Synallaxis whitneyi

especie de páxaru
Map marker icon – Nicolas Mollet – Birds – Nature – white.png Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.

'juan bahiano, en portugués Brasil),[2] ye una especie d'ave paseriforme perteneciente al xéneru Synallaxis qu'integra la familia Furnariidae. Ye endémica de Brasil.

Commons-emblem-notice.svg
 
Infobox animalia.pngSynallaxis whitneyi
Synallaxis cinerea - Bahia Spinetail; Boa Nova, Bahia, Brazil.jpg
Estáu de caltenimientu
Vulnerable (VU)
Vulnerable (IUCN 3.1)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Passeriformes
Familia: Furnariidae
Xéneru: Synallaxis
Especie: S. whitneyi
Pacheco & Gonzaga, 1995[1]
Sinonimia
Synallaxis cinerea (Wied-Newied, 1831)[1]
Synallaxis cinereus[2]
Consultes
[editar datos en Wikidata]

DescripciónEditar

Mide 16 cm. Paezse enforma con Synallaxis ruficapilla con quien nun se sobrepon, pero difier pelos sos partes baxes de color gris escuru.[3] De color ablondu y marrón. Corona, nales y cola ablondes. Partes cimeros marrón intenso con tintes oliváceos. Llista superciliar pos-ocular marrón amarellentao brillante, y face gris escuru. Gargüelu gris motuda de claru, escureciendo hasta l'abdome gris escuru, con tintes marrones.[4]

Distribución y hábitatEditar

Distribuyir pol este de Brasil, nel interior y sur de Bahia y nordeste de Minas Gerais.[2]
Habita a altitúes ente 750 a 1200 msnm na Viesca atlántica montana y aparentemente tolera montes secundarios y cantos de floresta.[1]

Estáu de caltenimientuEditar

Foi calificada como “Vulnerable” pol IUCN, por cuenta de que la so zona de distribución ye bien pequeña y a que la so populación, envalorada ente 1000 y 2499 individuos paez tar tornando rápido por cuenta de la perda de hábitat.[1]

=== Amenaces En Serrar de Ouricana, los montes han virtualmente desapaecíu por cuenta de la espansión de los pastajes y cultivos. Permanecen unos pocos fragmentos de floresta, de propiedá privada, que tán so presión de deforestación y quemes abasnar d'árees cultivaes. En 1999, el mayor fragmentu remanesciente, de cerca de 3 Km² fuera llargamente destruyíu y la sobrevivéncia d'esta especie nesa área yera altamente cuestionable. Quema illegal de carbón vexetal y llimpieza de florestas foron reparaes inclusive nel parque nacional de la Chapada Diamantina, otru de los pocos locales onde s'atopa la especie.[1]

Aiciones de caltenimientuEditar

Asocede nel parque nacional de la Chapada Diamantina nel estáu de Bahia que, a pesar d'área protexida, nun ufierta proteición de facto.[1]

ComportamientuEditar

Los sos vezos son bien asemeyaos a S. ruficapilla, a pesar que paez tar muncho menos rellacionáu a bambuzales qu'ésta.[3]

AlimentaciónEditar

En pares o en families, busquen alimentu acompañando bandaes mistes, principalmente nel sotobosque. Revuelve la xamasca, ramasca y pulgu d'árboles de forma acrobática a procurar d'inseutos.[5]

VocalizaciónEditar

El cantar ye un de cutiu rápido y repitíu par de notes nasales, delles vegaes sonando atropellaes, principalmene cuando dambos miembros de la pareya tán vocalizando; nun tien el mesmu patrón distintivu de S. ruficapilla.[3]

SistemáticaEditar

Descripción orixinalEditar

La especie S. whitleyi afayóse en 1992 en Serrar de Ouricana, cerca de Boa Nova, esti de Bahia, Brasil, y descrita polos ornitólogos brasilanos José Fernando Pacheco y Luiz Pedreira Gonzaga en 1995. Foi descrita como nueva pa la ciencia sol nome Synallaxis whitneyi; primeramente pensaba sese un sinónimu de S. cinerea (según Remsen 2003) pero'l nome whitneyi foi recolocado pol SACC (2006).[4][6]

TaxonomíaEditar

Ye monotípica. Forma una superespecie con Synallaxis ruficapilla y Synallaxis infuscata; dellos autores suxurieron qu'esta superespecie ta más llueu rellacionada con Synallaxis frontalis, Synallaxis azarae y Synallaxis courseni con base en similaridades de plumaxe y vocalización.[7]


ReferenciesEditar

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 BirdLife International (2012). «Synallaxis whitneyi» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2014.2. Consultáu'l 6 d'agostu de 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 Pijuí de Bahia (Synallaxis cinerea) Wied-Neuwied, 1831 en Avibase. Consultáu'l 6 d'agostu de 2014.
  3. 3,0 3,1 3,2 Ridgely Robert, Synallaxis whitneyi, p. 276, en Field guide to the songbirds of South America: the passerines / Robert Ridgely and Guy Tudor. – 1st ed. – (Mildred Wyatt-World series in ornithology). ISBN 978-0-292-71748-0
  4. 4,0 4,1 Bahia Spinetail Synallaxis whitneyi en Birdlife International. Consultada'l 7 d'agostu de 2014.
  5. Guia de Campu Avis Brasilis – Avifauna brasileira / Tomas Sigrist; ilustráu por Tomas Sigrist – São Paulo: Avis Brasilis, 2013; p. 314. ISBN 978-85-60120-25-3
  6. Pacheco, J. F.; Gonzaga, L. P. 1995. A new species of Synallaxis of the ruficapilla/infuscata complex from eastern Brazil (Passeriformes: Furnariidae). Enllaz a PDF. Ararajuba 3: 3-11.
  7. Bahia Spinetail (Synallaxis cinerea) en IBC - The Internet Bird Collection. Consultada'l 7 d'agostu de 2014.

BibliografíaEditar

  • Gonzaga, L. P.; Pacheco, J. F.; Bauer, C.; Castiglioni, G. D. A. 1995. An avifaunal survey of the vanishing montane Atlantic forest of southern Bahia, Brazil. Bird Conservation International 5(2/3): 279-290.

  • Parrini, R.; Raposu, M. A.; Pacheco, J. F.; Carvalhaes, A. M. P.; Melo, T. A. J.; Fonseca, P. S. M.; Minns, J. C. 1999. Birds of the Chapada Diamantina, Bahia, Brazil. Cotinga 11: 86-95.

Enllaces esternosEditar