Raimundo Martí

científicu español (1215–1285)

Raimundo Martí (1215 (greg.)Subirats – 1285 (greg.)Barcelona) foi un dominicu catalán, teólogu y orientalista. El so nome apaez citáu de forma bien diversa: Ramón, Ramon, Raimondo, Raimundus, Raymundus, Raymundo o Raymond; y el so apellíu como Martí, Marti, Martín, Martin, Martini o Martinus.

Raimundo Martí
Vida
Nacimientu Subirats1215 (greg.)
Nacionalidá Corona d'Aragón
Muerte Barcelona1285 (greg.) (69/70 años)
Estudios
Llingües falaes llatín
Oficiu sacerdote católicu
Creencies
Relixón Ilesia Católica
Orde relixosa Orde de Predicadores
Cambiar los datos en Wikidata

Foi dedicáu pol so Orde al estudiu de les llingües orientales dende 1250.

Xaime I d'Aragón incluyó-y na comisión encargada en 1264 d'investigar los testos relixosos del xudaísmu nel contestu de la denuncia fecha en Francia pol conversu Nicolás Donin (alderique de 1240); un precedente de la Disputa de Tortosa.

Realizó otres obres apologétiques del cristianismu en discutiniu contra'l xudaismu y l'islam, utilizando les mesmes escritures sagraes y otros testos relixosos de dambes relixones.

Escontra 1256 escribió Explanatio simboli apostolorum ad insitutionem fidelium edita;[1] enantes de 1278 Summa contra Alcoranum y Capistrum Judaeorum, y dempués d'esta fecha Pugio fidei Christianae, escrita en llatín y hebréu.[2]

Anque s'especuló cola posibilidá de que fuera usáu como fonte por Santu Tomás d'Aquino, nun ye probable qu'asina fuera.[3]

Ver tamién editar

Referencies editar

  1. Editáu por Denifle
  2. Impresa en París, 1651 y en Leipzig, 1687.
  3. Enciclopedia Católica