Wikipedia

Estrella de tipu-G de la secuencia principal

(Redirixío dende Nana mariella)
Propiedaes d'estrelles típiques de tipu-G de la secuencia principal[1]
Tipu
espectral 		Masa estelar (M☉) Gravedá
superficial
(log g) 		Temperatura
efectiva
(K) 		Índiz
de color
(B − V)
G0V 1.15 4.32 5,980 0.583
G1V 1.10 4.34 5,900 0.608
G2V 1.07 4.35 5,800 0.625
G3V 1.04 4.37 5,710 0.642
G4V 1.00 4.38 5,690 0.657
G5V 0.98 4.40 5,620 0.672
G6V 0.93 4.42 5,570 0.690
G7V 0.90 4.44 5,500 0.713
G8V 0.87 4.46 5,450 0.740
G9V 0.84 4.48 5,370 0.776

Una estrella de tipu-G de la secuencia principal (Tipu Espectral: G-V), de cutiu tamién denominada nana mariella o estrella nana G, ye una estrella de la secuencia principal (clase de lluminosidá V) de tipu espectral G. Una estrella d'esti tipu tien alredor de 0,8 a 1,2 mases solares y una temperatura superficial entendida ente 5,300 y 6,000 K.[1] Al igual qu'otres estrelles de la secuencia principal, una estrella de tipu-G de la secuencia principal ta nel procesu de convertir l'elementu hidróxenu n'heliu nel so nucleu per mediu de la fusión nuclear.[2] El Sol, estrella a la que la Tierra ta xunida gravitacionalmente nel Sistema Solar y l'oxetu con mayor magnitú aparente, ye un exemplu d'estrella de tipu-G de la secuencia principal. Cada segundu, el Sol funde aproximao 600 millones de tonelaes d'hidróxenu n'heliu, convirtiendo cerca de 4 millones de tonelaes de materia en enerxía.[3] Arriendes del Sol, otros exemplos bien conocíos d'estrelles de tipu-G de la secuencia principal inclúin Alfa Centauri A, Tau Ceti y 51 Pegasi.

El Sol, típicu exemplu d'estrella de tipu-G de la secuencia principal.

El términu nana mariella ye una denominación errónea, yá que en realidá les estrelles de tipu-G varien en color, del blancu (pa los tipos más lluminosos como'l Sol), a namái bien llixeramente marielles (pa les menos masives y lluminoses de tipu-G de la secuencia principal).[4] El Sol ye en realidá blancu, pero apaez mariellu al traviés de l'atmósfera terrestre por cuenta de la dispersión atmosférica de Rayleigh. Amás, anque'l términu "nanu" ye utilizáu pa contrastar estrelles marielles de la secuencia principal d'estrelles xigantes, les nanes marielles como'l Sol perpasen en brillantez al 90% de les estrelles de la Vía Láctea (que son en gran midida muncho más amatagaes que les nanes naranxes, les nanes coloraes, y les nanes blanques, siendo les postreres remanentes estelares).

Una estrella de tipu-G de la secuencia principal va fundir l'hidróxenu mientres aproximao 10 mil millones d'años, hasta que s'escose nel centru de la estrella. Cuando esto asocede, la estrella espándase en mayor proporción al so anterior estáu y conviértese nuna xigante colorada, tales como Aldebarán (o Alpha Tauri). Finalmente, la xigante colorada pierde les sos capes esteriores de gas, dando llugar a una nebulosa planetaria, mentanto'l nucleu va esfreciéndose y contrayendo nuna nana blanca trupa y compauta.[5]


Estrella Tipu
Espectral 		Magnitú aparente Magnitú
absoluta 		Ascensión
Reuta
(J2000) 		Declinación (J2000) Distancia
(Años lluz)
Sol G2V −26,73 4,8 — — 1,6x10-5
α Centauri A G2V −0,01 4,34 14h 39m 36.50s −60° 50' 02.3" 4,39
τ Ceti G8Vp 3,49 5,68 01h 44m 04.08s −15° 56' 14.9" 11,9
Achird A G3V 3,46 4,59 00h 49m 06.29s +57° 48' 54.7" 19,4
82 Eridani G5V 4,26 5,35 03h 19m 55.65s −43° 04' 11.2" 19,8
δ Pavonis* G8V 3,55 4,62 20h 08m 42.61s −66° 10' 55.4" 19,9
ξ Bootis A G8Ve 4,72 5,59 14h 51m 23.38s +19° 06' 01.7" 21,9
Alula Australis A G0V 4,41 4,25 11h 18m 11s +31° 31' 45" 27,2
Alula Australis B G5V 4,87 5,07 11h 18m 11s +31° 31' 45" 27,2
Asterion G0V 4,24 4,63 12h 33m 44.54s +41° 21' 26.9" 27,3
61 Virginis G5V 4,74 5,09 13h 18m 24.31s −18° 18' 40.3" 27,8
χ1 Orionis A G0V 4,39 4,70 05h 54m 22,98s +20° 16' 34,2" 28,3
41 Arae A G8V 5,55 5,83 17h 19m 03,83s −46° 38' 10,4" 28,7
Beta Comae Berenices G0V 4,23 4,42 13h 11m 52,39s +27° 52' 41,5" 29,9
κ1 Ceti G5V 4,84 5,03 03h 19m 21,70s +03° 22' 12,7" 29,9
HR 4523 A G3V 4,89 5,06 11h 46m 31,07s −40° 30' 01,3" 30,1
61 Ursae Majoris G8V 5,31 5,41 11h 41m 03,02s +34° 12' 05,9" 31,1

* δ Pavonis ta abandonando la secuencia principal pa tresformase nuna estrella subxigante.

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. ↑ 1,0 1,1 Vardavas, Ilias M.; Taylor, Frederic (2011) «Chapter 5. Incoming Solar Radiation», Radiation and Climate: Atmospheric Energy Budget from Satellite Remote Sensing 138, páx. 130. ISBN 0199697140.
  2. ↑ «Star life cycle:Equilibrium». Astrophysics Science Project Integrating Research and Education (ASPIRE). Archiváu dende l'orixinal, el 2016-05-14. Consultáu'l 10 de mayu de 2016.
  3. ↑ Barbara Ryden. «Why does the sun shine?». The Ohio State University (USU). Consultáu'l 10 de mayu de 2016.
  4. ↑ Mitchell N. Charity. «What Color Are the Stars?». www-vendian.org. Consultáu'l 10 de mayu de 2016.
  5. ↑ «The life cycle of a Sun-like star». Universe Today:Space and astronomy news. Consultáu'l 10 de mayu de 2016.

Enllaces esternos

editar


Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Estrella_de_tipu-G_de_la_secuencia_principal&oldid=4249726»