Wikipedia

Wado-ryu

El Wado-ryu (和道流, wadō-ryū) ye un estilu xaponés de kárate fundáu nel 1934 pol maestru Hironori Otsuka. El nome significa "Escuela de la Vía de la Paz" o "Escuela de la Vía de l'Harmonía". Al contrario que la mayor parte de los estilos de kárate, que se desendolcaron n'Okinawa (non oficialmente xaponesa hasta l'últimu cuartu del sieglu XIX), el Wado-ryu ye'l primer estilu d'esti arte marcial que ye orixinariu del mesmu Xapón.

Wado-ryu
和道流
Fecha de fundación 1938
País d'orixe  Xapón
Fundador Hironori Otsuka (1892–1982)
Artes enseñaes Kárate
Escueles proxenitores Shindo Yoshin-ryu, Shotokan-ryu, Motobu-ryu
Deporte olímpicu Non

Historia

editar

El fundador del Wado-ryu, Hironori Otsuka, nació'l 1 de xunu de 1892 en Shimodate, prefeutura d'Ibaraki, Xapón. En 1898 principió a prauticar koryu jujutsu con Chojiro Ebashi. De 1905 a 1921 estudió Shindo Yoshin-ryu Jujutsu con Tatsusaburo Nakayama. En 1922 conoció a Gichin Funakoshi y escomenzó a entrenar con él. En 1924 Otsuka yera yá ún de los primeros estudiantes a los que Funakoshi promovió a cinturón negru de kárate. Pa enantar el so conocimientu del kárate, Otsuka tamién estudió con otros maestros importantes como Kenwa Mabuni, de Shito-ryu, y Choki Motobu. En 1929 Otsuka organizó'l primer club universitariu de kárate na Universidá de Tokyo. Foi Eiichi Eriguchi'l qu'inventó'l términu “Wado-ryu” en 1934.

En 1938 Otsuka rexistró'l so estilu de kárate na Dai Nippon Butoku Kai col nome de "Shinshu Wadoryu Karate-Jujutsu", pero al poco acurtiáronlu a "Wado-ryu". En 1938 la Dai Nippon Butoku Kai dio a Otsuka'l grau de Renshi-Go, y en 1942 el de Kyoshi-Go. Foi daquella cuando Tatsuo Suzuki, fundador de la WIKF, principió a entrenar Wado-ryu. En 1944 Otsuka foi nomáu Instructor Xefe de Kárate de Xapón. En 1946 Otsuka dio a Tatsuo Suzuki'l 2u Dan.

Haza 1950, Jiro Otsuka (segundu fíu del fundador), daquella un rapazu, escomenzó a entrenar en Wado-ryu. En 1951 Hironori Otsuka dio a Suzuki'l 5u Dan, el grau más altu que se diera en Wado-ryu hasta entós. En 1952 la sede central (honbu) del Wado-ryu allugóse nel dojo de la Universidá Meiji en Tokiu. En 1954 cambióse'l nome a Zen Nippon Karate Renmei (Federación de Kárate de Tol Xapón). En 1955 Otsuka espublizó "Karatejutsu no Kenkyu," un llibru onde esplicaba'l so estilu de kárate. En 1963 mandó a Suzuki, a Toru Arakawa y a Hajimu Takashima, a esparder el Wado-ryu pel mundu.

En 1964 creóse la Federación de Kárate de Xapón (JKF) como organización común pa tolos estilos de kárate. El Wado-ryu xuntóse a esta organización como ún de los grupos principales. En 1965 Otsuka y Yoshiaki Ajari fixeron una película en dos volúmenes onde dexaron rexistráu bona parte del heriedu del kárate Wado-ryu. El primeru, "Wadō-ryū Karate Volume 1," consta de: hestoria interna y recuerdos; demostraciones de los ocho exercicios Kihon No Tsuki; los primeros cinco Kihon-Kumite, y los kata Pinan 1-5, Kūsankū, Jion, Naihanchi y Seishan. El segundu videu, "Wadō-ryū Karate Volume 2," consta de: más historia; los kata Chintō, Niseshi, Rōhai, Wanshu y Jitte, asina como Kihon-Kumite 6-10 y aplicaciones en combate. En 1966, l'emperador Hirohito nomó a Otsuka Kun Goto Sokuo Kyokujujutsu (un títulu de nobleza) pola so dedicación a la introducción y enseñanza del kárate. El 5 de xunu de 1967, la organización de Wado-ryu cambió'l nome a "Wadokai."

En 1972 el presidente de la Kokusai Budo Renmei, un miembru de la familia imperial xaponesa, dio a Otsuka'l títulu de Meijin. En 1975 Tatsuo Suzuki recibió'l 8u Dan, el grau más altu dau hasta la fecha pola Federación d'Organizaciones de Karate-do de Tol Xapón, y foi nomáu Hanshi-Go pol tíu del emperador, Higashikuni.

En 1980, a resultes d'un conflictu ente Otsuka y la organización Wadokai, el maestru dimitió de cabezaleru de la Wadokai. Eiichi Eriguchi socediólu nel cargu. El 1 d'abril de 1981, Otsuka fundó la "Wadōryū Karatedō Renmei." (Renmei significa "grupu" o "federación.") Al cabu d'unos pocos meses dexó tamién la presidencia d'esta organización. Socediólu nesti cargu'l so fíu, Jiro Otsuka. Hironori Otsuka morrió'l 29 de xineru de 1982, y en 1983 Jiro Otsuka socediólu como gran maestru del Wado-ryu, cambiando tamién el nome a "Hironori Otsuka II" n'honor de la memoria de so padre. En 1989, Tatsuo Suzuki fundó la tercera de les organizaciones principales de Wado-ryu, la "Wadō Kokusai" (Federación Internacional de Wadō Karatedō, WIKF).

El Wado-ryu fuera de Xapón

editar

El Wado-ryu ensamó per munchos países del mundu, per aciu d'estudiantes xaponeses y non xaponeses d'Hironori Otsuka. Los espertos xaponeses de Wado-ryu Tatsuo Suzuki, Teruo Kono, Masafumi Shiomitsu, H. Takashima, Naoki Ishikawa, Yoshio Iwasaki y munchos otros espardieron l'arte per Europa. Yoshiaki Ajari, Masaru Shintani y Isaac Henry Jr. encargáronse d'Estaos Xuníos y Canadá. Otros non xaponeses como C.A. Taman (d'Indonesia, fundador tamién del Goshinbudo Jujutsu Indonesia), Joaquim Gonçalves (de Portugal) y munchos otros aidaron a esparder l'estilu pelos sos respeutivos países.

Carauterístiques

editar

Dalgunos estudiosos atalanten que'l Wado-ryu pue considerase más un estilu de jujutsu que de kárate. Pero nun hai qu'escaecer qu'Otsuka xuntóse al Shotokan y foi un tiempu'l so instructor xefe. Cuando Hironori Otsuka rexistró la so escuela na Dai Nippon Butoku Kai en 1938, l'estilu llamóse primero "Shinshu Wadō-ryū Karate-Jūjutsu," un nome que reflexa'l so caráuter híbridu. Otsuka yera prauticante graduáu de Shindo Yoshin-ryu y estudiante de Yoshin-ryu cuando de la que conoció al maestru okinawense de kárate Gichin Funakoshi. Dempués d'estudiar con Funakoshi, y más tarde con maestros okinawenses como Kenwa Mabuni y Choki Motobu, Otsuka combinó'l Shindo Yoshin-ryu col kárate d'Okinawa. El resultáu d'estos esfuercios ye'l Kárate Wado-ryu.

Pa güeyos non espertos, el Wado-ryu pue abultar netu a otros estilos de kárate como'l Shotokan. Ensin embargu la mayor parte de los principios fundamentales deriven del Shindo Yoshin-ryu, un estilu de Jujutsu centráu nel “atemi waza” (téuniques de golpiar). Un bloquéu en Wado igual ye mui asemeyáu a un bloquéu en Shotokan, pero entrambos execútense dende perspeutives estremaes.

Un principiu clave del Wado-ryu ye'l tai sabaki (davezu tornáu erróneamente a “esquite”). Esti términu xaponés pue traducise como "xestión del cuerpu," y refierse a usar el cuerpu, tanto'l defensor como l'atacante, safándolu de la llinia de peligru. La manera de llogralo ye “movese a lo llargo” más que “movese a la escontra”—o harmonía más que fuercia física—. La competición moderna de kárate tiende a tresformar al Wado-ryu nun nuevu kárate xenéricu que respuende más a les demandes d'espectadores y competidores.

En Wado-ryu los xiros y movimientos fáense más bien sobre la “bola” del pie que sobre'l calcañu, lo qu'afeuta a cómo se faen cuasi toles téuniques, posiciones y kates. Ye la meyor forma pa les aplicaciones de jujutsu que caltién el Wado y ameyora'l tai sabaki, que ye'l megollu del entrenamientu y l'aplicación en Wado en comparanza coles postures baxes, ataques llargos, y téuniques n'encadenamientu llinial típiques del Shotokan desque dambos estilos se dixebraren.

Kata

editar

Los kates son patrones de movimientu concretos y preparaos qu'atropen y ordenen téuniques, conceutos y aplicaciones marciales. Los movimientos exautos d'un kata varien davezu d'una organización a otra, y hasta d'una escuela a otra nel sen d'una mesma organización. Les variaciones pueden dir dende esviaciones grandes al paecer del observador non espertu hasta caxigalines enforma sutiles. Nel so llibru de 1977 sobre Wado-ryu, Otsuka Sensei declaró solamente nueve kates oficiales pal Wado-ryu: Pinan Shodan, Pinan Nidan, Pinan Sandan, Pinan Yondan, Pinan Godan, Kusanku, Naihanchi, Chinto y Seishan.[1] Nesti testu Otsuka Sensei da mui bien d'información sobre cómo s'executen estos kates, lo que torgó que tala execución s'esviara muncho ente les organizaciones. De toes maneres Otsuka Sensei enseñó otros kates. Quiciabes por mor de que nun dio nel testu información específica sobre la execución d'estos otros kates, hai muncha más variación nellos ente organizaciones y escueles.

Los kates venceyaos al Wado-ryu son:

  • Ten-no: exercicios básicos inventaos por Gigo Funakoshi (fíu de Gichin Funakoshi).
  • Los Taikyoku: desarrollaos por Gichin Funakoshi como exerciciu primariu enantes de los kates Pinan. Munches escueles de Wado-ryu enseñen estos kates básicos, sobre too'l Taikyoku Shodan.
  • Pinan: kates creaos por Anko Itosu, que consten de Pinan Shodan, Pinan Nidan, Pinan Sandan, Pinan Yodan y Pinan Godan. Gichin Funakoshi cambio-yos el nome por Heian.
  • Kusanku ("Mirar el Cielu"): Kūsankū foi'l nome que dieron n'Okinawa a Kwang Shang Fu, un Sapposhi (unviáu de la clas dirixente de China) mandáu a Okinawa nel sieglu XVIII. Esti kata usa postures y ataques que s'inclúin nos cinco Pinan kata. Nun hai téuniques nueves. Funakoshi Sensei dio-y el nome de Kanku Dai.
  • Naihanchi (tamién Naifanchi): esti foi'l nome orixinal de los tres Tekki kata, pero foi cambiáu por Funakoshi Sensei. Esti ye un kata llateral adeprendíu de Choki Motobu. Nel Wado-ryu solamente se prautica'l primer Naihanchi kata.
  • Seishan ("13 Manes."): esti kata foi nomáu asina por un célebre artista marcial chinu que vivió en Shuri, o na contorna, haza'l 1700. Los movimientos repítense en conxuntos de tres, y tien vueltes y xiros de cabeza. Funakoshi cambió-y el nome a Hangetsu.
  • Passai (tamién Bassai): un kata de Tomari-te qu'emplega postures dinámiques y xiros de cadera. Funakoshi llamólu Bassai Dai.
  • Chinto: creáu por Sokon Matsumura de les enseñances d'un marín o pirata llamáu Chintō (o Annan, según otres fontes). Dase muncho nél la postura de la grulla, y les pataes voladores estrémenlu enforma d'otros kates. Funakoshi renomólu Gankaku.
  • Rohai: tien tres variantes inventaes por Itosu. En Wado-ryu prautícase Rohai Shodan. Funakoshi llamólu Meikyo.
  • Niseishi ("24 Pasos."): tresmitíu por Ankichi Aragaki, esti kata llámase Nijushiho en xaponés.
  • Wanshu ("El vuelu de l'andarina."): ye un kata de Tomari-te basáu en movimientos que llevó a Okinawa en 1683 un unviáu chinu del mesmu nome. El nome metafóricu, "El vuelu de l'andarina," vien de les secuencies de bloquéu suave al final del kata. Funakoshi dio-y el nome d'Empi.
  • Jion: un kata de Tomari-te, parte del grupu Jion kata.
  • Jitte ("10 Manes"): otru kata de Tomari-te del grupu Jion kata.
  • Suparinpei: conocíu como "108 Manes," que representen los 108 espíritus malinos del home. Esti kata dizse que representó una banda de 108 guerreros que viaxaben peles tierres de China nel sieglu XVII faciendo fazañes a lo Robin Hood, dándo-yos a los probes lo que-yos quitaben a los ricos, y coses asina. Tamién se conoz pol so nome chinu de Pechurrin, y a veces como Haiku Hachi Ho (nome dau por Funakoshi Sensei). Suparinpei foi de mano rexistráu como kata de Wado-ryu na Dai Nippon Butoku Kai por Hironori Ōtsuka, pero col tiempu lu refugó. Sicasí delles escueles y instructores de Wado-ryu tovía lu enseñen.

Arriendes d'estos kata en solitario llistaos enriba, munches escueles de Wado-ryu inda prautiquen kates en pareya, lo que reflexa'l so heriedu de jujutsu. Estos kates en pareya fáense ente dos persones (una como atacante y otra como defensor) pa demostrar una riestra de téuniques de defensa personal. Los kates en pareya del Wado-ryu varien davezu d'una organización a otra, per aciu de qu'Otsuka nun los estandarizó. Los kates en pareya son:

  • Yakusoku Kihon Kumite: consta de 10 téuniques básiques d'ataque contra ataques combinaos (combinaciones de pataes y puñetazos), influyíes polos movimientos corporales del jujutsu.
  • Kumite Gata: consta de 10 a 24 téuniques distintes (según la organización) d'ataque, centraes nel Katamae (prindes), Kuzushi (desequilibrios) y golpes múltiples.
  • Ohyo Kumite: consta de distintes téuniques d'ataque, incluyendo bloqueos de kárate, pataes y golpes, xunto con proyeiciones y movimientos del jujutsu. Esta ye una especialidá de Tatsuo Suzuki, Hanshi de la organización W.I.K.F (Federación Internacional de Wadō Karatedō).
  • Idori no Kata: consta d'ente 5 y 10 téuniques (según la organización) de defensa personal tando sentaos a la xaponesa, influyíes por téuniques de proyeición y llaves sobre articulaciones del jujutsu.
  • Tantodori no Kata: consta d'ente 7 y 10 téuniques (según la organización) de defensa contra ataques de cuchiellu, influyíes por movimientos corporales, proyeiciones y llaves sobre articulaciones del jujutsu.
  • Shinken Shirahadori: consta d'ente 5 y 10 (según la organización) téuniques de defensa contra ataques d'espada, influyíes por movimientos corporales, proyeiciones y llaves sobre articulaciones del jujutsu.

Arriendes d'estos kata en pareya, hai tamién Gyakunage Kata (kata de proyeición), Joshi Goshinjutsu (kata de defensa personal femenina), y delles otres, masque nun s'enseñen davezu.

Referencies

editar
  1. ↑ Otsuka 1997, p.72


Enllaces esternos

editar
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Wado-ryu&oldid=4301026»