Vicente Herrera Zeledón

políticu costarricanu (1821–1888)

Vicente Herrera Zeledón (20 de xineru de 1821San Xosé – 10 de payares de 1888San Xosé) foi un políticu, abogáu y xuez costarricanu, presidente provisional de Costa Rica del 30 de xunetu de 1876 al 23 de setiembre de 1877.

Vicente Herrera Zeledón
Presidente de Costa Rica


Aniceto Esquivel Sáenz - Tomás Guardia Gutiérrez
Vida
Nacimientu San Xosé20 de xineru de 1821
Nacionalidá Bandera de Costa Rica Costa Rica
Muerte San Xosé10 de payares de 1888 (67 años)
Sepultura San Xosé
Oficiu políticu, abogáuxuez
Cambiar los datos en Wikidata

Datos personales

editar

Yera fíu de José Cleto Herrera Salazar (n. 1798- m. 1880) y Antonia Zeledón Masís (m. 1854). Graduóse de Bachiller en Filosofía en 1839 na Casa d'Enseñanza de Santu Tomás en San Xosé, Costa Rica, y en mayu de 1846 treslladar a Guatemala, onde llogró en 1849 el grau de Doctor en Lleis na Universidá de San Carlos Borromeo. Incorporóse como abogáu en Costa Rica el 20 de mayu de 1850. Casó'l 18 d'avientu de 1853 con Guadalupe Gutiérrez García, fía d'Atanasio Gutiérrez y Lizaurzábal, Presidente de la Corte Cimera de Xusticia de Costa Rica de 1832 a 1833, y María del Pilar García Ramírez, y con ella tuvo trés fíos: Angélica, Vicente y Merced Herrera Gutiérrez.

Ideoloxía

editar

Carauterízase pola so ideoloxía conservadora y les sos posiciones doctrinaries allegaes al pensamientu de la Ilesia Católica, sobremanera en materia d'educación. Foi Presidente de la Xunta de Caridá de San José, Notariu Mayor de la Curia Eclesiástica y Secretariu del Cabildru de la diócesis de Costa Rica.

Actividá docente

editar

Tuvo al so cargu la cátedra de Gramática Castellana y Llatina na Casa d'Enseñanza de Santu Tomás (alzada n'Universidá de Santu Tomás en 1843), a la cual arrenunció en marzu de 1845. Darréu foi caderalgu de Derechu Canónicu na mesma Universidá, onde tamién impartió lleiciones de Derechu Públicu. Amás desempeñó la Secretaría de la Universidá, foi miembru de la so Direición d'Estudios en munches ocasiones y en 1870 desempeñó mientres dellos meses la Rectoría.

Cargos públicos

editar

Exerció dellos cargos públicos, ente ellos los de Secretariu del Presidente Juan Rafael Mora Porras mientres la Guerra Nacional de 1856, Diputáu, Gobernador de la Provincia de San José y Ministru Plenipotenciario en Guatemala y Nicaragua.

Presidente de la Corte Suprema de Xusticia

editar

En 1852 foi escoyíu como Fiscal de la Corte Suprema de Xusticia y foi reelixíu en 1855. El 17 d'ochobre de 1856 foi escoyíu como Rexente (Presidente) de la Corte, cargu pal que foi reelixíu'l 22 de setiembre de 1858 y qu'exerció hasta'l 29 d'abril de 1860.

Conseyeru y Secretariu d'Estáu

editar

Mientres los primeros años de gobiernu del xeneral Tomás Guardia Gutiérrez exerció dellos cargos importantes: miembru del Conseyu d'Estáu (13 d'ochobre de 1870 a 24 de febreru de 1872), Vicente Herrera Zeledón, Secretariu de Gobernación y carteres amiestes (del 15 de febreru al 21 de payares de 1873 y del 1° d'avientu de 1873 al 8 de mayu de 1876), encargáu de la Secretaría de Rellaciones Esteriores y carteres amiestes (del 6 de setiembre al 21 de payares de 1873, del 3 de marzu al 14 d'avientu de 1874 y del 20 de mayu de 1875 al 8 de mayu de 1876) y Segundu Designáu a la Presidencia (22 de mayu de 1874 a 5 de mayu de 1875). El 10 de mayu de 1876, pocu dempués d'empecipiase'l periodu presidencial d'Aniceto Esquivel Sáenz, foi escoyíu nuevamente como Segundu Designáu, pero a otru día arrenunció a esi cargu.

Presidente Provisional de la República

editar

El golpe militar del 30 de xunetu de 1876 proclamar Presidente Provisional de la República, con facultaes omnímodes, pero na práctica'l verdaderu gobernante foi'l xeneral Tomás Guardia Gutiérrez, Comandante en xefe del exércitu y Primer Designáu a la Presidencia. La prensa foi censurada ya impunxéronse otres midíes represives, especialmente dempués d'una intentona revolucionaria asocedida a mediaos de 1877.

Como Designaos a la Presidencia fueron nomaos: Primer Designáu, Tomás Guardia Gutiérrez; Segundu Designáu, Manuel Antonio Bonilla Nava, y Terceru, Saturnino Lizano Gutiérrez. Nes Secretaríes d'Estáu tuvieron nomaos los siguientes personaxes: Rellaciones Esteriores y carteres amiestes, Rafael Machado Jáuregui; Gobernación y carteres amiestes, Saturnino Lizano Gutiérrez; Facienda y Comerciu, Joaquín Lizano Gutiérrez (xunetu de 1876-marzu de 1877) y Tomás Guardia Gutiérrez (marzu a setiembre de 1877) y Obres Públiques, Rafael Barroeta Baca (xunu a setiembre de 1877). La Secretaría de Guerra y Marina tuvo primeramente recargada al Secretariu de Gobernación Saturnino Lizano Gutiérrez, y de marzu a setiembre de 1877 al Secretariu de Facienda Tomás Guardia Gutiérrez. Como órganu consultivu establecióse un Conseyu d'Estáu de cinco miembros, presidíu pel Segundu Designáu Manuel Antonio Bonilla Nava.

Mientres el so alministración diose una subvención al Colexu San Luis Gonzaga de Cartago y tomáronse otres disposiciones a favor de la educación, combatióse'l contrabandu, restableciéronse les municipalidaes nes cabeceres de cantón, que sumieren dende 1859, aplicáronse delles midíes d'austeridá y aforru na alministración pública, y na provincia de Guanacaste, que'l Presidente visitó en mayu de 1877, fundóse la población de Guardia y alzóse el cantón de Carrillo.

Cayida y exiliu

editar

El 11 de setiembre de 1877, cola sida de tener que restablecer la so salú, hubo de llamar a exercer interinamente la presidencia al Xeneral Guardia, que'l 23 de setiembre axuntó una xunta de personalidaes y foi escoyíu por ella como nuevu Presidente de la República.

Darréu tuvo exiliáu n'El Salvador, onde participó en 1879 nuna organización d'emigraos políticos costarricenses opuestos al réxime de Guardia. Al so regresu a Costa Rica caltúvose estremáu de la política hasta'l so fallecimientu. Nos sos funerales, el gobiernu del Presidente Bernardo Soto Alfaro dispunxo que se-y rindieren los honores militares correspondientes a los xenerales de división.

Ver tamién

editar

Referencies

editar

Enllaces esternos

editar


Predecesor:
 
Aniceto Esquivel Sáenz

1876

 
10° Presidente de Costa Rica

1876 - 1877

De facto

Socesor:
 
Tomás Guardia Gutiérrez

De facto 1877-1882
Morrió nel cargu

Predecesor:
Rafael Ramírez Hidalgo
1854-1856
 
Rexente de la Corte Suprema de Xusticia de Costa Rica

1856-1860
Socesor:
 
José María Castro Madriz
1860-1866