Ramón Prieto Bances
Ramón Prieto Bances (27 de payares de 1889, Uviéu – 3 de febreru de 1972, Uviéu). Xurista y políticu español, foi ministru d'Instrucción Pública y Belles Artes mientres la Segunda República Española, católicu y republicanu.
Ramón Prieto Bances | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3 abril 1935 - 6 mayu 1935 ← Joaquín Dualde (es) - Joaquín Dualde (es) →
| |||||||||
Vida | |||||||||
Nacimientu | Uviéu, 27 de payares de 1889 | ||||||||
Nacionalidá | España | ||||||||
Muerte | Uviéu, 3 de febreru de 1972[1] (82 años) | ||||||||
Estudios | |||||||||
Llingües falaes | castellanu | ||||||||
Oficiu | xurista, políticu, profesor universitariu, escritor, abogáu | ||||||||
Llugares de trabayu | Madrid | ||||||||
Emplegadores |
Universidá de Murcia Universidá de Friburgu Universidá de Coimbra Universidá de Londres Universidá de Salamanca Universidá d'Uviéu Universidá de Santiago de Compostela | ||||||||
Biografía
editarNos años 1930 foi asiduo de les conxustes que se celebraben nel Café Peñalba, asitiáu na Cai de Uría. Prieto llegaría a declarar que "fui ministru porque nel Peñalba nun s'enteraron a tiempu".
Catedráticu d'Historia del Derechu nes universidaes de Murcia, Salamanca y Uviéu ocupó la cartera d'Instrucción Pública y Belles Artes como independiente nel gobiernu qu'ente'l 3 d'abril y el 6 de mayu de 1935 presidiría Alejandro Lerroux.
Al españar la Guerra Civil Española se exilió dando clases nes universidaes de Londres, Friburgu y Coímbra y tres el so regresu a España sufrío un procesu de depuración política que-y torgó recuperar la so cátedra hasta l'añu 1944 en que llogró la de Santiago de Compostela, para en 1947 recuperar la d'Uviéu onde se xubilaría.
Referencies
editar- ↑ Afirmao en: Diccionario biográfico español. Identificador DBE: 10223/ramon-prieto-bances. Apaez como: Ramón Prieto Bances. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Editorial: Real Academia de la Historia. Llingua de la obra o nome: castellanu. Data d'espublización: 2011.
Enllaces esternos
editar
Predecesor: Joaquín Dualde Gómez |
Ministru d'Instrucción Pública y Belles Artes 1935 |
Socesor: Joaquín Dualde Gómez |