Theta Persei
Theta Persei (θ Per / 13 Persei / HD 16895 / HR 799)[5] ye una estrella binaria na constelación de Perséu. Asitiada a 36,6 años lluz del Sistema Solar, tien magnitú aparente +4,12.
Theta Persei | |
---|---|
estrella doble (es) [1] | |
Datos d'observación | |
Ascensión reuta (α) | 41,04875 °[2] |
Declinación (δ) | 49,22861 °[2] |
Magnitú absoluta | 3,88 |
Constelación | Perseus (es) |
Velocidá radial | 23,77 km/s[3], 22,96 km/s[3], 24,53 km/s[3] y 24,04 km/s[3] |
Tipu espectral | F7V[4] |
Otros nomes | |
Ver llista
| |
Coordenaes: 2h 44m 11.7s, 49° 13′ 42.996″
La componente principal del sistema, Theta Persei A (GJ 107 A), ye una nana mariella de tipu espectral F7V con una temperatura efectivo de 6238[6] - 6350 K[7] —el valor varia según la fonte consultada—, aproximao 520 K cimera a la del Sol. Relluma con una lluminosidá 2,44 vegaes mayor que la lluminosidá solar. La so cercanía al Sistema Solar dexó midir directamente'l so diámetru angular y calcular el so diámetru, resultando ser ésti un 30% mayor que'l del Sol. Xira sobre sigo mesma con una velocidá de rotación proyeutada ente 6 y 9 km/s, lo que da llugar a un periodu de rotación inferior a 11 díes.[8] La so masa ye un 25% mayor que la masa solar y tien una edá envalorada de 1150 millones d'años.[7] El so metalicidá, bayura relativa d'elementos más pesaos que'l hidróxenu, ye comparable a la solar ([Fe/H] = +0,06). Coles mesmes, les bayures relatives d'otros elementos —sodiu, magnesiu, aluminiu, siliciu o azufre— son bien asemeyaos a les atopaes nel Sol.[7]
Theta Persei B (GJ 107 B) ye una nana colorada de tipu espectral M1.5V que la so masa envalorada asitiar ente'l 43%[9] y el 51%[10] de la masa solar. Visualmente a 20,5 segundos d'arcu de la so compañera, la separación media ente dambes estrelles ye llixeramente menor de 250 UA —unes 8 vegaes la distancia qu'hai ente Neptunu y el Sol—, siendo'l periodu orbital de 2720 años. La órbita del sistema ye moderadamente escéntrica (ε = 0,13), polo que dicha separación varia ente 216 y 280 UA. El periastru —mínima distancia ente los dos componentes— tuvo llugar en 1613 y el apoastru va asoceder nel añu 2970. El planu orbital ta inclináu 75º respectu al planu del cielu.[8]
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ Afirmao en: SIMBAD.
- ↑ 2,0 2,1 «The 2001 US Naval Observatory Double Star CD-ROM. I. The Washington Double Star Catalog» (n'inglés). The Astronomical Journal (6): páxs. 3466–3471. avientu 2001. doi: .
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Statistics of spectroscopic sub-systems in visual multiple stars» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (1): páxs. 118–123. xineru 2002. doi: .
- ↑ «MK classification for visual binary components» (n'inglés). The Astronomical Journal: páxs. 245–249. abril 1976. doi: .
- ↑ Theta Persei (SIMBAD)
- ↑ Ramírez, I.; Allende Prieto, C.; Lambert, D. L. (2007). «Oxygen abundances in nearby stars. Clues to the formation and evolution of the Galactic disk». Astronomy and Astrophysics 456 (1). páxs. 271-289. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2007A%26A...465..271R&db_key=AST&nosetcookie=1.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Takeda, Yoichi (2007). «Fundamental Parameters and Elemental Abundances of 160 F-G-K Stars Based on OAO Spectrum Database». Publications of the Astronomical Society of Japan 59 (2). páxs. 335-356 (Tabla consultada en CDS). http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2007PASJ...59..335T&db_key=AST&nosetcookie=1.
- ↑ 8,0 8,1 Theta Persi (Stars, Jim Kaler)
- ↑ Bonfils, X.; Delfosse, X.; Udry, S.; Santos, N. C.; Forveille, T.; Ségransan, D. (2005). «Metallicity of M dwarfs. I. A photometric calibration and the impact on the mass-luminosity relation at the bottom of the main sequence». Astronomy and Astrophysics 442 (2). páxs. 635-642. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2005A%26A...442..635B&db_key=AST&nosetcookie=1.