Alfeo Brum
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Alfeo Brum (22 de marzu de 1889, Salto – 25 de febreru de 1972, Montevidéu) foi un abogáu y políticu uruguayu, vicepresidente d'Uruguái ente 1947 y 1952, por dos periodos consecutivos. Foi l'únicu ciudadanu uruguayu hasta'l presente (2018) en desempeñase dos veces siguíes en dichu cargo.
Alfeo Brum | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Vida | |||||
Nacimientu | Salto, 22 de marzu de 1889 | ||||
Nacionalidá | Uruguái | ||||
Muerte | Montevidéu, 25 de febreru de 1972 (82 años) | ||||
Familia | |||||
Hermanos/es | Baltasar Brum | ||||
Estudios | |||||
Estudios | Universidá de la República | ||||
Llingües falaes | castellanu | ||||
Oficiu | políticu, abogáu | ||||
Creencies | |||||
Partíu políticu | Partido Colorado (es) | ||||
Biografía
editarFoi l'hermanu menor de Baltasar Brum (futuru presidente del país nel periodu 1919-1923). Recibíu d'abogáu, integró dende la so mocedá'l Partíu Colorado. Electu diputáu pol departamentu de departamentu de Artigas, representó a este en tres periodos, ente 1923 y 1932.
Asumió como senador el 1 de marzu de 1933. Pocos díes más tarde, el 31 de marzu de 1933, al eslleise'l Parllamentu pol presidente golpista Gabriel Terra, col sofitu del exércitu, la policía y de la fracción mayoritaria del Partíu Nacional[necesita referencies], liderada por Luis Alberto d'Herrera, el so hermanu Baltasar decidió aguantase al golpe, pa lo que s'atrincheró na so casa, repeliendo a tiros a los policías que se destinaron a prindalo. Alfeo Brum acompañó nesti actu al so hermanu, anque nun pudo torgar qu'ésti se suicidara hores dempués, al ver lo inútil de la so resistencia. Puestu fora de la llei pola dictadura y encarceláu un curtiu tiempu na islla de Flores, empúnxose depués al exiliu.
Escoyíu nuevamente como senador nes eleiciones de payares de 1946, la muerte del presidente Tomás Berreta (2 d'agostu de 1947) y l'asunción del so compañeru de fórmula y vicepresidente Luis Batlle Berres a la presidencia, convirtieron a Alfeo Brum nel nuevu vicepresidente, una y bones ésti yera'l primer senador de la fracción colorada más votada al Parllamentu.
Nes eleiciones de payares de 1950, Brum presentóse como candidatu a la vicepresidencia pol grupu lideráu por Andrés Martínez Trueba, unu de los dos candidatos del batllismo, quien trunfara nos comicios, polo qu'ocupó nuevamente'l cargu ente'l 1 de marzu de 1951 ya igual fecha del añu 1952, desempeñándose en dos periodos vicepresidenciales siguíos, anque'l segundu viose atayáu pola aprobación de la Constitución de 1952, qu'instauró'l Conseyu Nacional de Gobiernu y suprimióse la Vicepresidencia.