Sorø ye una pequeña ciudá de Dinamarca nel suroeste de la islla de Selandia. Dende 2007 ye la capital de la rexón de Selandia, una de les cinco rexones en que s'estrema'l país. Cuenta con 7.764 habitantes en 2012.

Sorø
Alministración
PaísBandera de Dinamarca Reinu de Dinamarca
Estáu federáuBandera de Dinamarca Dinamarca
Rexón alministrativa Región de Selandia (es) Traducir
Conceyu Sorø
Tipu d'entidá villa
Códigu postal 4180
Xeografía
Coordenaes 55°26′12″N 11°33′33″E / 55.4366°N 11.5592°E / 55.4366; 11.5592
Sorø alcuéntrase en Dinamarca
Sorø
Sorø
Sorø (Dinamarca)
Altitú 43 m
Más información
Estaya horaria UTC+01:00 (horariu estándar)
UTC+02:00 (horariu de branu)
Llocalidaes hermaniaes Wakuya
Cambiar los datos en Wikidata

La ciudá, allugada nel interior de Selandia a unos 20 km del mar, ta arrodiada por montes, llagos y terrenes agrícoles. La hestoria de Sorø tuvo amestada al so antiguu monesteriu medieval —nel so momentu'l más opulento de Dinamarca—, y dende el sieglu XVI a la prestixosa Academia de Sorø.

Historia

editar

Créese que'l nome de Sorø orixinalmente faía referencia namái al actual llagu de Sorø. Posiblemente'l nome provién del danés antiguu sor, con significáu de "acedu".

Sorø surdió en 1142, cuando'l caudiellu local Asser Rig fundó un monesteriu de monxos benedictinos. Los benedictinos nun tuvieron l'ésitu esperáu y el fíu de Asser, l'obispu Absalón, dexó les tierres a la Orde del Císter. Colos cistercienses, el monesteriu de Sorø desenvolver a tal grau que la so tierres aportaron a les más grandes y riques d'ente los monesterios de los países nórdicos. El monesteriu, qu'amás cuntaba con un seminariu pa la formación de sacerdotes, cuntó col patrociniu real, y dellos reis danés visitar, lo que-y apurrió gran sonadía. Na ilesia del monesteriu permanecen los restos del obispu Absalón, lo mesmo que de los reis Cristóbal II, Valdemar IV y Olaf II. La reina Margarita I tamién fuera soterrada na ilesia, pero los sos restos fueron tresllaos darréu a la catedral de Roskilde.

Cola llegada de la reforma protestante y la consecuente confiscación de los bienes de la Ilesia católica, dexóse que'l monesteriu sirviera d'asilu a monxos vieyos y enfermos. Cola muerte del postreru monxu de Sorø, el rei Federico II fundó nel llugar una escuela pa la nobleza y la burguesía, que se convertiría na actual Academia de Sorø. Na década de 1620, Cristián IV instituyó una escuela de caballería na qu'estudiaríen los sos fíos, y en 1638 dio a Sorø los privilexos de ciudá comercial (købstad). Establecióse asina una comunidá d'artesanos, pero'l comerciu nun espolletó demasiáu. Dende 1748 hasta 1970 Sorø foi la capital de la provincia homónima.

A entamos del sieglu XX ameyoraron los caminos que llevaben a la ciudá. Na década de 1840 había dalgunes industries, ente elles fundidores de fierro y fábriques de maquinaria, y en 1856 inauguróse la comunicación per tren con Copenḥague y Korsør. Alredor de la estación creció'l suburbiu de Frederiksberg, que se xuntaría con Sorø a mediaos del sieglu XX. L'Academia de Sorø siguió siendo'l principal distintivu de la ciudá, pero a finales del sieglu XIX creáronse nueves escueles ya instituciones educatives.

La ciudá dobló la so población na primer década del sieglu XX, al pasar de ca. 2.000 a 4.000 habitantes. Mientres la primer metá del sieglu XX hubo una crecedera na industria, magar la ciudá caltener a la zaga de ciudaes vecines como Roskilde o Slagelse. La población siguió amontándose hasta los años 1950, cuando s'enllancó; volvió crecer nos años 1960, pa cayer na década de 1970. Esti postreru decrecimiento posiblemente esplíquese pol enclín de la población danesa a camudase a los suburbios de les árees metropolitanes mientres esa dómina. Dende finales del sieglu XX, al igual que la mayoría de les ciudaes daneses, Sorø ta pasando de ser una ciudá industrial a da-y más pesu al sector servicios.

En 2007, cola puesta en práutica d'una reforma territorial nel país, el conceyu de Sorø engrandóse. Coles mesmes, creóse la rexón alministrativa de Selandia, con Sorø como capital.

Referencies

editar