Tringa stagnatilis
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu. El chibibí finu[1] (Tringa stagnatilis) ye un páxaru limícola. Ye una tringa bastante pequeña y habita nes estepes yerbácees abiertes y nes tierres húmedes de la taiga del estremu este d'Europa y Asia Central.
Tringa stagnatilis chibibí finu | ||
---|---|---|
Estáu de caltenimientu | ||
Esmolición menor (IUCN 3.1) | ||
Clasificación científica | ||
Reinu: | Animalia | |
Filu: | Chordata | |
Clas: | Aves | |
Orde: | Charadriiformes | |
Familia: | Scolopacidae | |
Xéneru: | Tringa | |
Especie: |
T. stagnatilis (Bechstein, 1803) | |
Distribución | ||
Consultes | ||
[editar datos en Wikidata] |
Paecer al Archibebe claro pero ye más pequeñu y delgáu, con un picu llargo y fino y pates llargues amarellentaes. Al igual que'l Archibebe claru, el so plumaxe ye d'un color pardu buxu mientres la estación de cría, más pálidu pel hibiernu y tien una franxa clara nel llombu que ye visible mientres el vuelu. Sicasí, atópase más estrechamente emparentáu col Archibebe común y l'Andarríos bastardu (Pereira & Baker, 2005). Xuntos, formen un grupu de pequeñes tringas que tienen pates acolorataes o amarellentaes, el so plumaxe de cría ye más escuru con un diseñu de pequeños llixos marrones nel pechu y el pescuezu.
Ye una especie migratoria, y la mayoría de los exemplares pasen l'iviernu n'África y la India, y unos pocos lleguen hasta'l sureste asiáticu y Australia. Prefieren pasar l'iviernu en terrenes húmedos y frescos como banzaos y llagos y de normal muévense solos o en grupos pequeños.
Dedicar a percorrer agües pocu fondes o'l llimu húmedu buscando inseutos y pequeños invertebraos, que constitúin la base de la so alimentación.
El Archibebe finu ye una de les especies a les que s'aplica'l Alcuerdu de Caltenimientu de Páxaros Acuáticos Migratorios d'África y Eurasia.
Referencies
editar- Hayman, Peter; Marchant, John & Prater, Tony (1986): Shorebirds: an identification guide to the waders of the world. Houghton Mifflin, Boston. ISBN 0-395-60237-8
- Pereira, Sérgio Luiz & Baker, Alan J. (2005): Multiple Gene Evidence for Parallel Evolution and Retention of Ancestral Morphological States in the Shanks (Charadriiformes: Scolopacidae). Condor 107(3): 514–526. DOI: 10.1650/0010-5422(2005)107[0514:MGEFPE]2.0.CO;2 HTML abstract
Referencies
editar- ↑ URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.
Enllaces esternos
editar- Videos, semeyes y soníos del Archibebe finu n'Internet Bird Collection.
- Tringa stagnatilis en Avibase (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
Galería con diversos tipos de plumaxe
editarWikispecies tien un artículu sobre Tringa stagnatilis. |
-
Archibebe común Tringa totanus con Archibebe finu Tringa stagnatilis nel Krishna Wildlife Sanctuary, Andhra Pradesh, India.
-
Archibebe común Tringa totanus con Archibebe finu Tringa stagnatilis nel Krishna Wildlife Sanctuary, Andhra Pradesh, India.
-
Andarríos del Terek Xenus cinereus, Correlimos chicu Calidris minuta y Archibebe finu Tringa stagnatilis nel Krishna Wildlife Sanctuary, Andhra Pradesh, India.
-
Andarríos del Terek Xenus cinereus, Correlimos chicu Calidris minuta y Archibebe finu Tringa stagnatilis nel Krishna Wildlife Sanctuary, Andhra Pradesh, India.