Aeetes
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Na mitoloxía griega Aeetes (tamién Aestes o Eetes), rei de la Cólquida, fíu d'Helios y de la ninfa Perseis. Con Hécate, dependiendo de les versiones, tuvo a Medea, a Chalciope y a Apristu.
| Aeetes | ||
|---|---|---|
 | ||
| Información | ||
| Sexu | masculín | |
| Cónxuxe |
Asterodeia (en)  , Idía (es) , Clytia (en) , Eurylyte (en) y Neaera (en) | |
| Padres |
Helios Perseis (es) y Antiope (en) | |
| Fíos |
Medea (es) , Apsirto (es) , Calcíope (es) y Circe | |
| Familiares |
Circe, Pasífae (es) y Perses (es) | |
| [editar datos en Wikidata] | ||
|
| Esti artículu forma parte de la serie Mitoloxía Griega |
| Dioses |
|
Divinidaes primordiales |
| Elencos |
| Tamién |
Aeetes nel vellocín d'oru editar
Ye ún de los personaxes principales de la historia de los argonautes y el vellocín d'oru. La historia del vellocín emprincipia cuandu Ino, la segunda muyer d'Atamu, tarrecía a Fixu y Hele, fíos del primer matrimoniu del so home. Pa desfacese d'ellos prendió fueu sobre'l suelu de los graneros, de mou que'l granu torróse y nun yera válidu pal cultivu del añu viniente. Los campesiones esmolecíos por una gran fame, entrugaron al oráculu más averáu. Ésti, sobornáu por Ino, indicó-yps que pa torgar la fame debíen sacrificar a Fixu y a Hele. Pero xustu cuando se disponíen pa facelu, un corderu doráu unviáu por Nefele, la so ma natural, rescatólos y llevólos pelos aires. Helle entusiasmada pola sensación soltóse de la pelleya del vellocín y cayó pa la mar, nomada Helesponto nel so honor. El corderu namás llevó a Fixu pa la Cólquida, au foi recibíu pol rei Aeetes que-y dio a la so fía Calcíope como muyer. N'agradecimientu, Frixo sacrificó'l corderu a los dioses y entregó'l so vellocín d'oru al rei, quien lu ató a un árbol sagráu.
Cuando Yasón y los argonautes aportaron a la Cólquida y reclamaron el vellocín d'oru, el rei Aeetes prometió-yos que lu entregaría namái si yeren quien a facer delles xeres. De mano, Yasón tenía de xuncir dos gües qu'echaben fueu pela boca y sucar con ellos un campu dedicáu a Ares. Una vez sucáu habría semar ellí un diente del dragón que mató Cadmu. Cuando l'heroe fixo esto, aidáu por una poción que-y fixo Medea pa torgar el fueu, vió como del diente xurdía un exércitu de soldaos armaos dafechu. Pero Medea alvirtíolu de lo que-y pasaría y díxo-y que llanciando una piedra ente ellos, los soldaos, que nun sabríen quien la tirara, llucharíen ente sí hasta la muerte.
Dempués de terminar bien la preba, Aeetes ordenó a Yasón que matara al dragón que xixilaba'l vellocín y qu'enxamás nun durmía. Medea consiguió durmir al monstru con unes herbes especiales permitendo asina que Yasón coyera'l preciáu troféu y pudiera volver pa la so patria.
Cuando Medea, perdidamente namorada de Yasón, fuxó colos argonautes, Aeetes persiguíolos coles sos naves. Cuando cavilgaba que los algamaba vió como Medea mataba al so propiu hermanascu, Apsirtu, y arroxábalu, escacháu, el so cuerpu a la mar. L'infeliz pá entretúvose recoyendo ún por ún los restos del so fíu, lo que dio ventaxa a los argonautes pa que pudiereb escapar.
Cuando los argonautes llegaron a Corcira detuvióronse pa celebrar el feliz resultáu de la so espedición. Aeetes unvió emisarios énte'l rei de la islla pa solicitar que-y devolvieren a la so fía. Pero Medea suplicara la proteición de la reina Arete, que nun dexó durmir al so home tola nueche cuntándo-y lo cruel que trataren los pas a les fíes a lo llargo la historia. Asina, cuando'l rei Alcinoos llevantó, nun s'axorizó colos argumentos d'Aetes y dictaminó qu'entregaría a Medea namái si ésta nun se xuniera a Yasón. Pero Arete alvirtiera yá a Medea del xuiciu que diba emitir el so home, polo qu'ella tuvo tiempu d'improvisar un casoriu con Yasón y evitar asina regresar a la so patria. Tampocu quixeron volver los emisarios de Cólquida, con llercia de la ira'l so rei, y quedáronse na islla.
Cuando Aeetes enteróse, una añu más tarde, desixó iracundu una compensación pola perda la so fía. Pero denegoron-yla alegando qu'inda él nun pagara compensación pol raptu d'Io.
Años más tarde, Aeetes, perdió'l so reinu a manes del so propiu hermanu, Perses. Pero Medea con quien yá se reconciliara, foi na so aida col so fíu Medo, quien derrotó a Perses y devolvió'l tronu al so güelu. Cuando ésti morrió nun combate naval na Ponte Euxín, Medo xunío'l so reinu al de la Cólquida, creando asina l'Imperiu Medu.
Otros Aeetes editar
Un segundu Aeetes, sobrín del anterior, yera un fíu de Circe que reinaba nes costes d'Italia na dómina de la guerra de Troya y qu'abeyugó a Ulises cuandu ésti-y pidió proteición.
Referencies editar
Enllaces esternos editar
Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Aeetes.
