Wikipedia

Virginia Lago

actriz arxentina

Virginia Lago (22 de marzu de 1946, San Martín)[3][4][5] ye una primera actriz arxentina con una estensa trayeutoria en teatru, cine y televisión. Ye tida de la tamién actriz Fabiana García Lago. Cobró especial notoriedá por ser la presentadora del popular ciclu de cine Historias de corazón, emitíu por Telefe.

Virginia Lago
Vida
Nacimientu San Martín, 22 de marzu de 1946[1] (78 años)
Nacionalidá Bandera d'Arxentina Arxentina [2]
Oficiu actriz
IMDb nm0481350
Cambiar los datos en Wikidata

Trayeutoria editar

Virginia Lago nació en San Martín, al norte del Gran Buenos Aires. Hasta los 20 años moró en Villa Ballester. Cursó los sos estudios primarios na Escuela nᵘ 11 "Roberto Noble", y los secundarios nel colexu Tomás Guido de San Martín. Ye prima y foi vecina de l'actriz Zully Moreno, que tamién moraba na llocalidá.[6]

En 1963 tuvo una actuación destacada na obra Pigmalión. Estudió Teatru con Marcelo Lavalle, Roberto Durán, nel Institutu d'Arte Moderno y actuando aprendió de bien de Actores. En 1966 trabayó nel programa Galería Polyana que con bona repercusión tresmitir ente mayu y ochobre por Canal 9 de llunes a vienres con llibros de l'autora teatral Clara Giol Bressan y un repartu qu'incluyía a Susana Campos, Fanny Navarro, Enzo Viena, Ricardo Passano, Patricia Shaw, Aída Luz, María José Demare, Nelly Darén y Gloria Raines.[7]

Televisión editar

Cine editar

  1. 2000 Los díes de la vida Dir. Francisco D'Intino
  2. 1995 El versu Dir. Santiago Carlos Oves
  3. 1995 Semeyes de l'alma Dir. Diego Musiak
  4. 1988 So otru sol Dir. Francisco D'Intino
  5. 1986 Secretos nel Monte Escaecíu Dir. Leo Kanaf
  6. 1985 Prontuario d'un arxentín Dir. Andrés Bufali
  7. 1975 La Raulito Dir. Lautaro Murúa
  8. 1974 El uxu Dir. Bebi Kamin
  9. 1974 Muñequitas de medianueche Dir. Patricia Gal
  10. 1971 Xuguemos nel mundu Dir. María Herminia Ablanéu
  11. 1969 El cantor namoráu Dir. Juan A. Serna
  12. 1968 Maternidá ensin homes Dir. Carlos Rinaldi
  13. 1967 El loru de la soledá Dir. Juan A. Serna y Jorge Y. Farías
  14. 1967 ¡Al diañu con esti cura! Dir. Carlos Rinaldi
  15. 1966 La gran felicidá Dir. Carlos Borsani y Carlos Borcosque
  16. 1965 Orde de matar Dir. Román Viñoly Barreto ...Doblaxe de voz
  17. 1964 Voi falar de la esperanza Dir. Carlos Borcosque
  18. 1964 Trés histories fantástiques Dir. Marcos Madanes
  19. 1964 La sentencia Dir. Hugo del Carril
  20. 1964 Un suañu y namás Dir. Diego Santillán. Coproducción con Brasil
  21. 1963 Los inconstantes Dir. Rodolfo Kuhn
  22. 1962 El terrorista Dir. Daniel Cherniavsky
  23. 1961 Alies Gardelito Dir. Lautaro Murúa
  24. 1960 La patota Dir. Daniel Tinayre
  25. 1960 Héroes de güei Dir. Enrique Dawi

Teatru editar

Premios y nominaciones editar

Premiu Martín Fierro editar

Añu Categoría Programa Resultancia
1990 Actriz de repartu La guapa páxina Ganadora
1991

Vas Collechar la to llantadera

Nomada
2006

Montecristo

Nomada
2008 Actriz de repartu en drama Mujer de naide 2 Ganadora
2011

Decisiones de vida

Nomada
2013 Meyor conducción femenina Historias de corazón Ganadora

Otros Premios editar

Fenómenu n'Internet editar

A raigañu del ciclu que conduz en Telefé, alredor del mes de marzu de 2012, la so imaxe convirtióse nun fenómenu d'internet, nel que s'asonsaña la so forma de falar y actuar. Esisten videos en que-y la asonsaña,[9][10] según en Facebook y Twitter.[11] Nes parodies pon énfasis nel tonu pausáu, los diminutivos y la templanza na fala de Lago, el so recurrente latiguillo «¡maraviyosu!», pa describir una situación. La mesma Lago reconoció qu'ante estes burlles de primeres lloró, pero que dempués lo tomó con humor.[12][13]

Referencies editar

  1. ↑ Afirmao en: Internet Movie Database. Data de consulta: 19 xunu 2019. Llingua de la obra o nome: inglés.
  2. ↑ Afirmao en: cinenacional.com. Data de consulta: 2 xunu 2017. Llingua de la obra o nome: castellanu.
  3. ↑ Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes Nuestrosactores
  4. ↑ Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes Espediente
  5. ↑ Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes Declaracion
  6. ↑ "Esti oficiu vieno buscame". Entrevista de Sergio Mariani a Virginia Lago publicada nel periódicu El Llinguáu, publicación zonal pa los partíos de Xeneral San Martín y Trés de Febreru, nᵘ 83, ochobre de 2008. ISSN 1851-6351.
  7. ↑ Jorge Nielsen: La maxa de la televisión arxentina 1951-1960, páx. 161/2 Buenos Aires 2004. Ediciones del Xilgueru ISBN 987-9416-06-6
  8. ↑ «apueste-de-drama-pa tardar/ Virginia Lago presentadora de “Hestories del corazón editorial=television.com.ar». Consultáu'l 9 de xineru de 2012.
  9. ↑ «Les parodies a Virginia Lago n'Internet», artículu nel diariu Perfil (Buenos Aires) del 29 de marzu de 2012.
  10. ↑ «Video onde s'asonsaña a Virginia Lago». Youtube. Consultáu'l 18 d'abril de 2014.
  11. ↑ vieya-telefe-espectaculos12.htm «Virginia Lago: “Yá nun me fadia que me digan ‘la vieya de Telefé’”», artículu nel diariu El Día del 5 d'abril de 2012.
  12. ↑ cantu-de-l'arrenunciu-por-les-cargaes «Virginia Lago en cantu del arrenunciu poles “cargaes”», artículu nel sitiu web Rosario 3.
  13. ↑ «Poles parodies, Virginia Lago quixo arrenunciar al ciclu de cine de Telefé», artículu en El Cívicu, del 30 de marzu de 2012.

Enllaces esternos editar

 
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Virginia_Lago&oldid=4071997»