Alfeo Brum (22 de marzu de 1889Salto – 25 de febreru de 1972Montevidéu) foi un abogáu y políticu uruguayu, vicepresidente d'Uruguái ente 1947 y 1952, por dos periodos consecutivos. Foi l'únicu ciudadanu uruguayu hasta'l presente (2018) en desempeñase dos veces siguíes en dichu cargo.

Alfeo Brum
diputáu d'Uruguái


senador d'Uruguái

Vida
Nacimientu Salto22 de marzu de 1889
Nacionalidá Bandera de Uruguái Uruguái
Muerte Montevidéu25 de febreru de 1972 (82 años)
Familia
Hermanos/es Baltasar Brum
Estudios
Estudios Universidá de la República
Llingües falaes castellanu
Oficiu políticuabogáu
Creencies
Partíu políticu Partido Colorado (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Biografía

editar

Foi l'hermanu menor de Baltasar Brum (futuru presidente del país nel periodu 1919-1923). Recibíu d'abogáu, integró dende la so mocedá'l Partíu Colorado. Electu diputáu pol departamentu de departamentu de Artigas, representó a este en tres periodos, ente 1923 y 1932.

Asumió como senador el 1 de marzu de 1933. Pocos díes más tarde, el 31 de marzu de 1933, al eslleise'l Parllamentu pol presidente golpista Gabriel Terra, col sofitu del exércitu, la policía y de la fracción mayoritaria del Partíu Nacional[necesita referencies], liderada por Luis Alberto d'Herrera, el so hermanu Baltasar decidió aguantase al golpe, pa lo que s'atrincheró na so casa, repeliendo a tiros a los policías que se destinaron a prindalo. Alfeo Brum acompañó nesti actu al so hermanu, anque nun pudo torgar qu'ésti se suicidara hores dempués, al ver lo inútil de la so resistencia. Puestu fora de la llei pola dictadura y encarceláu un curtiu tiempu na islla de Flores, empúnxose depués al exiliu.

Escoyíu nuevamente como senador nes eleiciones de payares de 1946, la muerte del presidente Tomás Berreta (2 d'agostu de 1947) y l'asunción del so compañeru de fórmula y vicepresidente Luis Batlle Berres a la presidencia, convirtieron a Alfeo Brum nel nuevu vicepresidente, una y bones ésti yera'l primer senador de la fracción colorada más votada al Parllamentu.

Nes eleiciones de payares de 1950, Brum presentóse como candidatu a la vicepresidencia pol grupu lideráu por Andrés Martínez Trueba, unu de los dos candidatos del batllismo, quien trunfara nos comicios, polo qu'ocupó nuevamente'l cargu ente'l 1 de marzu de 1951 ya igual fecha del añu 1952, desempeñándose en dos periodos vicepresidenciales siguíos, anque'l segundu viose atayáu pola aprobación de la Constitución de 1952, qu'instauró'l Conseyu Nacional de Gobiernu y suprimióse la Vicepresidencia.

Referencies

editar

Enllaces esternos

editar