Árabe baḥreiní
El árabe baḥreiní (tamién llamáu árabe baharna o bahrani) ye una variedá dialeutal d'árabe falada n'Arabia oriental y Omán[1] En Baḥréin, esta variedá ye usada primordialmente nes llocalidaes xiines y en delles partes de Manama.
 العربية البحرانية / al-ʻarabiyyah al-baħrāniyyah ' | |
|---|---|
| Faláu en |  Baḥréin Omán
|
| Falantes | 300 000 (1995) |
| Familia | Afroasiática Semítica |
| Alfabetu | Alfabetu árabe |
| Estatus oficial | |
| Oficial en | Nengún país |
| Reguláu por | Nun ta reguláu |
| Códigos | |
| ISO 639-1 | nengún |
| ISO 639-2 | |
| ISO 639-3 | abv
|
 Estensión del árabe baḥreiní | |
Introducción editar
L'árabe baḥreiní foi influyíu singificativamente pol araméu medieval y el siríacu.[2][3] Una carauterística sociollingüística interesante de Baḥréin ye la esistencia de tres subdialeutos distintos: l'árabe baḥreiní, árabe baḥreiní sunita y l'ajamí.[4] Los baḥreininos sunitas habaln una variedá que ye más cercana al dialeutu faláu en Qatar, que se considera la variedá más prestixosa usada en Baḥréin.
L'idioma persa ye la llingua estranxera que mayor influencia tuvo sobre los dialeutos de Baḥréin.[5] Les diferencies ente l'árabe baḥreiní (puramente dichu) y les variedaes de Baḥréin apunten a oríxenes históricos distintos. Les principales diferencies ente la variedá baḥreinina y les variedaes non baḥreinines son evidentes en ciertes formes gramaticales y na pronunciación. La mayor parte del vocabulariu, sicasí, ye compartida por toles variedaes. Munches pallabres del árabe baḥreiní son préstamos léxicos del hindi, el turcu o l'inglés.
Exemplos de préstamos léxicos editar
Carauterístiques editar
L'árabe baḥreiní (llamáu Baħrānin polos sos falantes) comparte les principales carauterístiques del árabe del Golfu (como l'árabe de Kuwait, EAU y Qatar) amás de delles peculiaridaes úniques. Les carauterístiques xenerales inclúin el cambéu del árabe estándar q > g (qamar > gamar 'lluna'), la palatalización k > ch en delles posiciones (kalb > chalb 'perru'), la lenición j > y en delles llocalidaes (jiħħy > yiħħy 'melón'). Amás del cambéu pol cual la terminación final -ah > -y en munchos casos.
Ente les carauterístiques peculiares atópense'l cambéu th > f y dh > d. Sicasí, munchos falantes mozos eviten eses pronunciones.
Referencies editar
- ↑ «Arabic, Baharna Spoken». Ethnologue. Consultáu'l 29 de xunetu de 2013.
- ↑ «Non-Arabic Semitic elements in the Arabic dialects of eastern Arabia». Clive Holes páxs. 270–279.
- ↑ «Dialect, Culture, and Society in Eastern Arabia: Glossary». Clive Holes páxs. XXIX-XXX.
- ↑ Bassiouney, Reem (2009). Edinburgh University Press: Arabic Sociolinguistics.
- ↑ Dialect, Culture, and Society in Eastern Arabia: Glossary. Clive Holes. 2001. Page XXX. ISBN 90-04-10763-0
Bibliografía editar
- Mahdi Abdalla Al-Tajir. 1983. Language and Linguistic Origins in Bahrain: The Bahrani Dialect of Arabic. ISBN 0-7103-0024-7
- Clive Holes. 1983. "Bahraini Dialects: Sectarian Differences and the Sedentary/Nomadic Split," Zeitschrift für arabische Linguistik 10:7-38.
- Clive Holes. 1987. Language Variation and Change in a Modernising Arab State: The Case of Bahrain. ISBN 0-7103-0244-4
- Clive Holes. 2001. Dialect, Culture, and Society in Eastern Arabia: Glossary. ISBN 90-04-10763-0
- Clive Holes, "Dialect and National Identity. The Cultural Politics of Self-Representation in Bahraini Musalsalat", in Paul Dresch and James Piscatori (eds), Monarchies and Nations: Globalisation and Identity in the Arab states of the Gulf, London: I.B. Tauris, 2005, p. 60.
Enllaces esternos editar
Datos: Q56576
