie de la conca | 1246 km² |
| Llonxitú | 56 km |
| Caudal | 18,07 m³/s[1] |
| Nacimientu | Picos d'Europa (Oseya de Sayambre) |
| Desembocadura | ría de Ribeseya |
| Afluentes |
ver
|
 | |
El ríu Seya naz en Los Picos d'Europa na Fonte del infiernu, nel llugar llamáu Jonseya, perteneciente a la localidá y conceyu d'Oseya de Sayambre (provincia de Llión) y desagua nel mar Cantábricu formando la ría de Ribeseya. Tien un llargor de 66 kilómetros y un caudal mediu añal de 18,07 m³/s. La so cuenca tien una superficie de 1.284 km².
Traviesa los conceyos d'Oseya de Sajambre, Ponga, Amieva, Parres, Cangues d'Onís y Ribeseya. Foi una importante barrera natural na so contorna y de fechu ye frontera en casi tol so percorríu ente estos conceyos. Particularmente ente Parres y Cangues d'Onís. Esta incomunicación foi parcialmente superada cola ponte medieval, llamada «Ponte romana», que xune dambes márxenes na ciudá de Cangues d'Onís. Esta ponte ye considerada como una de les imáxenes más emblemátiques d'Asturies.
Afluentes
editarLos sos principales afluentes son los ríos Ponga y Piloña, pela esquierda, y el Dobra y el Güeña pela drecha.
Descensu del Seya
editarEl primer sábadu d'agostu dempués del día 2 celébrase, dende 1930, el Descensu Internacional del Seya ente les pontes de Les Arriondes (Parres) y Ribeseya, prueba piragüista internacional de gran prestixu, a la qu'acompaña una gran fiesta tol fin de selmana.
El restu del añu, cualesquier puede arrendar una canoa y baxar el ríu nun percorríu d'unos 15 km aptu pa mayores d'ocho años.
Tamién ye ún de los ríos salmoneros más importantes d'España.
Etimoloxía
editarSegún E. Bascuas, "Seya", llamáu "Salia" na antigüedá, ye una forma d'orixe paleoeuropeo, derivada del raigañu indoeuropéu sal- 'aguaxe, agua que flúi, corriente'.[2]
Xosé Lluis García Arias cree que Seya ye la expresión autóctona asturiana derivada d'un términu prerromanu, SALIA, col que polo menos, los naturales d'Asturies oriental, occidente de Cantabria y noreste de Llión denomaben a delles corrientes d'agua.
Etimolóxicamente ye posible que se trate d'una pallabra de vieyu espardimientu en territorios de llingua indoeuropea. El ríu SALIA, citáu por Mela, escritor de orixe hispanu, nun sabemos esautamente si se correspuende col actual Seya o col cántabru (castellanizáu) Saja o, menos probable, con Besaya que conflúi col Saja (d'ehí Be- ‘dos’) na rodiada deTorrelavega.
La forma asturiana Seya documéntase ininterrumpidamente dende la Edá Media hasta'l sieglu XX.[3]
Galería d'imáxenes
editar-
El ríu Seya poco más abaxo de la so nacencia. -
El ríu Seya pasando per Ribeseya. -
Vista del Seya nel momentu de xuntase cola ría de Ribeseya. -
La prueba piragüística del Descensu del Seya. -
Dende'l viaductu de la autopista del Cantábricu con Lloviu al fondu.
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ URL de la referencia: https://www.chcantabrico.es/las-cuencas-cantabricas/marco-fisico/hidrologia/rios/sella.
- ↑ Cf. pág. 541 de "La Hidronimia de Galicia: tres estratos ..". http://www.mondonedoferrol.org/estudios-mindonienses/MINDONIENSES%2024%20[protegido].pdf Archiváu 2016-06-11 en Wayback Machine
- ↑ «Elena E. Rodríguez Díaz, "Las grafías del Seya en los documentos de los siglos XII al XIX", en Lletres Asturianes, 108 (2013), pp.53-68.». Academia de la Llingua Asturiana. Consultáu'l 18 d'ochobre de 2024.
Enllaces esternos
editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Ríu Seya.- Ficha del ríu na Confederación Hidrográfica del Cantábricu
- Vista virtual del Descensu del Seya
Datos: Q14513- Multimedia: Sella River
