Wikipedia

Adrienne de La Fayette

aristócrata francesa

Marie Adrienne Françoise de Noailles, Marquesa de La Fayette (2 de payares de 1759 – 24 d'avientu de 1807) foi fía de Jean de Noailles y Henriette Anne Louise d'Aguesseau. Foi bisnieta de Françoise Charlotte d'Aubigné, sobrina de Madame de Maintenon.[3]

Adrienne de La Fayette
Vida
Nacimientu París, 2 de payares de 1759[1]
Nacionalidá Bandera de Francia Francia
Muerte antiguo distrito 1 de París (es) Traducir, 24 d'avientu de 1807[1] (48 años)
Sepultura Cementerio de Picpus (es) Traducir
Familia
Padre Jean de Noailles
Madre Henriette Anne Louise d'Aguesseau
Casada con Marqués de La Fayette (es) Traducir
Fíos/es
Hermanos/es
Estudios
Llingües falaes francés[2]
Oficiu aristócrata
Creencies
Relixón catolicismu
Cambiar los datos en Wikidata

Adrienne foi la esposa de Gilbert du Motier, marqués de Lafayette, con quien tuvo cuatro fíos: Henriette (1776–1778), Anastasie Louise Pauline (1777–1863), Georges Washington Louis Gilbert (1779–1849) y Marie Antoinette Virginie (1782–1849).

Infancia

editar

Adrienne nació y creció nel hôtel de Noailles, la residencia familiar en París,[4] onde tamién se celebró, el 11 d'abril de 1774, el so matrimoniu alcordáu con Gilbert du Motier, marqués de Lafayette.[5] Lafayette heredara grandes propiedaes que reportaben unos ingresos añales de 150,000 livras de Turena (1,5 millones de dólares).,[6] La so madre, esmolecida pola mocedá de los novios, caltener dixebraos mientres un añu. En 1776, la moza pareya tuvo una fía, Henriette.

Por causa de les frecuentes ausencies del maríu, los Lafayette instalar nel hôtel de Noailles. En 1776, la nueva marquesa da a lluz a una neña, Henriette. Mientres s'atopa encinta de la so segunda fía, Anastasia, nacida en 1777, Lafayette embarcar escontra América. La pequeña Henriette muerre en 1778, a los 22 meses d'edá, n'ausencia del so padre. Este recibe un recibimientu triunfal al so regresu: el 15 de febreru de 1779, la reina María Antonieta visitar nel hôtel de Noailles pa entrevistase col xeneral victoriosu.

De xunetu de 1779 a marzu de 1780, Lafayette vuelve a Francia pa presentar un plan de sofitu francés a América, a onde únviase un exércitu a les órdenes del conde de Rochambeau. Lafayette atraxo 120.000 livras, y dio a Adrienne poder notarial. El 6 de marzu de 1780, Lafayette coló a América.

Tres la so victoria na batalla de Yorktown, Lafayette tornó a Francia. El 22 de xineru de 1782, foi recibíu en Versalles.

Revolución francesa

editar

En 1783, Lafayette mercó una casa nel 183, rue de Bourbon por 200.000 livras (2 millones de dólares). El matrimoniu presidía un activu salón lliterariu nel hôtel de La Fayette, sede de los americanos en París, nel que cada llunes axuntaben personalidaes como Benjamin Franklin, John Jay[7] y la so esposa, y John Adams y la so esposa Abigail, y miembros de la nobleza lliberal, como'l conde de Clermont-Tonnerre, Madame de Staël, André Morellet y Jean-François Marmontel.[8]

 
Georges Washington de La Fayette

Lafayette xunir al grupu abolicionista francés Société des Amis des Noirs («Sociedá d'Amigos de los Negros»), qu'escorría'l fin del comerciu d'esclavos y reclamaba igualdá de derechos pa los negros llibres. En 1783, na so correspondencia con Washington, encamentaba a lliberar a los esclavos y a establecelos como aparcerus.[9] Frente a los reparos de Washington, Lafayette mercó un terrén na colonia francesa de Cayena pa "esperimentar" la educación y la emancipación nel so plantíu La Belle Gabrielle.[9][10][11]

El 15 de xunetu de 1789 foi nomáu comandante en xefe de la Guardia Nacional (Guardia Nacional). Les sos moderaes opiniones (a favor de la monarquía constitucional) fueron refugaos polos legitimistas, y él mesmu foi quedando marxináu col ascensu de los girondinos, y depués los radicales xacobinos, y la creciente polarización de la política. Adrienne coló con Lafayette a Chavaniac n'ochobre de 1791, dempués de qu'esti perdiera les eleiciones municipales.

Al declarase la guerra en Austria el 20 d'abril 1792, Lafayette asumió'l mandu del exércitu en Metz. Tornó a París pa defender el rei, foi acusáu de traición y trató d'escapar a la República Holandesa, pero foi deteníu'l 19 d'agostu polos prusianos en Rochefort (Bélxica) y encarceláu en Wesel y Magdeburgu (Prusia). Dempués encargar d'él los austriacos, que lo encarcelaron en Olomouc, dende onde intentó fugase ensin ésitu.[12]

Adrienne foi sometida a arrestu domiciliariu na so casa de Chavaniac.

Reináu del Terror

editar

En mayu de 1794, mientres el Reináu del Terror reináu del terror, foi treslladada a la prisión de La Force en París. La so güela, Catalina de Cossé-Brissac, duquesa de Noailles, la so madre, Henriette-Anne-Louise d'Aguesseau, duquesa de Ayen, y la so hermana, Anne Jeanne Baptiste Louise, vizcondesa de Ayen, fueron guillotinadas el 22 de xunetu de 1794. Adrienne foi treslladada a la prisión Collège du Plessis, antes el Collège du Plessis, onde s'educara'l so maríu, que foi convertíu en prisión mientres el Terror; dempués a una casa na rue des Amandiers, y más tarde a la casa Desnos, rue Notre Dame des Champs.[13] Foi puesta en llibertá'l 22 de xineru 1795, gracies a los esfuercios de Gouverneur Morris, James Monroe y la so esposa Elizabeth Monroe, que visitaron a Adrienne na cárcel.[14] N'abril de 1795, el so fíu Georges foi unviáu a los Estaos Xuníos pa estudiar na Universidá de Harvard, ya instalóse con George Washington.

Gouverneur Morris adelantró 100.000 livras del so propiu dineru. El 1 de setiembre 1795, Monroe emitió pasaportes estauxunidenses pa Adrienne y la familia Lafayette, a quien se concediera la ciudadanía, y viaxó al llugar de reclusión de Lafayette.[15]

Prisión en Olomouc

editar

Adrienne viaxó a Viena, onde s'axuntó col emperador el 10 d'ochobre 1795, llogrando permisu p'axuntase col so home: «Conceder, pero tocantes a la so llibertá, va ser imposible: les mios manes tán arreyaes, ye un asuntu complicáu».[16]

El 15 d'ochobre 1795, Adrienne, Anastasia y Virginia xunir a Lafayette na fortaleza prisión d'Olomouc. La totalidá del so dineru y equipaxe fueron confiscados. El so confinamientu convertir nuna cause célèbre, sobre la qu'inclusive s'escribió una obra de teatru titulada «Los prisioneros de Olmütz, o la dedicación conxugal». John Parish, el cónsul de los Estaos Xuníos en Hamburgu, ayudó no que pudo, pero nun foi capaz d'axustar la lliberación, pos los Estaos Xuníos nun teníen rellaciones diplomátiques con Prusia nin con Austria.

El 18 de setiembre de 1797, la familia foi puesta en llibertá so los términos del Tratáu de Campo Formio (18 d'ochobre de 1797).

Lliberación

editar

Los Lafayette instalar en Lemken, Holstein, cerca de la so hermana la señora de Montagu, y la so tía la señora de Tessé. Anastasia de casó con Juste-Charles de la Tour-Maubourg, hermanu menor d'otru deteníu en Olomouc, Carlos César de Fay de La Tour-Maubourg, y Marie Victor de Fay, marqués de Latour-Maubourg. En 1798, Georges tornó d'América. Adrienne ayudó a la señora de Montagu col so proyeutu financieru p'ayudar a los emigraos. En 1799, treslladar a Vianen, cerca d'Utrecht. Lafayette permaneció nel exiliu, pero Adrienne tornó a Francia.

 
Château de la Grange-Bléneau

Adrienne dedicó'l so tiempu a la recuperación de propiedaes en Francia, ente elles el castiellu de La Grange, heriedu de la so madre. La so hermana, la señora de Montagu, establecer en Fontenay. En 1799, cola cayida del Direutoriu, llogró un pasaporte por que'l so home pudiera tornar a Francia. El plebiscitu de Napoleón, del 1 de marzu de 1800, restauró la ciudadanía de Lafayette, y esanicióse el so nome de la llista de émigrés. Munchos de los exiliaos que tornaren visitar en La Grange.[17]

En 1802, Georges de Lafayette casóse con Emilie de Tracy, fía del conde de Tracy, y el 20 d'abril de 1803, Virginie casóse con Louis de Lasteyrie nel castiellu de La Grange.

Por una encaxera, Mlle. París, Adrienne afayó'l llugar d'enterramientu de los sos familiares y otres víctimes del Terror, y xunióse a Mme de Montagu pa recaldar fondos colos que construyir monumentos conmemorativos nel campusantu de Picpus.

Enfermedá y muerte

editar

Adrienne carecía una enfermedá crónica tres los sos encarcelamientos, que-y provocaba dolores d'estómagu, angüeñes, llagues y abscesos. En 1807, mientres un viaxe a la rexón d'Auvernia, Adrienne carecer hasta'l puntu de delirar, pero en Nuechebona sentíase lo bastante recuperada como p'axuntar a la familia alredor del so llechu. Les sos últimes pallabres a Lafayette fueron: Je suis toute à vous («Soi toa to»).

Burton opina de que la causa de la muerte foi un envelenamientu por plomu. Tres la so muerte'l 24 d'avientu 1807, Adrienne foi soterrada nel campusantu de Picpus.[18]

Descendientes de Adrienne de La Fayette

editar

Georges de Lafayette casó con Emilie de Tracy, fía del conde de Tracy, en 1802; tuvieron trés fíos y dos fíos: Natalie, casada con Adolphe Perrier, Malthilde, casada con Maurice de Pusy (1799-1864), Clémentine, casada con Auguste de La Bonnin Bonninière de Beaumont, Oscar Thomas Gilbert, marqués de La Fayette (1815-1881), políticu lliberal, y Edmond.

 
Virginia La Fayette

Virginie casó con Louis de Lasteyrie el 20 d'abril de 1803. Tuvieron cuatro fíos: Paulina, casada con Charles de Rémusat, Melanie, casada con Francisque de Corcelle en 1831, Octavie, y Jules de Adrien Lasteyrie (1810-1883) casáu con Olivia de Rohan-Chabot (1813-1899).

Melanie y Francisque tuvieron una fía, Marie Henriette Hélène Marthe Tircuy de Corcelle (2 de payares de 1759, París – 24 d'avientu de 1807, antiguo distrito 1 de París (es)  ).

Adrien Jules y Olivia tuvieron un fíu, Louis de Lasteyrie, que se casó con Olivia Mills Goodlake.

Anastasie de Lafayette casóse con Juste-Charles de Fay de La Tour-Maubourg (2 de payares de 1759, París – 24 d'avientu de 1807, antiguo distrito 1 de París (es)  ).

Referencies

editar
  1. ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 12490291p. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
  2. ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  3. ↑ Cloquet, Jules Hippolite (1 de xineru de 1835). Recollections of the Private Life of General Lafayette: Embellished with Numerous Engravings as in the Original Paris Edition (n'inglés). Baldwin. Consultáu'l 14 de marzu de 2016.
  4. ↑ Anguaño The Saint James Albany Hotel-Spa, 202 Rue de Rivoli
  5. ↑ «His Wife, Adrienne». Archiváu dende l'orixinal, el 24 de marzu de 2016. Consultáu'l 17 de marzu de 2016.
  6. ↑ «Noelle Destremau |». Consultáu'l 17 de marzu de 2016.
  7. ↑ Maurois 1961, p. 113.
  8. ↑ «american heritage». Archiváu dende l'orixinal, el 2008-12-01. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  9. ↑ 9,0 9,1 Kaminsky 2005, pp. 34–35.
  10. ↑ «La Belle Gabrielle, Lafayette and Slavery, Lafayette College». Archiváu dende l'orixinal, el 2009-08-30.
  11. ↑ Unger 2002, p. 216.
  12. ↑ «La Fayette: Citoyen des Deux Mondes». Consultáu'l 17 de marzu de 2016.
  13. ↑ [https://web.archive.org/web/20170124112851/http://www.clevelandmemory.org/lafayette/documents/doc2.shtml Archiváu 2017-01-24 en Wayback Machine Letter from Adrienne Lafayette to her children, 17 Brumaire, November 1794
  14. ↑ Betty Boyd Caroli, First Ladies, p.28
  15. ↑ «- Person Page 5830». Consultáu'l 15 de marzu de 2016.
  16. ↑ Adrienne de La Fayette, Letter to Mme la Comtesse de Tesse, Coleición Lafayette, Biblioteca del Congresu, rollu 1
  17. ↑ «Bataille d'Eylau». Consultáu'l 15 de marzu de 2016.
  18. ↑ Sichel, Edith Helen (1 de xineru de 1897). The household of the Lafayettes (n'inglés). A. Constable. Consultáu'l 14 de marzu de 2016.

Enllaces esternos

editar

Ver tamién

editar
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Adrienne_de_La_Fayette&oldid=4279531»